رم — اینتسره (Intessere) در زبان ایتالیایی به معنای «در هم تنیدن» و دربرگیرندۀ واژۀ «essere» به معنای «بودن» است. این کلمه نام مجموعه پادکستی جدید از سوی بهائیان ایتالیا است که برخی چالش‌های اجتماعی را از طریق اقدام ساده اما پرمعنای گفت‌وگو بررسی می‌کند.
این نام به دلیل معنای دوجانبهٔ آن انتخاب شده است که هم دلالت بر گرد هم آوردن دیدگاه‌های متنوع دارد و هم به کاوش بنیادین دربارۀ هویت انسان اشاره می‌کند که اساس این پروژه را شکل می‌دهد.
هر قسمت از این مجموعه، کنشگران جامعۀ مدنی، روزنامه‌نگاران و سایر فعالان رسانه‌ای را دعوت می‌کند تا در گفت‌‌وگوهایی عمیق و سازنده مشارکت کنند که برای انسجام اجتماعی ضروری است. این مجموعه یکی از ابعاد مشارکت گستردهتر دفتر امور خارجی جامعۀ بهائی در چیزی است که از آن به عنوان تکامل گفتمان عمومی در ایتالیا یاد می‌کند؛ تلاش‌هایی نه صرفاً برای ترویج مواضعی خاص بلکه با هدف ارتقای کیفیت گفت‌وگو پیرامون مهم‌ترین چالش‌های اجتماع.
این مجموعه موضوعات مهمی از جمله هویت، آموزش، برابری، انسجام اجتماعی و نقش رسانه‌ها را بررسی می‌کند؛ موضوعاتی که به گفتۀ سلین جراردینی (Celine Gherardini)، از اعضای دفتر امور خارجی جامعۀ بهائی ایتالیا در گفت‌وگو با سرویس خبری جامعهٔ بهائی، به این دلیل انتخاب شده‌اند که «عمیقاً به هم مرتبط بوده و برای درک چگونگی دستیابی اجتماع به انسجام و وحدت بیشتر ضروری هستند.»
این مجموعه حاصل سال‌ها تلاش دفتر امور خارجی برای مشارکت در گفتمان مربوط به هماهنگی اجتماعی است؛ تلاشی که بر ضرورت پرداختن ظریف و دقیق به مسائل پیچیده اذعان دارد.
خانم جراردینی گفت: «پادکست‌ها برخلاف محتوای کوتاه و گذرای شبکه‌های اجتماعی، اجازه می‌دهند تا گفت‌وگویی عمیق‌تر و سنجیده‌تر شکل بگیرد و فضایی را ایجاد می‌کنند که در آن افراد می‌توانند با اعتماد و امید واقعیت را بررسی کنند.»
قسمت نخست این مجموعه به خودِ حرفۀ روزنامه‌نگاری اختصاص یافته است. کلودیو پاراواتی (Claudio Paravati)، مدیر مجلۀ کانفرانتی (Confronti)، ضمن اذعان به شکنندگی اعتماد عمومی به اخبار، تأکید کرد که این حرفه همچنان حیاتی و ضروری است. او خاطرنشان کرد: «روزنامه‌نگاری خوب و حکمرانی خوب هر دو نمایانگر چالش‌های اساسی زمانۀ ما هستند.» وی در این گفت‌وگو، سبکی حرفه‌ای از روزنامه‌نگاری را توصیف کرد که به تنوع دیدگاه‌ها احترام می‌گذارد، به دنبال صداهای ناشنیده می‌رود و در برابر وسوسۀ هیجان‌زدگی مقاومت می‌کند. به عقیدۀ او، روایت‌های امیدوارکننده ساده‌‌انگارانه نیستند، بلکه زیربنایی ضروری برای اقدام را شکل می‌دهند.
در قسمتی دیگر، مانی ندونگبو برتراند اونوره (Mani Ndongbou Bertrand Honoré)، رئیس سازمان «هماهنگی ایتالیایی‌های خارج کشور برای همکاری‌های بین‌المللی»، بررسی کرد که چگونه می‌توان از ذهنیتی که افراد از پیشینه‌های متنوع را به عنوان ذی‌النفعان منفعلِ برنامه‌های اجتماعی می‌بینند فاصله گرفت و آنها را به عنوان مشارکت‌کنندگان در پیشرفت اجتماعی مشاهده کرد. او به سه ارزش ضروری اشاره کرد: شناخت متقابلِ فراتر از کلیشه‌ها، مسئولیت مشترک برای بهزیستی جامعه، و امکان مشارکت عمومی. این گفت‌وگو بررسی کرد که چگونه فضاهای شمول‌پذیر به‌ویژه در سطح مردمی، یعنی جایی که همه بتوانند در جهت خیر عمومی مشارکت کنند، تفاوت‌ها را از این که عاملی برای جدایی باشند به عامل قدرت تبدیل می‌کنند.
