شخصیت‌های مسیحی در مراسم یادبود تاریخی از جامعۀ بهائی ستايش کردند

۲۷ فروردین ۱۳۹۱
اسامی عبدالبهاء و تعدادی از همراهان او در فهرست مسافران ۱۰ فروردین ۱۲۹۱ (۳۰ مارس ۱۹۱۲) کشتی سدریک به مقصد ایالات متّحده از ناپل.

ناپل, ایتالیا — ۱۰۰ سال پس از آن که کشتی حامل حضرت عبدالبهاء در مسیر خود به سوی ایالات متّحدۀ آمریکا در ناپل لنگر انداخت، روحانیان برجستۀ مسیحی ازجامعۀ بهائی در ناپل تجلیل کردند.

سخنان آنها در مراسم ویژه‌ای که با حضور بیش از ۲۵۰ میهمان در ايستگاه ساحلی شهر، به مناسبت صدمین سالگرد ورود عبدالبهاء به بندر ناپل با کشتی بخار سدریک برگزار می‌شد، خوانده شد.

اسقف اعظم ناپل، کاردینال کرچنتسیو سِپِ، در نامه‌ای ابراز امیدواری کرده بود که اين مراسم «فرصتی برای تجديد قوای معنوی و انگیزۂ ایجاد یک اجتماع عادلانه‌تر و متّحدتر باشد.»

در پیام دیگری، عالی‌جناب سالواتوره جيووانی رینالدی، اسقف حوزۀ آچرّا، نوشته بود: «آرزوی شخصی من و جامعۀ مسیحی آچرّا آن است که پیام بنیان‌گذار آئین بهائی، حضرت بهاءالله، پیامبری که مبلّغ يگانگی نوع بشر بود، پیشرفت و کاملاً استقرار پیدا کند تا یک خانوادۀ انسانی زیر سایۀ خدائی واحد تشکيل شود.»

عبدالبهاء (۱۲۲۳-۱۳۰۰/۱۸۴۴-۱۹۲۱) در عکسی در پاریس، طیّ سفرهای تاریخی سال‌های ۱۲۸۹ تا ۱۲۹۲ (۱۹۱۰-۱۹۱۳). نمایش اسلاید
۶ تصاویر

عبدالبهاء (۱۲۲۳-۱۳۰۰/۱۸۴۴-۱۹۲۱) در عکسی در پاریس، طیّ سفرهای تاریخی سال‌های ۱۲۸۹ تا ۱۲۹۲ (۱۹۱۰-۱۹۱۳).

پروفسور روبرتو توتُلی از دانشگاه مطالعات شرقی ناپل گفت: «علاقۀ من به اقدامات آیندۀ بهائیان نه تنها به خاطر خودم، بلکه به خاطر علاقه و منافع دانشکده‌ای‌ست که نماینده‌اش هستم و به فعّالیت‌های جامعۀ دینی شما واقعاً با تحسین می‌نگرد.»

از جمله میهمانان ویژۀ حاضر در مراسم که سخنرانی کردند، نمایندگانی از شبکۀ بودایی سوکا گاکای بین‌الملل و کلیسای تبشیری والدنسیان بودند. به گفتۀ يولیو ساوی، منشی محفل روحانی ملّی بهائیان ایتالیا، همۀ حاضران «از این که در اين تجمع پرمعنا و روحانی با جامعۀ بهائی همراه بودند، ابراز شادی کردند.»

عبدالبهاء (۱۲۲۳-۱۳۰۰/۱۸۴۴-۱۹۲۱) فرزند ارشد بهاءالله و جانشین منصوب او به عنوان رئیس آئین بهائی بود. پس از انقلاب جوانان ترک در سال ۱۹۰۸ وقتی همۀ زندانیان سیاسی و دینی امپراتوری عثمانی، از جمله عبدالبهاء و خانواده‌اش آزاد شدند و او طرح سفرهائی را ريخت تا شخصاً تعالیم بهائی را به دنیای آن سوی خاورمیانه عرضه کند. در نخستين مرحلۂ اين سفرها از مرداد تا آذر ۱۲۹۰ (اوت تا دسامبر ۱۹۱۱)، وی از فرانسه، سوئیس و انگلستان دیدار کرد و سپس برای زمستان به مصر بازگشت.

سپس در ۵ فروردین ۱۲۹۱ (۲۵ مارس ۱۹۱۲) حضرت عبدالبهاء بر کشتی' سدريک'، که مرتباً بین اسکندریه و نیویورک با يک توقف در ناپل سفر می‌کرد، سوار شد. گفته شده بود که شايد ايشان ترجیح دهند از مسافران اوّلین سفر کشتی بدعاقبت 'اس. اس. تايتانيک' باشند، امّا آن طور که نقل قول شده عبدالبهاء یک سفر دریایی طولانی‌تر را ترجیح داد و در ۲۲ فروردین (۱۱ آوریل) به سلامتی به شهر نیویورک رسید.

در نشستی که به مناسبت صدمین سالگرد این سفر در ۱۲ و ۱۳ فروردین (۳۱ مارس – ۱ آوریل) در ناپل برگزار شد، هارتموت گروسمن، یکی از اعضای پیشین بیت‌العدل‌ اعظم، از شرکت‌کنندگان دعوت کرد روی پیامی از بیت‌العدل به تاریخ ۷ شهریور ۱۳۸۹ (۲۹ اوت ۲۰۱۰) تأمّل کنند که در آن آمده «بیانات حضرت عبدالبهاء و سلوک و شیم سراسر حکمت و محبّت آن طلعت نورا در طیّ این اسفار، منبع عظیمی از الهام و بصیرت است...»

شرکت‌کنندگان هم‌چنین از اجراهای موسیقی، اجرای یک رقص سنّتی ناپل به نام تامّورّیاتا و نمايش مصوری از تاریخچۀ جامعۀ بهائی ایتالیا که فعّالیت‌های امروزی بهائیان ایتالیا را به تلاش‌های پیش‌گامانۀ پیشینیان‌شان پیوند می‌داد، بهره بردند.