در گفتگو: پادکستی تاثیر معابد بهائی بر زندگی جامعه محلی را بررسی می‌کند

در این آخرین قسمت پادکست، دیدگاه‌ها و بینش‌هایی را می‌شنویم که چگونه معابد بهائی در کنیا و اوگاندا زندگی جامعه محلی را غنی می‌کنند.

برای دسترسی به محتوای صوتی بیشتر پادکست «سرویس خبری جامعهٔ بهائی» را دانلود کنید.

RSS  |  Spotify  |  Apple Podcasts  |  SoundCloud  |  Tunein  |  iHeart  |  Stitcher

مرکز جهانی بهائی - در جریان مشورت‌های اخیر در مرکز جهانی بهائی در مورد توسعه جوامع بهائی، تعدادی از شرکت‌کنندگان که از نزدیک با معابد بهائی در اوگاندا و کنیا کار می‌کنند، در پادکستی به میزبانی سرویس خبری به بررسی بینش‌های مربوط به اینکه چگونه این معابد زندگی جامعه محلی را غنی می‌کنند پرداختند.

در این پادکست ساموئل موانگی (Samuel Mwangi)، یکی از اعضای هیئت معاونین از کنیا، پاتریشیا سنوگا (Patricia Senoga)، عضو هیئت معاونت از اوگاندا؛ و چارلز آنگلین (Charles Anglin)، مدیر معبد بهائی اوگاندا به گفتگو نشسته‌اند.

آقای آنگلین معبد بهائی را به عنوان مکانی توصیف کرد که «به جامعه تعلق دارد، محلی که مردم می‌آیند... تا در مورد این تفکر کنند که چگونه می‌توانند به جوامع خود خدمت کنند و با هم دعا بخوانند.»

با تکیه بر این ایده، خانم سنوگا گفت «روح معبد بهائی به جوامعی که معبد ندارند گسترش می‌یابد.»

یکی از داستان‌هایی که او تعریف کرد نشان می‌دهد که چگونه مفهوم خدمت و عبادت که توسط معابد بهائی ترویج می‌شود، حتی در مواقع اختلافات دیرینه که در آنها مسائل بین‌نسلی منجر به عدم تعامل میان همسایگان شده می‌تواند مروج وحدت باشد.

با این حال، خانم سنوگا خاطرنشان کرد که امیدواری وجود دارد، زیرا همه می‌توانند شاهد وحدتی که در میان جوان‌ترها وجود دارد باشند. او گفت: «دیدن اینکه بچه‌ها چگونه از این تفاوت‌ها فراتر می‌روند بسیار جالب است. آنها همیشه با هم بازی می‌کنند، اما به دلایلی بزرگسالان نمی‌توانند با هم ارتباط برقرار کنند.»

زنان جامعه با الهام از این تعامل بین کودکان و هدف معبد بهائی، شروع به دعا خواندن با یکدیگر و گفتگو در مورد نیازهای روستای خود کردند. خانم سنوگا با تامل بر تحولی که در این جامعه ریشه دوانده گفت: «زمانی که امروز هماهنگی و دوستی میان این گروه‌ها را می‌بینید نمی‌توانید وضعیت پیش از این را باور کنید. این گروه‌ها بسیار بهم نزدیک هستند و به رفاه یکدیگر فکر می‌کنند.»