جامعهٔ جهانی بهائی، نیویورک — هم‌زمان با سی‌اُمین سالگردِ «چهارمین کنفرانس جهانی زنانِ سازمان ملل متحد» و «اعلامیه و برنامهٔ عملِ پکن»، جامعهٔ جهانیِ بهائی (BIC) در مراسمی در دفتر نیویورک از کتاب تازهٔ خود با عنوانِ «درمشارکتِ کامل: ۳۰ سال پیشرفتِ زنان در سازمان ملل متحد و فراتر از آن» رونمایی کرد.
در این گردهمایی، دیپلمات‌ها، مقام‌های سازمان ملل متحد و رهبران جامعهٔ مدنی حضور داشتند. ماریتسا چان والورده (Maritza Chan Valverde)، سفیرِ کاستاریکا و رئیسِ وقتِ کمیسیون مقام زنِ سازمان ملل متحد، این کتاب را «گامی به‌هنگام در مسیرِ ناتمامِ دستیابی به برابری زنان و مردان» توصیف کرد و گفت: «هرگاه زنان و دختران را در کانونِ توجه قرار دهیم، حاصلِ آن اجتماعاتی امن‌تر، اقتصادهایی نیرومندتر و صلحی پایدارتر است.»
این کتاب با گردآوری جامع مشارکت‌های جامعهٔ جهانی بهائی در گفتمان جهانی برابری زنان و مردان، خواننده را به بررسی عمیق‌تر معنای پیشرفتِ همگام نوع بشر دعوت می‌کند.
این کتاب سه دهه بیانیه‌ها، دیدگاه‌ها و بینش‌های جامعۀ جهانی بهائی را که حاصل مشارکتِ پیوستۀ آن در کمیسیون مقامِ زنِ سازمان ملل است، یک‌جا گرد آورده است. محتوای آن بر محور دوازده حوزهٔ نگرانیِ اساسیِ «برنامهٔ عمل پکن» (۱۹۹۵) تنظیم شده است و با بخش‌هایی با عنوان‌های «نقش مردان و پسران» و «هم‌پوشانی‌های ایمان و فمینیسم» تکمیل شده است.
بانی دوگال (Bani Dugal)، نمایندهٔ ارشد جامعهٔ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در مراسم رونمایی این کتاب در نیویورک گفت: «تعهّد جامعهٔ بهائی به برابری زن و مرد و عدالت از این باور سرچشمه می‌گیرد که همۀ انسان‌ها برای پیشبردِ تمدّنی همواره در حالِ پیشرفت آفریده شده‌اند و برابری زنان و مردان پیش‌نیازِ صلح است.»
پیشگفتار به مسائلِ معاصر می‌پردازد و یادآور می‌شود که هرچند مبارزه برای برابری با چالش‌هایِ جدّی—از قطبی‌شدنِ سیاسی و هنجارهایِ ریشه‌دارِ پدرسالارانه تا اقتدارگراییِ فزاینده—روبه‌رو بوده است، تلاش‌هایِ جمعیِ افراد، جنبش‌هایِ اجتماعی و سازمان‌ها نیز پیشرفت‌هایِ درخورِ توجهی به بار آورده‌اند. در پیشگفتار آمده است که اکنون زمان آن است جامعهٔ بین‌المللی با چالش‌های دیرپا روبه‌رو شود و «بار دیگر تعهّد خود را به چشم‌اندازِ مشترکِ جهانی که با هم می‌سازیم تجدید کند».
این کتاب با تکیه بر تجربه‌های جوامع بهائی در بیش از ۱۰۰ هزار نقطه در سراسر جهان نشان می‌دهد که همکاری میان افراد، خانواده‌ها، حکومت‌ها و سازمان‌ها چگونه می‌تواند الگوهای فرهنگی تازه و شیوه‌های جمعی بر پایه برابری زنان و مردان پدید آورد.
لیلیان نکونزیمانا (Liliane Nkunzimana)، از نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی (BIC)، گفت: «پیشبرد برابریِ زنان و مردان مستلزمِ مشارکتِ کاملِ همهٔ بخش‌های اجتماع است. در نهایت، لازم است هنجارهای زیان‌بار و محدودکننده برچیده و هنجارهای نو پرورده شود تا زنان و مردان به‌یکسان شکوفا شوند.»
یکی از مضامینِ محوریِ کتاب این است که بشریت در مسیرِ یادگیری برای عملی‌کردنِ برابری گام برمی‌دارد. پیشگفتار توضیح می‌دهد که این مسیر—چنان‌که در تجربه‌های جوامعِ بهائی در سراسرِ جهان دیده می‌شود—از طریقِ فرایندی سنجیده از اقدام، تأمل و مشورت در بافتارهایِ فرهنگی و اقتصادیِ گوناگون پیش می‌رود. بر این اساس، پیشرفت را نمی‌توان تنها بر اصلاحاتِ حقوقی یا تغییراتِ سیاست‌گذاری استوار کرد؛ بلکه به پرورشِ ذهنیت‌هایِ نو، روابطِ نو و هنجارهایِ فرهنگیِ نو نیاز دارد تا زنان و مردان شانه‌به‌شانه در ساختنِ اجتماعاتی عادلانه و شمولگرا مشارکت کنند.
«در مشارکتِ کامل» با مجموعه‌ای غنی از عکس‌ها از سراسر جهان همراه است و به‌منزلهٔ منبعی برای سیاست‌گذاران، نهادهای سازمان ملل متحد و سازمان‌های جامعهٔ مدنی عرضه می‌شود. این کتاب خوانندگان را به تأمل در اینکه اجتماعاتِ سراسر جهان چگونه می‌توانند اصل برابری را به واقعیتی ملموس در زندگی بدل کنند ترغیب می‌کند و به اقدامِ جمعیِ تازه برای عدالت و صلح دعوت می‌کند.
