برازیلیا, برزیل — مجلس نمایندگان (مجلس سفلای) کنگره ملی برزیل اخیرا طی یک جلسه تأمل صمیمانه، صدمین سال شکل‌گیری جامعه بهائی آن کشور را گرامی داشت و تلاش‌‌های این جامعه در قرن گذشته را در جهت تقویت هویتی مشترک، که همه مردم را به چشم اعضای یک خانواده انسانی می‌نگرد، بررسی کرد.

آرتور سزار پریرا دِلیرا (Arthur César Pereira de Lira)، رئیس مجلس نمایندگان، در بیانیه‌‌ای که در آغاز این جلسه توسط لوئیز کوتو(Deputy Luiz Couto)، یکی دیگر از نمایندگان، قرائت شد، عنوان کرد: «جامعه بهائی کمک‌‌های قابل‌توجهی به اجتماع برزیل کرده است».

در ادامه بیانیه آمده بود: «نتایج خوبی که امروز حاصل شده‌‌اند، تا حد زیادی بازتابی از اهمیتی است که به اصل عدالت در آیین بهائی داده شده است».

آقای لیرا افزود که این اصل، در تلاش‌های بهائیان که «هم رفاه مادی و هم اجتماعی افراد و جامعه را تقویت می‌‌کند»، از طریق پرورش قابلیت برای کمک به پیشرفت اجتماعی ابراز می‌شود.

این مراسم گرامیداشت، که در ابتدا برای سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی شده بود و به‌ دلیل همه‌گیری جهانی کرونا به تعویق افتاد، مشارکت‌های کنونی و تاریخی جامعه بهائی را در پیشرفت اجتماعی را بررسی کرد.

حرکت در مسیر ایمان و خدمت

در اوایل قرن بیستم، لئونورا آرمسترانگ (Leonora Armstrong)، یک زن ۲۵ ساله آمریکایی ، نخستین بهائی بود که در برزیل ساکن شد.

آقای کوتو درباره حس تعهد عمیق آرمسترانگ نسبت به اجتماع برزیل گفت: «این زن فوق‌‌العاده، به واسطه عشق سرشارش نسبت به مردم برزیل و تعهد تزلزل‌ناپذیرش به خیر عمومی، توانست بر مشکلات بسیاری فائق آید.»

گابریل مارکز (Gabriel Marques)، از اعضای محفل روحانی ملی بهائیان برزیل در گفتگویی با سرویس خبری توضیح داد که آرمسترانگ به واسطه خدماتش در زمینه اقدامات اجتماعی، در آن کشور شهرت یافت. از جمله این خدمات می‌توان به تأسیس یک یتیم‌خانه و کمک به پناهجویان جنگ‌زده اشاره کرد. رسانه‌های محلی، به سبب اقدامات متعهدانه او طی همه‌گیری وبا و شیوع تیفوس، به او لقب محبت‌آمیز «پرستار فقرا» را داده بودند.

آقای کوتو با تأمل بر زندگی خانم آرمسترانگ، بر نقش اساسی زنان در بوجود آوردن دنیایی صلح‌‌آمیزتر تاکید کرد و گفت: «بینش و نیروی آنان (زنان) می‌تواند به ما در غلبه بر چالش‌‌هایمان کمک کند.»

کمک به ایجاد اجتماعی هماهنگ‌تر

لیسه فون چکوس کاوالکانتی (Liese von Czékus Cavalcanti) از دیگر اعضای محفل روحانی ملی، ضمن تاکید بر محوریت اصل یگانگی بشر در پرورش اجتماعی هماهنگ، خطاب به جلسه گفت: «ماموریت ما به عنوان افراد، جوامع و مؤسسات ساختن اجتماعی عادلانه و مرفه است.»

خانم کاوالکانتی در مورد ضرورت کنار گذاشتن بی‌‌تفاوتی و تفرقه گفت: «ما باید شرافت و استعداد ذاتی هر انسان را بشناسیم. ما نمی‌‌توانیم بر آنچه که ما را از هم جدا می‌‌کند تمرکز کنیم. در عوض باید در جستجوی چیزی باشیم که ما را متحد ‌کند و در جهت اهداف مشترک تلاش کنیم و از افتادن در دام اختلافات و مجادلات خودداری کنیم.»

نیری کروز (Nayrí Cruz)، نماینده یکی از جوامع بومی، ضمن تائید این نظرات، با تاکید بر اهمیت هماهنگی و لزوم حفظ رسوم فرهنگی سازنده، از تاثیرات تحول‌آفرین تعالیم بهائی بر روستایش گفت: «امروز، ما جامعه‌ای هستیم که با تکیه بر احترام، محبت، صداقت و وحدت، متحد شده‌‌ایم.»

خانم کروز ادامه داد: «مردم بومی به دنبال مشارکت در ساختن اجتماعی عادلانه‌‌تر و برابرتر هستند که زنان نقش بیش از پیش مهمی را در آن ایفا می‌‌کنند.»

برنامه‌‌های آموزشی بهائی که توانایی مردم را در تحلیل واقعیت‌‌های اجتماعی، تشخیص نیازهای جوامع‌شان و هدایت قوای‌شان در مسیر خدمت به اجتماع‌شان پرورش می‌‌دهند، در بطن تلاش‌‌های جوامع سرتاسر برزیل برای کمک به هماهنگی اجتماعی بوده است.

در لحظه‌ای الهام‌بخش، آقای لیرا مثالی از جوانان شرکت‌کننده در این برنامه‌‌ها را به اشتراک گذاشت که با همکاری دولت محلی دوازده تن زباله را از رودی در سائو سباستیائو (São Sebastião) پاکسازی کردند.

آقای لیرا گفت: «این تلاش فرصتی ارزنده برای پرورش ارزش‌‌های معنوی و اخوت بود که لازمه زندگی بر پایه عدالت و هماهنگی هستند.»

ایمان به‌جای ترس، پذیرش وحدت به عنوان مسیری به سوی رفاه

اریکا کوکای، نماینده مجلس طی سخنرانی تاثیرگذاری، درباره نیروی بالقوه آموزه‌‌های بهائی برای ایجاد و تشویق به وحدت بیشتر درون مجلس نمایندگان گفت: «در این مجلس، که عمدتاً شاهد لحظات خصومت‌بار بوده است، ما امروز ‌می‌توانیم به آوای صلحی که جامعه بهائی ارائه می‌دهد گوش فرا‌دهیم. آموزه‌‌های بهائی همواره یگانگی نوع بشر را به ما یادآوری می‌‌کنند. این همچون آهنگی، درباره شجاعتی عظیم بوده و نقطه مقابل همه ترس‌‌هاست – درباره ایمان به «دیگری»، ایمان به امکان‌‌پذیری زیستن همه مردم در هماهنگی است.»

خانم کوکای افزود: «امیدوارم برزیل و جهان، از این آموزه‌‌ها که نوع بشر را یکی می‌‌داند، الهام گیرند.»