نيويورک, United States — شش تن از رهبران جامعۀ بهائيان ايران ديروز در عمليات هماهنگ شده اى دستگير و به زندان مشهور اوين منتقل شدند. اين دستگيرى ها به طرز نگران كننده اى يادآور دورۀ مشابهى در سالهاى ١٩٨٠ است كه تعداد كثيرى از رهبران جامعۀ بهائى به طور جمعى بازداشت و مآلاً به قتل رسيدند.

صبح روز چهارشنبه مأمورين امنيتى بعد از ورود به منازل اين شش مرد و زن، كه همگی اعضاى گروهی هستند که در سطح ملّی به حدّ اقلّ امور بهائيان ايران رسیدگی میکند، پس از پنج ساعت تجسّس آنها را به همراه خود بردند.

هفتمين عضو اين گروه همآهنگ كننده در اوائل ماه مارس، بعد از آنكه ظاهراً به بهانۀ ساده اى به وزارت اطّلاعات احضار شده بود، در مشهد بازداشت شد.

خانم بانى دوگال، نمايندۀ ارشد جامعۀ جهانى بهائى در سازمان ملل متّحد، گفت: «ما شديداً به بازداشتهاى خواهران و برادران بهائی خودمان در ايران معترضيم. تنها جرم اين افراد اعتقاد آنها به آئين بهائى است.»

وى افزود: «آنچه اين دستگيرى ها را بيشتر نگران كننده مى كند شباهت آن با بازداشت و ربودن اعضاى دو شوراى ملّى ادارۀ جامعۀ بهائى ايران در سالهاى اوليۀ دهۀ هشتاد است كه به مفقودى يا اعدام ١٧ نفر منجر گردید.»

خانم دوگال اضافه كرد: «حملات به خانه هاى اين بهائيان سرشناس به طور كاملاً همآهنگ انجام شده است و نشان دهندۀ يك تلاش در سطح بالا براى آسیب رساندن دو باره به جامعۀ بهائی ايران و مرعوب ساختن اعضای آن است.»

بازداشت شدگان روز گذشته عبارتند از: خانم فريبا كمال آبادى، آقاى جمال الدّين خانجانى، آقاى عفيف نعيمى، آقاى سعيد رضائى، آقاى بهروز توكلى و آقاى وحيد تيزفهم؛ همه ساكن تهران. خانم كمال آبادى و آقايان توكلى و تيزفهم پيشتر نيز بازداشت و پس از گذراندن دوره هائى از پنج روز تا چهار ماه آزاد شده بودند.

خانم مهوش ثابت، عضو بازداشت شده در پنجم ماه مارس در مشهد، نيز ساكن تهران است. خانم ثابت، در مشهد برای پاسخگوئى به سؤالاتى در بارۀ دفن يك فرد در گورستان بهائيان شهر به وزارت اطّلاعات احضار شده بود.

در ٢١ اوت سال١٩٨٠ همۀ نه نفر اعضاى محفل روحانى ملّى بهائيان ايران ربوده شدند و بعداً هم نشانى از آنها پيدا نشد. مطمئناً همگى آنها به قتل رسيده اند.

بلافاصله محفل روحانى ملّى بهائيان ايران مجدّدا تشكيل شد اما اين محفل نيز با اعدام هشت عضو آن در بیست و هفتم دسامبر سال ١٩٨١ دوباره متلاشى گرديد.

تعدادى از اعضاى شوراهاى محلى بهائى، معروف به محافل محلى بهائى، نيز در سالهاى نخستين دهۀ ١٩٨٠ بازداشت و اعدام شدند، تا اينكه بالاخره فريادهاى اعتراض بين المللى حكومت ايران را مجبور كرد از سرعت اعدام بهائيان بكاهد. از سال ١٩٧٩ بيش از دويست بهائى در ايران كشته يا اعدام شده اند هرچند از سال ١٩٩٨ به بعد كسى به اين عنوان اعدام نشده است.

در سال ١٩٨۳ حكومت ايران همۀ مؤسّسات رسمى ادارى بهائى را غيرقانونى اعلام كرد و به دنبال آن جامعۀ بهائى ايران محفل روحانى ملّى را كه نهادى منتخب جامعه است به همراه قريب به چهارصد شوراى منتخب محلى تعطيل كرد و بهائیان در سراسر ایران تقریباً تمام فعالیتهای تشکیلاتی خود را متوقف کردند.

گروه غيررسمى ملى، معروف به ياران، كه جمع دستگير شدگان ديروز و ماه مارس تنها اعضاى آن هستند، بعداً با اطّلاع مقامات دولتی براى رسيدگى به نيازهاى گوناگون جامعۀ سيصد هزار نفرۀ بهائيان ايران، كه بزرگترين اقليت مذهبى در كشور است، تشكيل گرديد.