ژوهانسبورگ, آفریقای جنوبی — امروز بهائیان آفريقای جنوبی با هر پیشینه ای می توانند آزادانه با هم ملاقات کنند و باور خود را به یگانگی نوع بشر نشان دهند. امّا همیشه این چنین نبوده است.

از جمله داستان هایی که در جشن صدمین سالگرد جامعۀ بهائی آفریقای جنوبی گفته شد، داستان های مخاطراتی بود که بهائیان در پیروی از آموزه‌های آئین خود طیّ سخت ترین سال های آپارتاید با آن مواجه بودند.

خوضی فودو، یک سخنگوی بهائیان آفریقای جنوبی، گفت: «اعضای جامعه نقش بهائیان اوّلیه در ترویج یگانگی در کشوری با گذشته‌ای پرآشوب و دچار جداسازی نژادی را مورد بررسی قرار دادند.»

«امّا علاوه بر آن، با اجراهای موسیقی، نمایش و برنامه های سمعی بصری، نقش جامعۀ بهائی در اشاعۂ مفاهيم برابری نژادی، برابری جنسی، آموزش اخلاقی کودکان و نوجوانان، و گفتگوی میان اديان در این کشور را جشن گرفتیم.»

تابو امبکی، رئیس جمهور پیشین آفریقای جنوبی، در پیامی خطاب به گرد هم آیی که در ۱۲ نوامبر در مرکز ملّی بهائیان برگزار شد، گفت: «برای ما بسيار دلگرم کننده است… که شما در پاسخ به چالش های توسعۀ انسانی، نه تنها در صدد خدمت کردن بوده اید، بلکه کوشیده اید توانمندی همۀ افراد انسانی را در پیشرفت خودشان، از جمله در اخلاق، پرورش دهید.»

او افزود: «ما از این که پیروان آئین بهائی را در کشورمان و در میان خود داریم، احساس افتخار و قوّت بسیار می کنیم.».

انتخاباتی چند نژادی

به شخصیت های برجسته و مهمانان شرکت کننده در جشن یادبود گفته شد که چطور پس از ورود آئین بهائی به آفریقای جنوبی در سال ۱۹۱۲، مردمی از همۀ نژادها به تدریج به جامعه پیوستند. تا سال ۱۹۵۶، وقتی جامعه آن قدر بزرگ شده بود که برای اوّلین بار یک شورای اداری منطقه‌ای انتخاب کند، بهائیان از جنوب آفریقا با پیشینه های نژادی متنوّع در مزرعه ای کوچک در "های وِلد" گرد هم آمدند.

برای احتیاط، رجینالد توروی، نقاشی برجسته که بهائی بود، در جادّه‌ای که به خانه باغ منتهی می شد، به عنوان دیده‌بان گماشته شد. قرار بود اگر پلیس امنیتی نزدیک شد، او علامت دهد تا رأی دهندگان متفرّق شوند. بهائیان آفریقایی باید وانمود می کردند که مشغول تمیز کاری و پخت و پز هستند، در حالی که اعضای سفیدپوست جامعه وانمود می‌کردند مشغول ورق بازی‌اند.

آن انتخابات تاریخی بدون مانع سپری شد و نتیجه‌اش گواهی شد بر اصل بهائی یگانگی نژادی: از جمله ۹ عضو انتخاب شده، دو نفر سیاه پوست و یک نفر از ساکنان رنگین پوست آفریقای جنوبی، یک نفر سوازی و چهار نفر سفید پوست بودند.

مهمانان برجسته

مهمانان در جشن یادبود عبارت بودند از بانوی اوّل پیشین آفریقای جنوبی، زانله امبکی؛ خانوادۀ سلطنتی سیگکو از قوم آمامپوندو؛ آگوستینو زاکاریاس، مدير محلیِ سازمان ملل؛ و دیگر افراد برجسته شامل مقامات حکومتی، اعضای هيأت های سياسی، هنرمندان، نمایندگان رسانه ها و اصناف، دانشگاهیان، رهبران دینی و کنشگران اجتماعی.

کمیساریای عالی استرالیا، سرکار خانم ان هاراپ، سخنرانی اصلی را ارائه کرد که به بررسی مسائلی مانند تواندهی زنان می پرداخت. او گرد‌همآئی ژوهانسبورگ را «سرگرم کننده، الهام بخش و آموزنده» توصیف کرد.

او گفت: «از این که چگونه جامعۀ بهائی توانسته به اتفاق آنچه را که در ۱۰۰ سال گذشته به جامعۀ آفریقای جنوبی ارائه کرده سامان دهد، متحير شدم.»