لندن — شامگاه چهارشنبه، اجراهای هنری و سخنرانی‌های تأثیرگذار در بزرگداشت ۱۰ زن بهائی که ۴۰ سال پیش در ایران اعدام شدند در سالن مرکزی وست‌مینستر (Westminster) در لندن طنین‌انداز شد.

این مراسم بزرگداشت جهانی بخشی از کمپین «داستان ما یکیست» بود - کمپینی یک ساله که یاد و خاطره ۱۰ زن بهائی را گرامی می‌دارد و تلاش‌های جاری برای برابری جنسیتی در ایران را مورد توجه قرار می‌دهد. در روزهای گذشته نشست‌های مشابهی در کشورهای مختلف از جمله در پنج معبد بهائی در سراسر جهان برگزار شده است.

میزبانان این نشست جامعه جهانی بهائی (BIC) و دفتر روابط عمومی بهائیان بریتانیا بودند که ۱۵۰ شرکت‌کننده از جمله مقامات دولتی، مقامات سازمان ملل متحد، نمایندگان سازمان‌های جامعه مدنی بین‌المللی، مدافعان برجسته حقوق بشر و روزنامه‌نگاران از چندین کشور را گرد هم آوردند. از اعدام غم‌انگیز این زنان به عنوان نمادی از فداکاری‌های زنان در همه جا برای اصل برابری یاد شد. این مراسم به صورت زنده پخش و به طور گسترده توسط رسانه ها پوشش داده شد.

بخش‌هایی از مستندی ساخته رادیو فردا با عنوان «پیش از سپیده دم» - در اشاره به زمان اعدام این زنان- در این مراسم پخش شد.

سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در مورد اهمیت این نشست صحبت کرد و گفت که جامعه بهائی این گردهمایی را به «همه زنانی که در ایران به تلاش برای برابری جنسیتی ادامه می‌دهند» تقدیم کرده است.

خانم فهندژ داستان دلخراش این ۱۰ زن بهائی را بازگو کرد که به دلیل امتناع از انکار ایمانشان، جان‌شان را از دست دادند. او تصویر واضحی از لحظات پایانی آنها و جنایاتی که متحمل شدند ترسیم کرد.

مونا محمودنژاد ۱۷ ساله یکی از این زنان بود که در انشایی در مدرسه‌اش از اشتیاق خود به آزادی و برابری نوشته بود و از معلمانش پرسیده بود که چرا به او اجازه نمی‌دهند عقاید خود را آزادانه ابراز کند. خانم فهندژ گفت که این انشاء منجر به اخراج او از مدرسه و بازجویی در زندان می‌شود.

وی افزود:« امروز ما آرزوهای مونا را محقق می‌کنیم. پیام او در رادیو و تلویزیون در سراسر جهان پخش می‌شود. سخنان او در سطح جهانی منعکس می‌شود، در کشوری پس از کشور دیگر به اشتراک گذاشته می‌شود و در اتاقی طنین‌انداز می‌شود که افراد سرشناس آمده‌اند تا زندگی او و زندگی ۹عضو دیگر جامعه‌اش را که با او اعدام شدند گرامی بدارند.»

جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران که در این مراسم حاضر بود گفت: «اعدام این زنان... یادآور غم‌انگیز مبارزه بی‌وقفه در ایران برای حقوق بشر و برابری جنسیتی است، مبارزه‌ای که برای چندین دهد ادامه دارد و بر زنان از هر دین و پیشینه‌ای تأثیر گذاشته است.»

فیونا بروس (Fiona Bruce)، عضو پارلمان و سفیر ویژه نخست‌وزیر بریتانیا برای آزادی مذهب و عقیده، با تکرار احساسات مشابهی گفت: «امیدوارم و باور دارم که صدای جمعی... اتحادهای جهانی ما با همکاری هم صدایی قوی‌تر از هر کشوری به تنهایی در دفاع از شما خواهد بود.»

نسیم پاپایانی از سازمان عفو بین‌الملل در سخنرانی‌اش درباره کمپین داستان ما یکیست بر اهمیت این پروژه تاکید کرد و از همه مردم خواست که «به این جریان بپیوندند و مشارکت کنند و صدای افراد متعدد دیگری باشند که نمی‌توانند آزادانه در داخل کشور و بدون ترس از مجازات به این کمپین بپیوندند».

جیم شانون (Jim Shannon)، عضو پارلمان و رئیس گروه پارلمانی همه احزاب در زمینه آزادی دین یا عقیده، در سخنرانی‌ای صمیمانه گفت :«بخشی از کار ما شهادت دادن به وقوع این اتفاقات است تا اطمینان حاصل کنیم که هیچ دولتی نتواند بگوید از این اتفاقات بی‌خبر بوده است.»

«در این راستا، من می‌خواهم اسامی کسانی را که به قتل رسیده‌اند بلند بخوانم. این هم به نوعی ادای احترام به آن‌ها است و هم برای اینکه ثبت شود که با وجود بی‌رحمی رژیم، این زنان امروز هم الهام‌بخش ما هستند.»

خانم فهندژ به میراث ماندگار ۱۰ زن بهائی اشاره کرد و توضیح داد: «حکومت ایران ممکن است بر این باور باشد که با اعدام افراد بی‌گناه به خاطر عقایدشان می‌تواند آنها را ساکت کند، اما... همانطور که این جلسه امروز نشان می‌دهد،... صدای آنها مانند بذر گل تکثیر شده و میراث آنها ادامه می‌یابد و الهام‌بخش میلیون‌ها نفر می‌شود.»

او گفت که هدف این بزرگداشت تنها مرور این فاجعه که در گذشته اتفاق افتاده نیست بلکه همچنین تصدیق و توجه به تلاش‌های کنونی برای مبارزه در مسیر برابری و آزادی است.

فایل ضبط شده این گردهمایی را می توانید در اینجا مشاهده کنید. این رویداد بخشی از کمپین داستان ما یکیست بود که به مناسبت چهلمین سالگرد اعدام ده زن بهائی روز ۱۸ ژوئن توسط جامعهٔ جهانی بهائی با یک برنامه دو ساعته در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی شد.