نیویورک, United States — اقدامی که در ۱۲ شهر مهمّ دنیا به مناسبت مجموع ۱۰۰۰۰ روز زندان هفت رهبر بهائی در ایران برگزار شد، توجّه عمومی را به خود جلب کرد.

در اين اقدام که توسط سازمان حقوق بشری اتّحاد برای ایران هماهنگ شده بود، روز یکشنبه ۱۳ فروردین (۱ آوریل) تصاویر اين هفت زندانی در سطح گسترده بر تابلوهای اعلانات متّحرک، روی اتوبوس‌ها، دوچرخه‌ها، قایق‌ها و بر پيراهن‌های شرکت کنندگان به نمایش درآمد.

روی اين تابلوها تصویر رهبران بهائی بر زمينۂ مجموعه‌ای از عکس‌های کوچک صدها نفر از روزنامه‌نگاران، اعضای اتّحادیه‌های صنفی، سیاستمداران، فعّالان دانشجویی و زنان و رهبران دینی که اکنون در ایران زندانی هستند، قرار داده شده بود.

فیروزه محمودی، مدیر و بنیانگذار اتّحاد برای ایران، گفت: «گرفتاری این هفت نفر نمایانگر تعداد بیشماری از مردان و زنان ایرانی است که به خاطر دفاع از حقوق بشری و آزادیشان زندانی شده‌اند.»

او ادامه داد: «پیام ما به آن هفت نفر این است: جهان هنوز شما را فراموش نکرده است و ما به پیکار برای آزادی شما و دیگر زندانیان وجدان در ایران ادامه خواهیم داد.»

در دهلی‌نو هند، حدود ۲۰۰ نفر شرکت‌کننده در اقدامی که با حمایت اتّحادیۀ آسیایی (Trans Asia Alliance) و مرکز آسیایی حقوق بشر شکل گرفت، با پرچم‌هایی در دست در سراسر شهر راهپیمایی کردند. مدیر مرکز، سواس چاکما، گفت: «ایران نتوانسته معیارهای بین‌المللی حقوق بشر را در دادگاه‌ها رعايت کند و به همين خاطر باید این هفت نفر را بدون قید و شرط آزاد کند.»

در آفریقای جنوبی، اتوبوس‌هایی با تصویر این هفت زندانی در ژوهانسبورگ، کیپ‌تاون و پرتوریا حرکت کرد.

یک کامیون بزرگ با همان تصویر پایتخت فدرال برزیل، برازیلیا، را درنوردید. حامیان برزیلی تیشرت‌هایی بر تن داشتند که ترکيب حروف روی آنها اين بود: Libertem Baha’is Irã «بهائیان ایران را آزاد کنید.»

در برلین آلمان، عکس هفت نفر در سراسر شهر روی دوچرخه‌های مخصوصی به گردش درآمد. این اقدام توسط سرکان تورن، عضو مجلس آلمان که مسلمانی ترک‌تبار است، راه‌اندازی شد. آقای تورن گفت: «من از حکومت ایران می‌خواهم به جامعۀ بهائی حقّ آزادی دینی را، که ایران تحت قوانین بین‌المللی موظّف به اجرای آن است، بدهد. من از جامعۀ بین‌المللی می‌خواهم فشار بر ایران را ادامه دهد تا این کشور به وظیفۀ بین‌المللی خود عمل کند.»

در هلند، پوستر زندانیان با قایقی در کانال‌های آمستردام طیّ مسیر نمود. در سیدنی استرالیا، پاریس فرانسه، ولینگتون زلاندنو، لندن بریتانیا و واشنگتن‌دیسی ایالات متّحدۀ آمریکا نيز تابلوهای اعلانات متحرّک توجّه عمومی را جلب کرد.

هفت زندانی بهائی بهروز توکّلی، وحید تیزفهم، مهوش ثابت، جمال‌الدین خانجانی، سعید رضائی، فریبا کمال‌آبادی و عفیف نعیمی هستند. آنها پیش از دستگیریشان در سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۸) اعضای یک گروه موقّتی ملّی بودند که به نیازهای روحانی و اجتماعی جامعۀ بهائی ایران رسیدگی می‌کرد. هر یک از آنها در حال گذراندن احکام ۲۰ سالۀ زندان خود هستند که پس از شش جلسه محاکمۂ کوتاه، بدون رعایت روند قانونی، برای آنها صادر شد. این هفت نفر اتّهاماتی مانند جاسوسی، تبلیغ علیه جمهوری اسلامی و تأسیس تشکیلاتی غیرقانونی را اکیداً رد کردند.

بانی دوگال، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متّحد، گفت: «این هفت نفر از هر عمل مجرمانه‌ای کاملاً مبرا بودند و خواهند ماند.»

او افزود: «ده‌هزار روز از زندگی‌هایشان به معنای واقعی کلمه برای همیشه از آنها ربوده شده، روزهایی که در غیر این صورت وقف خدمت به هموطنان خود کرده بودند. مدّت‌هاست که بايد این زندانیان آزاد می شدند تا بتوانند به کشوری که به آن عشق می‌ورزند، خدمت کنند.»