ژنو, سوئیس — پس از هجوم به خانه‌های ۱۴ بهائی در شهر آباده در ماه گذشته، مأموران دولتی ساکنان این خانه‌ها را برای بازجویی احضار کردند و از آنها خواستند شهر را ترک کنند تا از حملات مرگبار احتمالی اهالی شهر در امان بمانند.

دایان علائی، یکی از نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل، می‌گوید، «هدف آشکار حمله‌ها و بازجویی‌ها ایجاد محیط ترس و ارعاب بوده تا بهائیان آباده به ترک شهر ترغیب شوند.»

به گفتۀ خانم علائی، مأموران شعبۀ شیراز وزارت اطلاعات، و مأمورانی از آباده، حدود ساعت ۸ صبح ۲۱ مهر ۱۳۹۲ (۱۳ اکتبر ۲۰۱۳) به این خانه‌ها حمله کردند. در جریان بازرسی، کتب بهائی، سی‌دی‌ها، رایانه‌ها و اقلام دیگری، از جمله عکس‌های خانوادگی، را ضبط کردند.

در هنگام بازپرسی به برخی از بهائیان گفتند اهالی شهر "از شما خوششان نمی‌آید" و "ممکن است در خیابان با چاقو به شما و بچه‌هایتان حمله کنند."

اما خانم علائی می‌گوید، نه تنها شواهدی مبنی بر دشمنی اهالی آباده با بهائیان در دست نیست، بلکه تجربۀ بهائیان خلاف این امر را نشان می‌دهد.

به گفتۀ خانم علائی، «‌واقعیت این است که این‌گونه حملات و تهدیدها کار خودِ دولت است. اهالی آباده با بهائیان دشمنی ندارند و بسیاری از آنها دوست دارند آزادانه با بهائیان معاشرت کنند.»

خانم علائی می‌گوید، «از سال ۲۰۰۵ حداقل ۵۲ بهائی در ایران مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند - و تقریباً همیشه این حملات پس از تحریک آشکار مأموران لباس شخصی، روحانیون، و رسانه‌های دولتی‌ای صورت گرفته که کارزاری برای اشاعۀ نفرت از بهائیان به راه انداخته‌اند.»

او می‌گوید در حملات اخیر در آباده، حداقل یکی از اعضای هر خانواده را برای بازجویی به شعبۀ محلی وزارت اطلاعات احضار کرده‌اند. برخی از احضارشدگان جوان بودند و دو نفر از آنها برای دیدار با خویشاوندان خود به آباده رفته بودند.

مأموران از بهائیان خواستند شهر را ترک کنند. به یکی از بهائیان گفتند، «اگر مردم در خیابان به تو حمله کنند، نمی‌توانیم امنیتت را تضمین کنیم.»

خانم علائی می‌افزاید، «نگرانی مهم ما این است که بعضی از کسانی که برای بازجویی احضار شدند جوانانی بودند که از آنها دربارۀ فعالیت‌هایشان سوال کردند. از دیگران خواستند تعهدنامه‌هایی را امضا کنند و قول دهند که با دیگر بهائیان ارتباط نداشته باشند یا غیر از ضیافت ماهانه که برای دعا و مناجات تشکیل می‌شود، هیچ جلسۀ دیگری را برگزار نکنند.»

مأموران همچنین مغازۀ یکی از بهائیان را تعطیل و مهر وموم کردند و این اطلاعیه را به در آن نصب کردند: «این مکان با حکم دادستان محترم عمومی و انقلاب شهر آباده پلمب گردیده.»

خانم علائی می‌گوید، «متأسفانه اوضاع آباده یکی از دیگر مواردی است که نشان می‌دهد به رغم وعده‌های حسن روحانی، رییس‌جمهور جدید ایران، وضعیت بهائیان نه تنها بهتر نشده بلکه بدتر شده است.»

برای مثال، خانم علائی اشاره کرد که دولت هیچ اقدامی برای مجازات قاتلین عطاءاللّه رضوانی انجام نداده است. این شهروند بهائی در ماه اوت با انگیزه‌های مذهبی به قتل رسید. خانم علائی اضافه کرد که بیش از ۱۰۰ بهائی زندانی هستند و به رغم بی‌گناهی کامل، هنوز هیچ‌یک از آنها آزاد نشده است.

آباده شهر شصت‌هزار نفری کوچکی است که در میانۀ راه اصفهان و شیراز در مرکز ایران قرار دارد. تعداد بهائیان این شهر قابل ملاحظه است و در سال‌های اخیر اقدامات دیگری هم در آن علیه بهائیان صورت گرفته است.

برای مثال، بر در و دیوار خانه‌ها و مغازه‌های بعضی از بهائیان شعارهایی علیه آنها نوشتند. یکی از این دیوارنوشته‌ها چنین بود: "مرگ بر بهائی‌ها، جاسوس‌های آمریکا و اسرائیل" و "بهائی‌ها نجسند."