مرکز جهانی بهائی — امروز ۶۷ قطعه از آثار حضرت عبدالبهاء، از جمله دو لوح (نامۀ) معروف و تاریخی ایشان خطاب به «جمعیت لاهه برای اجرای صلح عمومی»، برای اولین بار در سایت «کتابخانهٔ مرجع بهائی» منتشر شدند. انتشار آثار به صورت آنلاین یکی از ویژگی‌های کتابخانهٔ بهائی است. این بخش از کتابخانه که در ماه سپتامبر آغاز به کار کرد، امکان انتشار آثار بهائی را فراهم می‌کند که به تدریج در مرکز جهانی ترجمه و آمادهٔ چاپ می‌شوند.

این آثار که شامل ۳۴ ترجمهٔ انگلیسی و ۳۳ اثر فارسی است الواح بسیاری را شامل می‌شود از جمله مکاتبات با لئو تولستوی، نویسندهٔ معروف روسی و از ستایندگان آئین بهائی و همچنین خانم ایزابلا گرینوسکیا (Isabella Grinevskaya)، دیگر نویسندهٔ روسی و فردی بهائی که نمایشنامه‌هایی بر اساس زندگی حضرت بهاءالله و حضرت باب نوشته است.

الواح خطاب به جمعیت لاهه پس از جنگ جهانی اول و خطاب به «سازمان مرکزی صلح پایدار» در لاهه نوشته شده‌اند. حضرت عبدالبهاء در لوح اول که نسبتاً طولانی است امکان دستیابی به صلح جهانی را در بستر نیاز به تغییرات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی وسیع‌تر تجزیه و تحلیل می‌کنند. حدود نیمی از نامهٔ اول که در ۱۷ دسامبر ۱۹۱۹ نگاشته شده، پیش از این ترجمه شده و در کتاب منتخباتی از آثار حضرت عبدالبهاء منتشر شده بود. حال این اثر به طور کامل به انتشار می‌رسد. یک ترجمهٔ اولیه از نامهٔ دوم که کوتاه‌تر از نامهٔ اول است و در روز ١ ژوئیه ۱۹۲۰، در پاسخ به جوابیۀ «سازمان مرکزی صلح پایدار» به لوح اول نگاشته شده، در نشریهٔ «نجم باختر» در ژانویه ۱۹۲۱ منتشر شده بود.

زمانی که حضرت عبدالبهاء این دو نامه را نوشتند رهبران جهان در «کنفرانس صلح پاریس» گرد هم آمده بودند تا در مورد شرایط صلح پس از جنگ جهانی اول گفتگو کنند. این کنفرانس منجر به تشکیل «جامعه ملل» (League of Nations) شد. حضرت عبدالبهاء اگر چه اهداف این مجمع را ستایش کردند اما به صراحت توضیح دادند که محدودیت‌های مجمع بیش از آن است که بتواند امکان دستیابی به صلح را فراهم کند. ایشان توضیح دادند که صلح نیاز به تغییر و تحولی عمیق در آگاهی انسان‌ها و تعهد به حقایق روحانی دارد، حقایقی که حضرت بهاءالله آن‌ها را تشریح کرده بودند. حضرت عبدالبهاء در پیام اول به بسیاری از اصول مهم بهائی اشاره می‌کنند از جمله لزوم رفع هرگونه تعصب، هماهنگی دین و علم، برابری زنان و مردان و این که دین باید سبب محبت باشد.

حضرت عبدالبهاء در لوح دوم لاهه دوباره این نکته را که ایمان دینی نقش مهمی در ایجاد صلح دارد تکرار می‌کنند و توضیح می‌دهند که «صلح‌جوئی ما منبعث از افکار نیست بلکه امریست اعتقادی دینی و از جمله اساس ابدیّهٴ الهی».

حضرت عبدالبهاء در پیام به خانم ایزابلا گرینوسکیا، تلاش‌ وی را برای اجرای نمایش‌هائی در بارۀ زندگی حضرت باب و حضرت بهاءالله می‌ستایند اما هشدار می‌دهند که افکار مردم در آن زمان مشغول بر «حرب و انقلاب» ‌است. با این حال حضرت عبدالبهاء می‌افزایند که «زمان تشخیص خواهد آمد» و این نمایشنامه «تأثیری عظیم» در اروپا خواهد داشت.

نمایش خانم گرینوسکیا دربارهٔ حضرت باب برای اولین بار در ژانویهٔ ۱۹۰۴ در شهر سنت پترزبورگ به روی صحنه رفت. بنا بر مقاله‌ای از خانم مارثا روت در نسخهٔ سال ۱۹۳۴-۱۹۳۶ نشریهٔ «عالم بهائی» (The Baha’i World)، تولستوی پس از مطالعهٔ این نمایشنامه در نامه‌ای به خانم گرینوسکیا، با تمجید از وی، همفکری خود با تعالیم بهایی را با او در میان گذاشته بود.