بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی بر ضرورت پذیرش وابستگی متقابل بشریت به‌عنوان اساسی برای حکمروایی جهانی تأکید می‌کند و از رهبران جهان می‌خواهد تا در اجلاس آتی سازمان ملل، سیستم‌های موجود را مورد بازنگری قرار دهند.

اجلاس آینده: بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی رهبران را به بازاندیشی در نظم جهانی فرا می‌خواند

۲۲ شهریور ۱۴۰۳

جامعۀ جهانی بهائی نیویورک — در حالی که رهبران جهان برای «اجلاس آینده»، که در اواخر این ماه برگزار خواهد شد آماده می‌شوند، جامعۀ جهانی بهائی بیانیه‌ای با عنوان «استقبال از وابستگی متقابل: اساسی برای جهان در حال گذار» منتشر کرده است. این بیانیه بر فرصت عظیم و ضرورت حیاتی برای جامعۀ بین‌المللی جهت قرار دادن وابستگی متقابل بشر در قلب سیستم‌های حکمروایی جهانی تأکید می‌کند.

این بیانیه با تصدیق پیشرفت‌های چشمگیری که از زمان تاسیس سازمان ملل متحد حاصل شده، آن‌‌ها را نمادی از آرزوی بشریت برای صلح می‌داند. با این حال، در این بیانیه تاکید شده است که مقیاس و پیچیدگی چالش‌های جهانی به سرعت در حال پیشی گرفتن از روند تکامل سیستم‌هایی هستند که برای مقابله با این چالش‌ها طراحی شده‌اند.

دانیل پِرِل، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی از دفتر نیویورک، گفت: «این لحظه، لحظه‌ای مهم در تاریخ جمعی بشریت است، لحظه‌ای که ما را فراخوانده تا دریابیم که مسیر فعلی ما دیگر راهی پایدار به سوی آینده نیست.»

آقای پِرِل افزود: «ما این موضوع را در شیوۀ مشورت دربارۀ امور بین‌المللی، در نحوۀ برخوردمان با زمین، در تعریفمان از پیشرفت و در روابطمان با یکدیگر مشاهده می‌کنیم. در تقریبا هر جنبه‌ای از زندگی، ما نیاز به رویکردهای جدید و حتی درک تازه‌ای از چگونگی تصور پیشرفت داریم.»

این بیانیه از تصمیم‌گیرندگان امور بین‌المللی دعوت می‌کند تا به پیامدهای پذیرش یک اصل مرکزی جایگزین—یگانگی نوع بشر—توجه کنند. در این بیانیه آمده است: «بدون پذیرش کامل این اصل، صلح و رفاهِ پایدار همچنان یک امید دور از دسترس باقی خواهد ماند و حتی سیستم‌های حکمروایی جهانی به تقویت تفرقه، تشدید نابرابری‌ها و اولویت دادن به منافع گروه‌های خاص بر خیر عمومی تمایل خواهند داشت.»

لیلیان انکونزیمانا (Liliane Nkunzimana)، از دیگر نمایندگان جامعۀ جهانی بهائی، افزود: «هیچ کمبودی در زمینۀ پیشنهادات یا توصیه‌ها برای اصلاح موسسات وجود ندارد. هر یک از این پیشنهادات مزایای بالقوه‌ای دارند، اما این لحظه (از تاریخ) چیزی فراتر را می‌طلبد؛ اگر بخواهیم به صلح و هماهنگی پایدار دست یابیم، نیازمند مجموعۀ جدیدی از فرضیه‌های بنیادین هستیم. بیانیۀ «استقبال از وابستگی متقابل»، از همۀ ما در صحنۀ بین‌المللی دعوت می‌کند تا رویکردهای جدیدی را مورد توجه قرار دهیم که پاسخگوی نیازهای واقعی زمان ما باشند.»

بیانیۀ جامعۀ جهانی بهائی چندین عنصر کلیدی یک چارچوب مشترک مبتنی بر پذیرش بی‌قید و شرط وابستگی متقابل بشریت را بررسی می‌کند: هویت مشترکی که فراتر از مرزهای ملی است و در عین حال تنوع فرهنگی را ارج می‌نهد؛ درکی گسترده از عدالت که وحدت و رفاه را تقویت می‌کند؛ و رویکردهای جدیدی به رهبری که اولویت را به خیر جمعی بشریت می‌دهد.

با نزدیک شدن به «اجلاس آینده»، جامعۀ جهانی بهائی از شرکت‌کنندگان در این نشست جهانی و فرآیندهای پس از آن دعوت می‌کند تا «در یک اقدام یادگیری عمیق و جمعی مشارکت کنند»، فرضیات قدیمی را کنار بگذارند و در جست‌وجوی راه‌حل‌های مناسب با هم مشورت کنند.

این بیانیه خواستار تلاشی جمعی برای بازسازی آیندۀ نظم جهانی است و در پایان تاکید می‌کند: «ایجاد زیربناهای استوار و پایدار که آیندۀ ما بتواند بر آن بنا شود، چالشی جمعی است. این، فصل بعدیِ داستانِ مشترکِ ما به سوی آینده‌ای عادلانه و هماهنگ است.»

جامعۀ جهانی بهائی همچنان به بررسی این موضوعات، به‌عنوان بخشی از مشارکت‌های مستمر خود در گفتمان حکمروایی جهانی، ادامه خواهد داد.