کرایست‌چرچ, نیوزیلند — مردم نیوزیلند در هفته‌های پس از حملهٔ تروریستی مرگبار در حالی که همچنان در شوک و سوگواری به سر می‌برند با تعهد و عزمی جدید برای از بین بردن تعصب و نفرت در اجتماعشان تلاش می‌کنند.

جلوه‌های همبستگی عمومی از جمله در یک مراسم یادبود که بعدازظهر روز جمعه در پارک هاگلی (Hagley Park) در شهر کرایست‌چرچ (Christchurch) برگزار شد و از تلویزیون ملی کشور پخش شد، نشانگر خصوصیات معنوی مردم همچون وحدت، شکیبایی و مهربانی است.

در میان موج حمایت و سوگواری برای ۵۰ کشته و ۵۰ زخمی این حمله در کشور، جامعه بهائی نیوزیلند نیز در تلاش‌ها برای ترویج احترام متقابل و همبستگی به سایر هم‌وطنانشان پیوسته‌اند. بلافاصله پس از وقوع این فاجعه، محفل روحانی ملی بهائیان نیوزیلند در یک بیانیهٔ عمومی با محکوم کردن این حملات، تأسف عمیق خود را ابراز داشت و اظهار امیدواری کرد که این واقعهٔ غم‌انگیز تلاش‌ها برای دستیابی به صلح، وحدت و پذیرش اجتماعی را سرعت بخشند. محفل روحانی ملی نیوزیلند همچنین در نامه‌ای در تاریخ ۱۷ مارس، بهائیان را تشویق کرد که «مأیوس نشوند بلکه پیوسته تلاش کنند و به همگان ابراز محبت نمایند.»

منشی محفل روحانی ملی خانم سوزان ماهون (Suzanne Mahon) توضیح می‌دهد: «ما می‌خواهیم جامعهٔ بهائی و در واقع همۀ مردم نیوزلند را تشویق کنیم که بعد از این شوک عمیق، بارقه‌های امید را ببینند و قوای خود را در جهت بهره‌گیری از منابع نیرومند معنوی و تلاش برای ایجاد کشوری متحدتر متمرکز کنند تا چنین اقدام وحشتناکی دیگر هرگز در این کشور اتفاق نیفتد.»

در شهر کرایست‌چرچ، حدود ۲۰ نفر که در فعالیت‌های جامعه‌سازی بهائیان در محل زندگی برخی از قربانیان مشارکت دارند روز پس از حملات با یکدیگر دیدار کردند و در مورد نحوهٔ ارائهٔ حمایت‌های مؤثر به مشورت پرداختند. نخستین تصمیم این بود که به دیدار خانواده‌‌‌‌های آسیب دیده بروند و تسلیت و حمایت خود را به آن‌ها ابراز کنند. همچنین بزرگسالان، جوانان و کودکان محله به طور دسته‌جمعی یک پروژهٔ هنری خیابانی را شروع کردند و روی پیاده‌روها با گچ پیام‌های امیدوارانه و محبت‌آمیز نوشتند. ابتکار خلاقانهٔ آن‌ها باعث شد به سرعت پروژه‌های هنری مشابه دیگری نیز در سطح پیاده‌روهای شهر اجرا شوند. پیام‌ها شامل عبارتی چون «ما گل‌های یک باغیم» و همچنین جملاتی دربارهٔ اهمیت وحدت بوده است.

وحید کوالس (Vahid Qualls) یکی از اعضای محفل ملی بهائیان نیوزیلند که به اقدامات جامعه‌سازی این محله کمک می‌کند اضافه کرد: «این مشارکت سادهٔ کودکان، جوانان و بزرگسالان جلوه‌ای از محبت و همبستگی بود و برای گروه وسیعی از مردم امکانی فراهم آورد تا بتوانند احساسات خود را به شیوهٔ معناداری ابراز کنند.»

دو روز پس از این حمله، جامعهٔ محلی بهائیان شهر کرایست‌چرچ جلسهٔ دعای یکشنبه صبح خود را به یاد قربانیان این فاجعه، خانواده‌ها و جوامعشان برگزار کرد.

مراسم سالانهٔ جایزهٔ سخنرانی در زمینهٔ وحدت نژادی که از سال ۲۰۰۱ به میزبانی جامعهٔ بهائی و پلیس ملی برگزار می‌شود، امسال در برهه‌ای حساس انجام می‌گیرد. آیدان مکلود (Aidan MacLeod) یکی از برگزارکنندگان این رویداد گفت: «ما پیش از این نیز می‌دانستیم که تعصب نژادی و دینی می‌تواند به تنفر و خشونتی فاجعه‌آمیز منجر شود و اینکه فعالیت برای ترویج وحدت، جدی و حیاتی است اما این مسئله هیچ‌گاه به اندازهٔ اکنون فوری و ضروری به نظر نمی‌رسد.»

آقای مکلود اضافه کرد: «اکنون مردم نیوزیلند به صراحت دربارهٔ تعصب نژادی و نیاز به وحدت صحبت می‌کنند. مردم می‌گویند ما تا به حال بیش از حد خودپسند بودیم اما اکنون، اشتیاق هم برای تأمل و هم اقدام قاطع ایجاد شده است.»

این رویداد سالانه یک برنامهٔ مخصوص را شامل می‌شود که در آن دانش‌آموزان دبیرستانی دربارهٔ وحدت نژادی سخنرانی می‌کنند. امسال همچنین دو کنفرانس برای جوانان سرتاسر کشور برگزار خواهد شد تا این گروه سنی دربارهٔ تلاش‌های خود برای دستیابی به اجتماعی عادلانه‌تر و صلح‌آمیزتر بحث و گفتگو کنند.

یکی دیگر از رویدادهای مثبت اخیر این بود که روز جمعه، ۱۶ رهبر دینی در نیوزیلند از جمله نماینده‌ای از جامعهٔ بهائی پیامی مبتنی بر محبت و حمایت به جامعهٔ مسلمانان فرستادند.

نمایندگان ادیان نوشتند: «ما، رهبران دینی در سایهٔ چنین کشتاری کاملاً نسبت به نیاز... به بهره‌گیری از عمیق‌ترین منابع متنوع معنوی و سنتی آگاه هستیم. جامعهٔ مسلمانان که در این حمله مورد تهاجم قرار گرفته، خود نمونه‌های بارز و متعددی را در این زمینه ارائه داده‌اند.»

بهائیان نیوزیلند، هم اکنون شاهد نیروی تأثیربخش جلسات دعا و نیایش هستند. محفل ملی روحانی نیوزیلند بهائیان را تشویق کرده است تا در هفته‌ها و ماه‌های آینده جلسات دعا را به عنوان «منابعی برای قوای روحانی هزاران نفر از اهالی نیوزیلند» در نظر بگیرند. جلسات دعا فضایی فراهم می‌کنند که دعا و مناجات با اقدامات خالصانه‌ای که برای بهبود جهان صورت می‌گیرند پیوندی عمیق برقرار کند.