کریستین کاپِلِتی (Cristin Cappelletti)، مجری این مجموعه و عضو محفل روحانی ملی بهائیان ایتالیا، در گفت‌وگو با سرویس خبری گفت که این پادکست و سایر اقدامات دفتر امور خارجی برگرفته از «این درک است که تحولات اجتماعی پایدار مستلزم پرداختن، نه تنها به مشکلات، بلکه به آن دسته اصول زیربنایی معنوی است که امور انسانی را هدایت می‌کنند.»
خانم کاپلتی توضیح داد که چگونه اصول معنوی می‌توانند گفتمان عمومی را ارتقا دهند: «دفتر امور خارجی مشاهده کرده است که بررسی مفاهیم روحانی مانند شرافت ذاتی تمامی انسان‌ها، به رسمیت شناختن توانمندی‌های اخلاقی هر فرد، و رهایی از تعصب، به تقویت گفت‌وگویی کمک می‌کند که از مرزهای وابستگی‌های حزبی فراتر می‌رود.»
او خاطرنشان کرد که وقتی چنین مفاهیمی در کانون گفت‌وگوها جای می‌گیرند، «درک تازه‌ای از هویت می‌تواند شکل گیرد، درکی که در یگانگی نوع بشر ریشه دارد.»
خانم کاپلتی گفت: «این پادکست در لحظه‌ای خاص و مهم برای اجتماع ما شکل گرفته است.» طی دو دهۀ گذشته، دفتر امور خارجی با کنشگران اجتماعی بسیاری تعامل داشته و از این طریق متوجه شده است که برخی از تغییرات اجتماعی مهم باعث طرح پرسش‌هایی بنیادی دربارۀ هویت ملی و انسجام اجتماعی شده است.
”این پادکست با در هم تنیدن داستان‌ها و بینش‌های مختلف، شنوندگان را دعوت می‌کند تا از مشاهدۀ منفعلانه فراتر بروند و به نحوی با واقعیت اجتماعی درگیر شوند که به جای موانع و محدودیت‌ها بر ظرفیت‌ها، و فرصت‌ها تأکید داشته باشد.“
سلین جراردینی، دفتر امور خارجی بهائیان ایتالیا
خانم کاپلتی توضیح داد: «یکی از موضوعاتی که دفتر مشغول بررسی آن بوده است، موضوع آشتی است.»
تجربیات این دفتر نشان داده است که گفت‌وگوی معنادار مستلزم چیزی فراتر از صرفا گردهم‌آوردن دیدگاه‌های گوناگون است؛ چنین گفت‌وگویی نیازمند ایجاد فضایی است که شرکت‌کنندگان در آن بتوانند بینش‌های یکدیگر را در مسیر فهمی جمعی گسترش داده و خود را بر آرمان‌هایی مشترک متمرکز کنند. این رویکرد مشورتی هم قالب پادکست و هم هدف کلی‌تر آن را شکل می‌دهد.
خانم جراردینی توضیح داد: «این پادکست با در هم تنیدن داستان‌ها و بینش‌های مختلف، شنوندگان را دعوت می‌کند تا از مشاهدۀ منفعلانه فراتر بروند و به نحوی با واقعیت اجتماعی درگیر شوند که به جای موانع و محدودیت‌ها بر ظرفیت‌ها و فرصت‌ها تأکید داشته باشند.»
او افزود: «هدف، تقویت حس هدفمندی مشترکی است که در آن افراد برای مشارکت در ساختن جامعه‌ای منسجم‌تر و امیدوارتر احساس توانمندی کنند.»
قسمت‌های آینده، برابری زنان و مردان و نیز نقش دین در پیشرفت اجتماعی را بررسی خواهند کرد. در فضایی رسانه‌ای که سریعاً به دسته‌بندی و تفرقه‌افکنی می‌پردازد پادکست «اینتسره» چنین طرح می‌کند که هویت نه مرزی جداکننده، بلکه فضایی برای ملاقات و تعامل است که می‌تواند به ایجاد اجتماعی منسجم‌تر کمک کند.