همکاری جوامع برای ساخت یک مرکز آموزشی با استفاده از تکنولوژی‌های پایدار
Facebook
X
WhatsApp
Telegram
Linkedin
Baidu
Balatarin
Odnoklassniki
Reddit
Weibo
VK
Pinterest
کپی لینکناماوانگا, کنیا — داوطلبان از روستای ناماوانگا (Namawanga) و مناطق اطراف در ماه‌های گذشته برای ساخت یک مرکز آموزشی با وسعت ۸۰۰ متر مربع برای این روستا دست به دست هم دادند. بهائیان کنیا که مدیریت این پروژه را بر عهده داشتند متوجه شدند که سال‌ها تجربهٔ فعالیت‌های جامعه‌سازی آن‌ها را قادر ساخته است که محیطی مبتنی بر همکاری برای این پروژه ایجاد کنند و از منابع و ابزار محلی به شیوه‌ای خلاقانه استفاده نمایند. این ساختمان به عنوان مرکزی برای تلاش‌های جامعهٔ بهائی برای افزایش توانمندی خدمت به بشریت مورد استفاده قرار خواهد گرفت. آلفرد مانگو (Alfred Mango)، طراح این پروژه و یکی از اعضای جامعهٔ بهائی کنیا گفت: «در بسیاری از جوامع کنیا نیاز فوری به چنین مراکزی وجود دارد اما مسئله این است که چگونه آن‌ها را بسازیم. چنین پروژه‌های ساخت و سازی نیاز به منابع دارد.»
جامعهٔ محلی بهائی سال‌هاست که در برنامه‌هایی با هدف نیایش جمعی، آموزش معنوی و توسعهٔ اجتماعی و اقتصادی فعالیت می‌کند. بسیاری از مردم ناماوانگا از طریق مشارکتشان در این برنامه‌ها در زمینهٔ هماهنگ‌سازی و برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری هماهنگ و اقدام جمعی تجربه کسب کرده‌اند. آقای مانگو می‌گوید این تجربه‌ها آن‌ها را قادر ساخت تا «روش ساخت و سازی را شناسایی کنند که مقرون به صرفه و از نظر زیست‌محیطی پایدار باشد و بتواند با مشارکت جامعه پیش رود.» در این پروژه از یک دستگاه هیدرولیک برای تولید آجرهایی متشکل از ۹۰ درصد خاک و ده درصد سیمان استفاده شد. این دستگاه که استفاده از آن آسان است و دولت کنیا آن را رایگان در اختیار قرار می‌دهد، گرو‌هها و جوامع را توانا می‌سازد تا آجرهایی تولید کنند که بدون نیاز به ملات روی هم قرار می‌گیرند و نصب آن‌ها بسیار ساده است.
این شیوه، هزینهٔ مصالح و نیروی کار را به شکل چشمگیری کاهش می‌دهد و فواید زیست‌محیطی نیز دارد از جمله اینکه نیاز به حمل و نقل آجرها به محل ساخت و ساز نیست و آجرها به جای اینکه در کورهٔ آتش آماده شوند در آفتاب خشک می‌شوند. در این مرکز آموزشی همچنین از سایر تکنولوژی‌های پایدار از جمله سیستم تصفیهٔ فاضلاب در محل استفاده شده است. آقای مانگو می‌گوید برنامه این است که سیستم روشنایی ساختمان با استفاده از انرژی خورشید تأمین شود، به کمک این تکنولوژی‌ها هزینه‌های جاری ساختمان به نصف می‌رسد. الیزابت وانیونیی (Elizabeth Wanyonyi) از اعضای محفل محلی بهائی ناماوانگا می‌گوید: «تولید آجرها در ابتدا بسیار چالش‌برانگیز بود اما در نهایت موفق شدیم و توانستیم ۴۰ هزار قطعه قالب‌گیری کنیم.» خانم وانیونیی توضیح می‌دهد: «این پروژه در حقیقت ابتدا توسط جامعهٔ ناماوانگا شروع شد اما به تدریج رشد کرد و مشارکت منطقهٔ اطراف را نیز جلب کرد.»
هنگامی که جوامع اطراف از پروژه اطلاع یافتند همه اعلان کردند که نیروهای داوطلب خود را برای چندین روز یا چندین هفته اعزام خواهند کرد. داوطلبان در انجام عملیات خاکبرداری، راه اندازی دستگاه تولید آجر و نصب اسکلت ساختمان کمک کردند. گروهی دیگر در تهیهٔ غذا یا کمک مالی به پروژه مشارکت داشتند. موسی کیسودیا (Moses Kisudia) یکی از اعضای کمیتهٔ مدیریت توسعهٔ ساختمان‌های جدید محلی و منطقه‌ای جامعهٔ بهائی کنیا توضیح می‌دهد: «هر روز با روحیهٔ مشورت و تأمل و بررسی و یادگیری در عمل به پیش می‌رفتیم. از آنجایی که در نقاط دیگر کنیا نیز به چنین مراکزی نیاز داریم داوطلبانی را از سایر مناطق دعوت کردیم تا زمانی که نوبت ساخت مراکز در مناطق آن‌ها برسد بتوانند مهارت‌هایی را که در این پروژه فراگرفته‌اند به دیگران منتقل کنند.» او اضافه می‌کند که ماهیت جمعی این پروژه بر نحوهٔ درک جامعه از این مرکز تأثیر دارد: «روز افتتاحیه می‌توانستید ببینید که مردم، ساختمان را از آن خود و ثمرهٔ زحمتشان می‌دانند.»
