ترویج گفتمانی دربارهٔ سلامت توسط یک کلینیک در جمهوری دموکراتیک کنگو

۱ دی ۱۳۹۹
بحث و گفتگوهای مرتب در میان تعدادی از ساکنین روستای کیووی جنوبی منجر به ایجاد گفتمانی محلی دربارهٔ سلامت شده و صدها نفر را انگیزه داده است تا اقدامات هماهنگی انجام دهند.

چانجاوو, جمهوری دموکراتیک کنگو — یک مرکز سلامت در روستایی در چانجاوو در جمهوری دموکراتیک کنگو، از طریق ترویج گفتمانی محلی دربارهٔ سلامت، رویکرد خلاقانه‌ای را برای مقابله با شیوع یک بیماری ناقل از طریق آب در پیش گرفت.

الکس پاو کیندی، یکی از پزشکانی است که از ابتدای تأسیس این مرکز سلامت توسط بهائیان در ناحیهٔ کیووی جنوبی در این کشور از آن حمایت کرده است. او می‌گوید: «می‌دانستیم برای اینکه اقدامات پایدار باشند باید تعداد زیادی از مردم در گفتگوهای مربوط به سلامت، از جمله در مورد عوامل بیماری، مشارکت داده شوند.»

او ادامه می‌دهد: «کمیتهٔ مدیریت مرکز سلامت با رئیس روستا و محفل روحانی محلی بهائی مشورت کرد تا عده‌ای را شناسایی کنند که پس از گذراندن دوره‌ای به ترویج گفتمان سلامت در سطح محلی کمک کنند.» سال گذشته سیزده نفر به عنوان مربی آموزش دیدند که هر کدام از آنها فضاهای گفتگویی را برای تعداد زیادی از خانواده‌ها به وجود آورده‌اند تا دور هم جمع شوند و دربارهٔ مسائل مرتبط با سلامت مشورت کنند.

یک مرکز سلامت که توسط بهائیان جمهوری دموکراتیک کنگو در روستای چانجاوو تاسیس شده است. سرپرستار(وسط) در حال آموزش مربیان سلامت است که فضاهایی را برای مشورت گروه‌های خانوادگی با هم دربارهٔ مسائل مرتبط با سلامت ایجاد کرده‌اند. نمایش اسلاید
۷ تصاویر

یک مرکز سلامت که توسط بهائیان جمهوری دموکراتیک کنگو در روستای چانجاوو تاسیس شده است. سرپرستار(وسط) در حال آموزش مربیان سلامت است که فضاهایی را برای مشورت گروه‌های خانوادگی با هم دربارهٔ مسائل مرتبط با سلامت ایجاد کرده‌اند.

الیزابت بالیبونو (Elizabeth Balibuno)، یکی از مربیان آموزش‌دیده توسط این کلینیک، دربارهٔ تاثیرات گفتگوها بر سلامت روستا می‌گوید: «همهٔ ما متوجه تغییرات هستیم. حاشیهٔ رودخانه‌ها تمیز نگه داشته می‌شوند که باعث بهبود کیفیت آب و در نتیجه کاهش بیمارهایی شده است که به وسیله‌ٔ آب منتقل می‌شوند.»

با افزایش تعداد شرکت‌کنندگان در فضاهای گفتگو- ضمن حفظ تمهیدات ایمنی که توسط دولت وضع شده است- اقدامات جمعی دیگری در روستای چانجاوو در حال شکل گرفتن هستند. به عنوان مثال، عدهٔ زیادی از مردم گرد هم آمدند تا جاده‌ای سه کیلومتری را برای استفادهٔ آمبولانس یکی از بیمارستان‌های مجاور بسازند.

مربیان سلامت همچنین نقش مهمی در آگاهی‌رسانی نسبت به ویروس کرونا ایفا نموده‌اند از جمله از طریق تسهیلگری جلساتی که در آن‌ها اطلاعات ضروری در مورد این بیماری به اشتراک گذاشته می‌شود.

عکس گرفته شده قبل از بحران سلامت. اعضای جامعه در چانجاوو به عنوان مربیان سلامت آموزش می‌بینند. نمایش اسلاید
۷ تصاویر

عکس گرفته شده قبل از بحران سلامت. اعضای جامعه در چانجاوو به عنوان مربیان سلامت آموزش می‌بینند.

آقای پاو دربارهٔ افزایش توانمندی جامعه در زمینهٔ مشورت دربارهٔ مسائل مرتبط با سلامت می‌گوید: «ساختار گروه‌های خانوادگی و مربیان به گفتمانی محلی دربارهٔ سلامت در میان عده‌ٔ هر چه بیشتری از ساکنین روستا تحرک بخشیده است. جامعه متوجه شده است که تنها دسترسی به داروها و تکنولوژی‌های خاص قدرتمندترین ابزارش برای بهبود سلامت عمومی جامعه نیست بلکه توانایی خوانش واقعیت و مشورت به عنوان یک جامعه به منظور به کارگیری راه حل‌ها نیز بسیار مهم است.»

لئون کارما (Leon Karma)، رئیس روستا، دربارهٔ پیشرفت‌های به وجود آمده می‌گوید: «این تلاش‌ها آگاهی جدیدی را در زمینهٔ سلامت ایجاد کرده است. ما می‌خواهیم تعداد مربیان سلامت بیشتر شود.»

یکی از مربیان سلامت در حال آموزش اعضای جامعه برای ساختن یک آرد ترکیبی مغذی. نمایش اسلاید
۷ تصاویر

یکی از مربیان سلامت در حال آموزش اعضای جامعه برای ساختن یک آرد ترکیبی مغذی.

جوزفین تشیوا تشیبونگ (Joséphine Tshiova Tshibonga)، یکی دیگر از مربیان آموزش‌دیده در کلینیک، دربارهٔ این توضیح می‌دهد که چطور الگوهای زندگی محلی که طی دهه‌ها از طریق اقدامات آموزشی بهائیان منطقه، از جمله جلسات تامل و بررسی، دعا، مشورت و اقدامات گروهی، شکل گرفته باعث افزایش اقدامات مرتبط با سلامت شده است.

«وقتی دور هم جمع می‌شویم، به موضوعات خاصی مانند شناسایی علت‌ها و نشانه‌های بیماری و تغذیه کودک می‌پردازیم. این جلسات همچنین فضایی هستند برای نیایش جمعی و تامل دربارهٔ مسائل اجتماعی مهم مانند برابری زنان و مردان.»

مشیت بولندا روسا (Mashiyyat Bulonda Roussa)، یکی از اعضای محفل روحانی محلی بهائیان، دربارهٔ تاثیرات اقدامات جامعه‌سازی در چانجاوو می‌گوید: «من وحدت و همکاری را آشکارا در جامعه‌مان، چانجاوو، می‌بینم. ما با هم ملاقات می‌کنیم و دور هم جمع می‌شویم، ما به دور از تعصبات قبیله‌ای یا دینی با هم کار می‌کنیم و همچنین با رئیس جامعهٔ محلی‌مان همکاری داریم. جامعه از طریق اتحاد توانسته مسئولیت بهروزی خود را به عهده بگیرد.»