پورت مورسبی, پاپوآ گینه نو — با نزدیک شدن به افتتاح معبد بهائی در پاپوآ گینه نو، اعضای تیم معماری، شامل هنری لاپه (Henry Lape) و سعید گرانفر از پورت مورسبی، مسیر همکاری خود در خلق طرحی که تجسم‌بخش اصل وحدت در کثرت آئین بهائی است را مرور کردند.

آقای گرانفر درباره چالش ایجاد سازه‌ای که بتواند در یکی از متنوع‌ترین مناطق جهان از نظر زبان و فرهنگ، به‌صورت جهانی طنین‌انداز شود صحبت کرد. او گفت: «هدف ما یافتن یک موضوعِ وحدت بخش بود، ریسمان مشترکی که مردمان متنوع این منطقه را به هم متصل کند.»

پاسخ در هنر سنتی بافندگی نهفته بود، عنصری که هم در خانه‌های روستایی و هم در مراکز شهری در سراسر پاپوآ گینه نو به‌وفور یافت می‌شود.

آقای لاپه توضیح داد: «بافندگی جزئی جدایی‌ناپذیر از هویت فرهنگی ماست و نماد پیوند میان ما و در هم تنیدگی زندگی‌ها و جوامع است.»

«این موضوع، به نقش‌مایه اصلی ما برای عبادتگاه تبدیل شد؛ فضایی مقدس که درب آن به روی همه باز است و مردم می‌توانند برای دعا و تأمل بر مشارکت خود در اجتماع به آنجا بیایند.»

تلاشی مشترک

آقای لاپه توضیح داد که در طول ساخت معبد، ساکنان جوامع اطراف نقش مهمی ایفا کردند و در جنبه‌های مختلف فرآیند ساخت و ساز مشارکت داشتند. او گفت: «مشارکت عملی آن‌ها، حس مالکیتشان نسبت به معبد را به‌طور قابل توجهی عمیق‌تر کرد.»

روحیه همکاری‌ای که شکل گرفت، به‌ویژه در طول بیماری همه‌گیر کرونا، بسیار حیاتی بود.

آقای گرانفر گفت: «بیماری همه‌گیر، چالش‌های منحصر به‌فردی را به‌وجود آورد و بسیاری از خدمات و مشاغل ضروری برای پروژه را مختل کرد.»

او افزود: «با وجود این موانع، هم تیم پروژه و هم جامعه مصمم بودند که ساخت معبد را پیش برند. ما راه‌های خلاقانه‌ای برای بهره‌گیری از استعدادها و مهارت‌های متنوع ساکنان محلی پیدا کردیم.»

تیم محلی، به رهبری مدیر پروژه کیا فنائیان، با تدبیری عالی، تلاش کردند تا خلاءهای ناشی از اختلالات را پر کرده و نمای معبد را تکمیل نمایند.

همچنین، با پیشرفت پروژه، اعضای جامعه بعداً به این تیم محلی پیوستند و کارهایی مانند بافتن نوارهای آلومینیومی ظریف برای تزئین دیوارهای داخلی و حکاکی صفحات چوبی برای نمای خارجی معبد را انجام دادند. این فعالیت‌ها از مهارت‌های هنری سنتی اعضای جامعه بهره برد و ارتباط عمیق آن‌ها با معبد را تقویت کرد.

معبد به عنوان نیرویی برای هماهنگی اجتماعی

آقای لاپه در مورد محل احداث معبد توضیح داد: «در دوران دانشگاه، من و چند جوان دیگر، یک پروژه احیا‌‌سازی را در آن محل به‌عهده گرفتیم که هدفش کاشت درخت و ساخت دیوار محافظ در اطراف آن‌ها بود؛ این دیوارها برای محافظت از نهال‌های جوان در برابر آتش طراحی شده بودند.»

«کار بر روی این معبد مانند ادامه آن مسیر است، مسیری که نه‌تنها توسط من، بلکه توسط همه کسانی که در تبدیل این منطقه به عبادتگاهی آرامش‌بخش کمک کردند، به اشتراک گذاشته شده است.»

آقای گرانفر با توصیف معبد به عنوان « نور امید در پورت مورسبی»، بر تأثیر گسترده‌تر آن در جامعه تأکید کرد.

آقای لاپه اشاره کرد که چگونه طراحی معبد با آرمان‌های مردم پاپوآ گینه نو همخوانی دارد. او گفت: «اصل هماهنگی اجتماعی در کشور ما اهمیت زیادی دارد. این معبد نوظهور که اصل وحدت در کثرت را تجسم می‌بخشد، تعهد ملی ما برای تقویت حس انسانیت مشترک در میان حدود ۱۰۰۰ قبیله و بیش از ۸۰۰ زبان مختلف را منعکس می‌کند.»