سازمان ملل متحد, United States — آموزش زنان و دختران که برای پیشرفت جامعه حیاتی است، باید عناصری را در بر گیرد که اهمیت توسعۀ روحانی و اخلاقی را به رسمیت می شناسند.

این يكى از نکات اصلی بیانیه و رويدادهاى پيشنهادى جامعۀ جهانی بهائی در کمیسیون سالانۀ سازمان ملل دربارۀ موقعیت زنان بود.

اعضاى هیأت نمایندگى جامعۀ جهانی بهائی در اين کمیسیون، که از ۳ تا ۱۳ اسفند (۲۲ فوریه تا ۴ مارس) برگزار شد، از كشورهاى بلیز، کانادا، فرانسه، آلمان، بریتانیا، ایالات متحده و ویتنام آمده بودند.

موضوع رویداد امسال «دسترسی و مشاركت زنان و دختران به تحصیل، آموزش، علم و فناوری، از جمله برای ترویج دسترسی برابر زنان به اشتغال کامل و مناسب» بود. نمایندگان دولتی و سازمان های غیر دولتی از سراسر دنیا این موضوع را در سخنرانی ها، گفتگوهای گروهی و کارگاه ها منعکس کردند.

«تحصیل و آموزش برای پیشبرد جامعه»

جامعۀ جهانی بهائی در بیانیه اش خطاب به کمیسیون اشاره كرد که چطور در حیطۀ آموزش، «توسعۀ روحانی و اخلاقی اغلب از آموزش فکری و حرفه ای جدا بوده است.»

در بیانیه آمده است: «به همين دليل آموزش قابليت تفکر دربارۀ اصول روحانی و اخلاقی و به کار گیری آنها بخشى جدایی ناپذیر از كار ایجاد یک تمدن جهانی شکوفا است.»

این كار به بازاندیشی فرایندهای آموزشی نيز نياز دارد.

بیانیه مى گويد «هر برنامۀ آموزشی بر پندارهایی بنیادی دربارۀ طبیعت انسان استوار است... یک کودک، فراتر از ظرفى خالی و در انتظار پر شدن، باید به عنوان 'معدنى پر از سنگ هاى ذيقيمت' ديده شود، که گنج هایش تنها از راه آموزش به نفع بشریت كشف و ترويج خواهد شد.»

متن کامل بیانیه به انگلیسی را اینجا بخوانید.

اصلاح برنامۀ آموزشی

یک جلسۀ بحث گروهی با عنوان «بازاندیشی آموزش برای دختران و زنان: فراتر از برنامه های آموزشی اولیه» در دفتر نیویورک جامعۀ جهانی بهائی در چهارشنبه ۴ اسفند (۲۳ فوریه) برگزار شد.

یکی از شرکت کنندگان در میزگرد، دکتر چانگو ماناتوکو – از مشاورين ارشد آموزش برای صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) – گفت که در بسیاری از کشورها، برنامۀ آموزشی فعلی برای دختران بیش از حد بر این انتظار متمرکز است که آنها شغل های ویژه ای را به عهده خواهند گرفت.

دکتر ماناتوکو گفت: «برنامۀ کنونی برای آن که بتواند زندگی دختران و زنان را تغییر دهد، به اندازۀ کافی دگرگون کننده نیست.»

به گفته او كارى كه بايد انجام شود اين است كه مطمئن شويم فرصت های پیش روی پسران در دسترس دختران نیز هست. او افزود: «نمی توان فقط برای پسران طرح ريخت، باید برای هر دو باشد.»

دکتر ماناتوکو دربارۀ مشکل ایدز (HIV) در جنوب آفریقا و نیاز به توجه به رفتار جنسی از نظر جلوگیری از تجاوز و خشونت علیه زنان نیز صحبت کرد.

پسرها سکوت خود را می شکنند

جامعۀ جهانی بهائی همچنین میزبان مجموعه ای از رویدادها بود که با حمایت جمعی از سازمان های غیر دولتی از جمله اتحادیۀ ملی سازمان های زنان (ناوو) از بریتانیا انجام شد.

یک جنبۀ غیر معمول این برنامه شرکت شش مرد و پسر جوان – با حمایت بنياد بین المل حقوق بیوه ها – بود که بینش های نوین خود را دربارۀ آنچه برای حمایت از برابری می توان انجام داد، ارائه کردند.

چارلی کلیتون، ۱۷ ساله از بریتانیا، در کارگاهی با عنوان «پسران اعتراض می کنند»، دربارۀ یک پروژۀ مدرسه ای در سوئد گزارش داد که در آن روی برابری جنسيتی از سنین پایین تأکید شده بود. او گفت وقتی از هر دو جنس انتظار می رفت که برابر و با هم کار کنند، «پسرها آرام تر بودند و دخترها مطمئن تر.»

میباکو مولل، ۲۳ ساله از تانزانیا، از تجربه های خودش دربارۀ سهيم کردن دیگر مردان جوان آفریقایی در کمک به بیش از ۱۳۰ زن بیوه در روستاها برای تقاضای خرده وام های شروع به کار صحبت كرد.

آقای مولل گفت: «اگر مردان و پسران بیشتری به زنان کمک می کردند، زنان بیشتری آموزش می دیدند و معلم می شدند و جامعه پیشرفت می کرد.»

ایجاد نهاد زنان ملل متحد

یکی از موضوع هایی که بیش از همه در کمیسیون امسال مورد بحث قرار گرفت، ایجاد یک نهاد جدید به نام زنان ملل متحد بود.

زنان ملل متحد که در ژوئیۀ سال گذشته توسط مجمع عمومی سازمان ملل تأسیس شد، کار دربارۀ مسائل زنان را که قبلاً توسط چهار آژانس جداگانۀ سازمان ملل اداره می شد، تحت يک پوشش قرار مى دهد.

ميشل باچله، رئيس جمهور پيشين شيلى، مدير زنان ملل متحد، در روز ۳ اسفند (۲۲ فوریه) در کمیسیون سخنرانى و اهداف اين نهاد را تشریح کرد.

خانم باچله گفت: «ما برداشتى از جهان را مطرح مى كنيم که در آن زنان و مردان حقوق و فرصت های برابر دارند و اصول برابرى جنسيتی و تواندهی زنان کاملاً در برنامه های توسعه، حقوق بشر، صلح و امنیت گنجانده شده است.»

در چهار سال گذشته، چندین سازمان غیر دولتی – از جمله جامعۀ جهانی بهائی – عمیقاً در حمایت از ایجاد نهاد زنان ملل متحد مشاركت داشتند. سرانجام، ائتلافی از بیش از ۲۷ سازمان در ۵۰ کشور به کمپین اصلاح ساختاری برابری جنسیتى (GEAR) پیوستند، که به گفتۀ بسیاری در كار تصویب نهاد زنان ملل متحد توسط مجمع عمومی نقشى حیاتی داشت.

بانی دوگال، نمایندۀ اصلی جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل، گفت: «ما از ایجاد این نهاد جدید بسیار خشنودیم.»

«این یک گام مهم است كه امیدواريم به کار سازمان ملل در فعالیت هایش برای برابری جنسيتی و پیشرفت زنان، انگیزه و انسجام بیشتری بدهد.»

خانم دوگال گفت: «اکنون امید ما آن است که دولت ها کاملاً در نهاد زنان ملل متحد سرمایه گذاری کنند تا این نهاد بتواند به وعده هایش عمل کند. ما همچنین از نهاد زنان ملل متحد می خواهیم به طور جدى در جامعۀ مدنی در همۀ سطوح، جهانی، منطقه ای و ملّی، فعال شود.»