مرکز جهانی بهائی — کانونشن بین‌المللی بهائی امروز بعد از چندین روز مشورت به پایان رسید. نمایندگان حاضر در کانونشن درباره فرآیند توانمندسازی که در سراسر جهان، به منظور کمک به پیشرفت معنوی، اخلاقی و مادی جوامع در حال انجام است، مشورت کردند.

تسا اسکراین، عضو هیئت مشاورین قاره‌ای استرالیا و اقیانوسیه که یکی از جلسات را اداره می‌کرد، در سخنان آغازین‌ خود گفت: «چشم‌انداز پیش روی ما، دلالت‌های بسیار گسترده‌ای دارد. هر کشوری که نمایندگانش در اینجا جمع شده‌اند و کشورهایی که نتوانسته اند حضور داشته باشند...، در حال یادگیری پیشرفت در مسیر توسعه خود هستند.»

رمضان عسگرلی از آذربایجان تجربیاتی از کنفرانسی ملی با موضوع همزیستی را به اشتراک گذاشت. این کنفرانس توسط کمیته دولتی انجمن‌های دینی برگزار شده بود و الهام‌گرفته از بحث و گفتگو با جامعه بهائی در مورد اصل وحدت در کثرت بود. او گفت: «این اولین کنفرانس کشور ما با موضوع انسجام اجتماعی بود. بر اساس آن تجربه، دولت برگزاری کنفرانس‌های بسیاری را در سراسر کشور تشویق کرد تا موضوعاتی مانند خدمت ایثارگرانه را به عنوان راهی برای تقویت تاروپود اجتماع ما مورد بررسی قرار دهد.»

بالاکیسا توگولا، نماینده‌ای از مالی گفت که بسیاری از زنان در روستای او برای سوادآموزی با مشکلات زیادی روبرو هستند. تلاش‌های بهائیان عمدتاً بر پیشرفت زنان متمرکز بوده‌ است. او گفت: «ما جلسات دعا و همچنین برنامه‌های توان‌افزایی روحانی و اخلاقی‌ای را برگزار می‌کنیم که به روی همه زنان روستا باز است. این برنامه‌ها به شرکت‌کنندگان در بهبود مهارت‌های سوادآموزی کمک می‌کند و برخی از زنان خودشان تسهیلگر می‌شوند.»

بسیاری از نمایندگان، که برخی از آنها خود کاملاً جوان بودند، بر اهمیت کارشان با جوانان و تأثیر عمیق این موضوع بر زندگی فردی و جمعی تأکید کردند.

در لحظه‌ای بسیار دل‌گرم‌کننده که لبخند به لب‌ها آورد، یک نماینده جوان در کنار معلم کلاس کودکان بهائی خود برای صحبت پشت میکروفون قرار گرفت. آن‌ها هر دو در محفل روحانی ملی جزایر کارولین خدمت می‌کنند. این نماینده به نقش مهمی که معلمش در پرورش هویت روحانی او و تقویت تعهدش به خدمت ایفا کرده بود اشاره کرد که نشان‌دهنده قدرت تحول‌آفرین برنامه‌های آموزشی بهائی است.

کارمن روخاس از ونزوئلا در مورد تلاش‌های خستگی‌ناپذیر شرکت‌کنندگان جوان در تلاش‌های جامعه‌سازی بهائی در شرایط دشوار اجتماعی صحبت کرد. «مشکلات اجتماعی و اقتصادی باعث مهاجرت مردم از ونزوئلا شده است. با این حال، جوانانی که در تلاش‌های جامعه‌سازی هستند، کمتر تحت تأثیر چنین نیروهایی قرار می‌گیرند. آن‌ها نشان داده‌اند که نقش‌آفرینان موثری هستند. آن‌ها برای رسیدگی به نیازها، پروژه‌های اقدام اجتماعی انجام می‌دهند و انتخاب می‌کنند در کشور بمانند تا در ساخت آینده آن مشارکت کنند.»

