بزرگداشت تولد یک آئین جدید در دویستمین سال تولد حضرت باب

۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸
جدیدترین قسمت پادکست «سرویس خبری جامعهٔ بهائی» بر موضوع اعلان رسالت حضرت باب تمرکز دارد. این عکس قسمت بالایی خانهٔ حضرت باب در شیراز را نشان می‌دهد.

مرکز جهانی بهائی — ۱۷۵ سال پیش در روز ۲۲ مه ۱۸۴۴، یک طلبۀ مشتاق و جستجوگر حقیقت به دروازه‌های شیراز نزدیک شد. او خارج این شهر تاریخی که گل‌های سرخ، درختان سرو و شاعرانش پرآوازه‌اند ایستاده بود و به دنبال یافتن پیام‌آوری جدید از جانب خدا بود.

پادکست: بزرگداشت تولد یک آئین جدید، در دویستمین سال تولد حضرت باب

جدیدترین قسمت پادکست «سرویس خبری جامعهٔ بهائی» بر موضوع اعلان رسالت حضرت باب تمرکز دارد.

برای دسترسی به محتوای صوتی بیشتر پادکست «سرویس خبری جامعهٔ بهائی» را دانلود کنید.

RSS  |  Spotify  |  Apple Podcasts  |  SoundCloud  |  Tunein  |  iHeart  |  Stitcher

ورودش به شهر او را به کشف عمیقی رساند. در شیراز بود که برای نخستین بار حضرت باب را ملاقات کرد. در گفتگویی که میان آن دو صورت گرفت، حضرت باب به او اعلام کرد که بنیان‌گزار آئین جدیدی است که می‌خواهد جهان را برای ظهور حضرت بهاءالله آماده کند و جدیدترین مرحله در تکامل اجتماعی بشر را رقم بزند.

وقایع آن شب، سرچشمهٔ تلاش‌های جامعهٔ بهائی در سرتاسر دنیا برای بهبود اوضاع جهان است. از فعالیت‌های جامعه‌سازی گرفته تا پروژه‌های اقدام اجتماعی و مشارکت در گفتمان‌های عمومی، افرادی که در صدد عملی‌سازی تعالیم حضرت بهاءالله هستند سرچشمهٔ تلاش‌های خود را در گفتگوی آن شب می‌دانند.

اکتبر امسال مقارن با دویستمین سال تولد حضرت باب است. امسال، «سرویس خبری جامعهٔ بهائی»

برخی از برجسته‌ترین لحظات زندگی حضرت باب را مورد بررسی قرار می‌دهد. جدیدترین قسمت پادکست این مجموعه بر شبی که حضرت باب در آن رسالت خود را اعلام کرد تمرکز دارد. امسال، این مناسبت از غروب پنجشنبه تا غروب جمعه در سرتاسر جهان جشن گرفته می‌شود.

این قسمت از پادکست به این موضوع می‌پردازد که چگونه قهرمانی‌ها و فداکاری‌هایی که اعلان رسالت حضرت باب به دنبال داشت به جهان امروز ما ارتباط پیدا می‌کند. بیت‌العدل اعظم در پیام رضوان ۲۰۱۸ چنین نوشتند: «هرچند جهانی که حضرت ربّ اعلی در آن اعلان امر نمودند دو قرن با امروز فاصله دارد ولی هم از نظر رواج ظلم و ستم و هم از نظر آرزوی شدید بسیاری از مردم برای یافتن پاسخی که عطش روحشان را تسکین دهد، به جهان امروز شباهت دارد.»