بینشهایی از میدان عمل: پادکست مشارکت بهائیان ازبکستان در اجتماع را بررسی میکند
مرکز جهانی بهائی — فرخ رسولوف (Farrukh Rasulov)، از اعضای دفتر روابط عمومی بهائیان ازبکستان، در یکی از جدیدترین قسمتهای پادکست سرویس خبری، به بررسی مشارکتهای بهائیان آن کشور در پیشرفت اجتماعی طی دهههای گذشته میپردازد.
آئین بهائی از قرن نوزدهم در ازبکستان کنونی وجود داشته است. این ناحیه زمانی بخشی از منطقۀ وسیعتری بوده که عشقآباد (در ترکمنستان کنونی) نیز به آن تعلق داشته، جایی که اولین معبد بهائی تحت هدایت حضرت عبدالبهاء ساخته شد. در اطراف این معبد مدارسی برای دختران و پسران، با الهام از اصل بهائی برابری زنان و مردان، پدید آمدند.
آقای رسولوف توضیح داد: «ما نمیتوانیم تنها با آموزش نیمی از جمعیت به وحدت در اجتماع دست یابیم.»
امروزه، این تعهد به آموزش و پرورش از طریق برنامههای آموزش اخلاقی و معنوی بهائی ادامه دارد، برنامههایی که شرکتکنندگان را قادر میسازد تا نسبت به هویت معنوی خود آگاهتر شوند و توانمندیهایی را برای خدمت به اجتماع توسعه دهند.
آقای رسولوف توضیح داد که چگونه این اقدامات آموزشی تأثیر عمیقی در سراسر کشور، به ویژه در مخالاس (makhallas) — ساختارهای محلی سنتی در ازبکستان— گذاشته است.
او روایتی از یکی از این محلهها را به اشتراک گذاشت، جایی که کودکانی که قبلاً به دلیل تفاوتهای قومی و زبانی از هم جدا شده بودند، با شرکت در برنامههای جامعهسازی بهائی بر اختلافات خود غلبه کردهاند.
آقای رسولوف گفت: «این کودکان و جوانان، بعد از چندین سال شرکت در این برنامهها، دیگر اختلافی میان خود نمیبینند. این برنامهها به آنها کمک میکند تا هویت معنوی مشترکشان را بهتر درک کنند.»
برنامههای آموزشی ارائهشده توسط جوامع بهائی سراسر ازبکستان بسیاری از خانوادهها را نیز از طریق جشنوارههای محلهای جذب میکند. کودکان در این جشنوارهها درک فزایندۀ خود از ویژگیهای معنوی را از طریق نمایش و سایر برنامههای هنری ابراز میکنند.
آقای رسولوف توضیح داد: «این جشنوارهها به والدین کمک میکند تا متوجه اصولی که فرزندانشان مطالعه میکنند شوند.»
او ادامه داد: «والدین نیز این اصول را مطالعه کرده و سعی میکنند به فرزندان خود در تمرین ویژگیهای معنوی کمک نمایند. آنها همچنین میکوشند تا سرمشقی برای فرزندانشان باشند تا روحانیتر و عادلتر زندگی کنند.»
بهائیان ازبکستان سالهاست که از طریق دفتر روابط عمومی خود، با بهرهگیری از اصولی مانند عدالت، یگانگی نوع بشر و هماهنگی علم و دین، در بحثوگفتگوهای ملی مربوط به پیشرفت اجتماعی مشارکت داشتهاند.
آقای رسولوف توضیح داد که چگونه این اصول میتوانند علل ریشهای مسائل اجتماعی مانند معضل افراطگرایی را روشن کنند. «دین سعی میکند بر قلب و روحتان تأثیر بگذارد تا الهامبخش اعمال نیک شود. علم به تفکر منطقی کمک میکند… ما برای مقابله با تفکر افراطگرایانه و تقلید کورکورانه به هر دوی این نظامهای دانش نیاز داریم.»
او افزود که برداشت گستردهتری از هویت، مبتنی بر اصل یگانگی بشر، برای مقابله با نیروهای تفرقهآمیز در اجتماع ضروری است.
آقای رسولوف گفت: «گاهی اوقات هویتهای کاذبی وجود دارند که رقابت را ترویج میدهند- این تفکر که من بهترم، شما بدترید. این نوع هویت میتواند مورد سوءاستفاده قرار گیرد.»
«به همین دلیل است که یک هویت ملی باید... همۀ مردم را بهم پیوند دهد. ما همه متحد هستیم، همۀ ما اعضای یک خانوادۀ انسانی هستیم.»
آقای رسولوف امیدواری به توسعۀ آیندۀ کشورش را ابراز کرد: «ملت ما دارای فرهنگی غنی است. من معتقدم که کشورمان در همۀ زمینهها اعم از علوم، آموزش و رشد فکری و معنوی به پیشرفت خود ادامه خواهد داد.»
این قسمت از پادکست، بخشی از مجموعهٔ «بینشهایی از میدان عمل» است که به بررسی تلاشهای بهائیان برای کمک به پیشرفت اجتماعی از سطح تودۀ جامعه تا سطح بینالمللی میپردازد.