الکساندرا استپانووا، نماینده‌ای از مولداوی به قدرت ابتکار عمل در سطح توده مردم اشاره کرد که اخیراً به تاسیس یک سرای محله انجامیده است. او تاکید کرد که نیروی خلاق پشت این دستاورد شکل‌گیری فضاهای مشورتی‌ای بوده که «به مقامات محلی، والدین و خود جوانان کمک کرده تا در مورد اینکه چگونه می‌توانند با یکدیگر برای تحقق این چشم‌انداز همکاری کنند، گفتگو کنند.» در نتیجه این روند، کودکان و جوانان بیشتر نسبت به نگهداری از این مرکز احساس مسئولیت می‌کنند، مرکزی که در کانون تلاش‌های جامعه برای تلاش در راه بهبود محیط اطرافشان خواهد بود.

تعداد زیادی از شرکت‌کنندگان از نتایج قابل توجهی صحبت کردند که در نتیجه درک قدرت موجود در مؤسسه آموزشی و پذیرش مسئولیت برای رشد و توسعه آن حاصل می‌شود.

نوا خرم احمد، نماینده ای از لتونی، گفت که در کشوری که جوانان از سنین کم با سطوح بالای اعتیاد به الکل و مواد مخدر مواجه هستند، برنامه‌های توان‌افزایی اخلاقی ارائه شده توسط مؤسسه آموزشی بهائی به «فضاهای امن» تبدیل شده است. او گفت این تلاش‌های آموزشی «به جوانان کمک کرده است تا مسئولیت توسعه خود را بر عهده بگیرند. این جوانان هر ماه موضوع متفاوتی را برای یادگیری انتخاب می‌کنند، مانند خدمت، سلامتی و دوستی. آن‌ها به فضاهای اجتماعی حس آرامش و صلح را القا می‌کنند.» برخی از والدین با مشاهده تغییر فرزندانشان، در حال تلاش برای ایجاد فضاهای مشابه برای خود هستند.

جودیت واتسون، از نیوزلند، در مورد منطقه‌ای در آن کشور صحبت کرد که توسط طوفان ویران شده بود. او گفت که محله‌ای که تلاش‌های جامعه‌سازی بهائی در آن جریان داشت، توانست «به سرعت و به طور مؤثری برای ارائه حمایت مادی و معنوی از خانواده‌های آسیب‌دیده خود را هماهنگ کند». او همچنین گفت که روابطی که در طول زمان با مقامات محلی از طریق این تلاش‌ها ایجاد شده بود، برای همکاری موثرتر در طول بحران ضروری بودند. او تأکید کرد که برنامه‌های آموزشی بهائی «ظرفیت مردم را برای شناخت و پاسخگویی به نیازهای محله‌هایشان افزایش می‌دهد.»

رامون فومون، نماینده‌ای از اروگوئه، در مورد توانایی رو به رشد محافل روحانی محلی بهائی برای الهام بخشیدن و هدایت تلاش‌های جوامعی که به آنها خدمت می‌کنند، صحبت کرد. «این محافل محلی در حال یادگیری روش‌هایی برای توسعه ظرفیت افراد و جامعه برای به عهده گرفتن مسئولیت رشد خود هستند.» رویکرد محفل روابط بین افراد، جوامع، مؤسسات و نهادها را در سطح محلی تقویت می‌کند و حس قوی همکاری و حمایت متقابل را افزایش می‌دهد.

سونلا ماریا هیرن، عضو هیئت مشاورین قاره‌ای آمریکا که اداره یکی از جلسات را بر عهده داشت در مورد «نوع جدیدی از فعالان اجتماعی، برخاسته از جنبش جوانان فعال در اقدامات آموزشی الهام‌گرفته از آموزه‌های بهائی» صحبت کرد. او گفت که این جوانان هویت معنوی قوی برای خود احساس می‌کنند که آن‌ها را تجهیز می‌کند «تا در برابر تأثیرات اجتماع در حال زوال مقاومت کنند و به قهرمانانی جسور و روشن‌بین برای بهبود اجتماعی تبدیل شوند.»