جامعۀ جهانی بهائی، ژنو — آخرین عضو از گروه هفت نفره «یاران ایران» که مدیریت جامعه بهائی این کشور را به عهده داشت امروز پس از تحمل ده سال حبس ناعادلانه به دلیل باورهای دینی خود آزاد شد. بهائیان ایران اما همچنان به طور روزمره در معرض آزار و اذیت مداوم قرار دارند.

آقای عفیف نعیمی، ۵۶ ساله در تاریخ ۱۴ مه ۲۰۰۸ دستگیر شد. از جمله اتهامات کذب و بی‌اساسی که به وی نسبت داده شد جاسوسی، تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه غیرقانونی بود. آقای نعیمی به همراه شش نفر دیگر از اعضای سابق هیئت «یاران ایران»- جمعی که وظیفه رسیدگی به نیازهای مادی و روحانی جامعۀ بهائی ایران رسیدگی می‌کرد- یک سال پس از دستگیری در محاکمه‌ای نمایشی که فاقد روال‌های قانونی بود به اتهامات فوق محکوم شدند. مقامات ایران برای آقای نعیمی و سایر اعضای سابق هیئت «یاران ایران» حکم ده سال زندان صادر کردند.

آقای نعیمی که دو فرزند دارد و ساکن تهران است در طول دوران زندان خود از بیماری مزمن و شدید رنج می‌برد و اغلب از درمان مناسب برخوردار نبود. بنا بر تصمیم ناعادلانه مسئولان، دوران کوتاهی که آقای نعیمی در بیمارستان بستری و تحت درمان بود جزء دوران زندان ایشان محسوب نشد.

خانم دیان علائی نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد می‌گوید: «البته از آزادی آقای نعیمی خوشحال هستیم اما این به هیچ وجه به معنای بهبود وضعیت کلی بهائیان ایران نیست. واقعیت تلخ این است که در ایران همچنان ده‌ها بهائی به دلیل اعتقادات خود زندانی هستند و ده‌ها هزار نفر تحت آزار و اذیت شدید قرار دارند از جمله محرومیت دسترسی به آموزش عالی، پلمب مغازه و تبعیض و ارعاب.»

آزار گستردۀ و سیستماتیک جامعۀ بهائی ایران شامل دستگیری‌های پیاپی و دوره‌ای، احکام خودسرانه قضایی و پلمپ محل کسب‌وکار، در ماه‌های گذشته توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، مجلس نمایندگان امریکا، پارلمان اتحادیه اروپا، پارلمان استرالیا و پارلمان سوئد مورد محکومیت قرار گرفته است. به علاوه، تعداد فزاینده‌ای از ایرانیان داخل و خارج از کشور خواستار پایان دادن به سرکوب بهائیان ایران شده‌اند. تنها ماه گذشته گروهی از روشنفکران مسلمان ایرانی «تضییع نظام‌مند و ریشه‌دار حقوق شهروندی بهائیان» را سرزنش کردند و آن را عملی «ضد انسانی و خلاف دین و اخلاق» دانستند.

اسناد مربوط به تاریخچه سرکوب بهائیان ایران از جانب حکومت موجود است. وب سایت خانه اسناد بهائی‌ستیزی ایران حاوی هزاران سند رسمی، گزارش، شهادت‌نامه، عکس و ویدئو است که شاهدی قاطع بر سرکوب بی‌وقفه بهائیان از جمله اعدام و قتل بیش از دویست بهائی از انقلاب اسلامی ایران از سال ۱۹۷۹ تا به امروز می‌باشد. همچنین گزارش «نگاهی دوباره به مسئله بهائیان: سرکوب و استقامت در ایران» که در اکتبر ۲۰۱۶ منتشر شد، آزار و اذیت سیستماتیک بهائیان از جانب دولت ایران را توصیف می‌کند.