سیدنی — در حالی که مقامات ایران با انتقاد فزاینده نسبت به سرکوب‌ گسترده و سیستماتیک بهائیان کشور مواجه هستند، کشاورزان، پژوهشگران و سیاست‌گزاران کشاورزی از استرالیا، آفریقا و آمریکای شمالی به اعتراض جهانی علیه توقیف ناعادلانهٔ زمین‌های کشاورزان بهائی در ایران پیوسته‌اند.

چهره‌های مطرح حوزهٔ کشاورزی از چندین کشور از جمله کانادا، اتیوپی، مالی و ایالات متحدهٔ آمریکا در نامه‌ای سرگشاده به ابراهیم رئیسی، رئیس قوهٔ قضائیهٔ ایران و عباس کشاورز، وزیر کشاورزی می‌گویند ما «نسبت به رنج‌های کشاورزان و خرده‌مالکان که اغلب در سراسر جهان مورد بی‌عدالتی قدرت‌های خودکامه قرار می‌گیرند ابراز نگرانی می‌کنیم.»

این نامه نسبت به جدیدترین مرحله در سرکوب‌های مداوم بهائیان ایول که تنها به دلیل باورهای دینی‌شان توسط مقامات ایرانی به فقر و آوارگی کشانده شده‌اند ابراز نگرانی کرده و می‌گوید: «توقیف‌های اخیر در حالی صورت می‌گیرد که حملات به منازل و اماکن کسب و کار بهائیان در ایران افزایش یافته است.»

در این نامه آمده: «ما می‌دانیم که خانواده‌های بهائی بیش از ۱۵۰ سال در ایول به زراعت مشغول بوده‌ و اعضای مفیدی برای جامعهٔ محلی خود بوده‌اند. برای مثال، آن‌ها مدرسه‌ای برای آموزش کودکان از هر عقیده و مذهب تأسیس کردند و برای بهبود وضعیت بهداشت و سلامت اعضای جامعه تمهیداتی اندیشیدند.»

«اما با وجود نقش مثبتی که در جامعه ایفا کرده‌اند سال‌ها در معرض سرکوب از جمله اخراج و آوارگی دسته‌جمعی و تخریب، با خاک یکسان شدن و توقیف منازلشان بوده‌اند.»

امضاءکنندگان این نامه از رئیس قوهٔ قضائیه و وزیر کشاورزی ایران می‌خواهند که به سرکوب بهائیان پایان دهند «ما این نامه را به عنوان فعالان حوزهٔ کشاورزی برای شما می‌نویسیم تا توجه شما را به این نمونه‌های سرکوب جلب کنیم و از مقامات ایرانی می‌خواهیم فوراً تصمیم خود در مورد کشاورزان ایول را لغو کنند.»

در همین حال، در استرالیا یک کلیپ ویدئویی متاثرکننده از جانب اعضای جامعهٔ کشاورزی این کشور توجه را به رنج‌های خانواده‌های بهائی روستای ایول جلب کرد.

کلیر بوث، یک کشاورز در استان نیوساثویلز در این پیغام ویدئویی می‌گوید: «كشاورزى حتى در شرايط مطلوب، شغلى بسيار طاقت فرساست. تداوم و تواتر سيل، خشكسالی، آتش‌ سوزی، تأثیرات غیر قابل پيش‌بينى گرم شدن كرۀ زمين و تغییرات آب و هوایی و اخيرأ شيوع بيمارى همه‌گير کرونا، شرايط ادامۀ كار را بسيار دشوار مي‌سازند.»

این پیام ویدئویی با توصیف نقش دولت‌ حمایتگر در یاری رساندن به جوامع کشاورزی، تصویری کاملاً متفاوت با رفتارهای خشن ایران با «جامعهٔ صلح‌جوی بهائی» ترسیم می‌کند.

کشاورزان می‌گویند: «ما با همبستگى کامل در كنار خواهران و برادران كشاورز بهائى خود در ايران ايستاده و از دولت و قوهٔ قضائيۀ ايران می‌خواهیم زمين‌ها و املاک بهائيان را به صاحبان قانونی آن یعنی كشاورزان بهائی ايول باز گردانند .»