جامعهٔ جهانی بهائی، ژنو — چگونه است که علیرغم تولید مواد غذایی کافی برای کل جهان، سیستم‌های غذایی از تأمین امنیت غذایی برای کل بشریت عاجز هستند؟

دفتر جامعهٔ جهانی بهائی در ژنو میزبان گفتگویی در اجلاس جهانی سیستم‌های غذایی سازمان ملل متحد بود. این اجلاس اولین همایش بزرگ در زمینه‌ی غذا از سال ۱۹۹۶ تا کنون است که با هدف دستیابی به اهداف توسعه پایدار برگزار می‌شود.

این جلسه مشخصاً ضرورت قرار دادن کشاورزان در کانون گفتگوهای مربوط به تولید غذا را بررسی کرد. معاون نمایندهٔ ویژهٔ سازمان ملل در اجلاس سیستم‌های غذایی سازمان ملل متحد، دبیر کمیتهٔ امنیت غذایی جهانی، مدیر بخش مدیریت دانش و یادگیری در سازمان «کِر اینترنشنال» (CARE International)، نمایندگان برنامهٔ توسعهٔ سازمان ملل متحد و همچنین سازمان‌های الهام‌گرفته از دیانت بهائی که تجربه‌های مرتبطی داشتند در این جلسه شرکت کردند.

خانم سیمین فهندژ، نمایندهٔ دفتر ژنو، در این گردهمایی گفت: «شواهد فزاینده‌ای نشان می‌دهند که بهبود شرایط تولیدی روستایی بستگی زیادی به کشاورزان و دست‌اندرکاران کشاورزی محلی دارد- مسئله‌ای که در طول همه‌گیری جهانی بیماری کرونا آشکارتر شده است.»

او افزود: «با این حال تجربه‌‌ها و نظرات این افراد در مکالمات سطح بالای سیستم‌های غذایی و فرآیندهای سیاست‌گذاری تا حد زیادی غایب است.»

«معمولاً بیشتر تصمیماتِ مربوط به سیاست‌های کشاورزی و امنیت غذایی دور از محیط‌های روستایی و واقعیت‌های محلی که در عمل نحوهٔ اجرای این سیاست‌ها را شکل می‌دهند، گرفته می‌شوند.»

خانم فهندژ، با بهره‌گیری از آموزه‌های بهائی، توضیح داد که برای دستیابی به تغییر، برداشت‌های جدیدی از نقش کشاورزان در اجتماع مورد نیاز است. «تصور کنید که اگر کشاورزان را به عنوان «اولین عنصر فعال در اجتماع بشری» بپذیریم و اجازه دهیم پرسش‌های مربوط به توسعهٔ اقتصادی جوامع از کشاورزان آغاز شود، چه امکانات جدیدی بوجود خواهند آمد؟»

سخنرانان بر این اساس بررسی کردند که چگونه دانش تولید شده در سطح محلی توسط کشاورزان و جوامع در زمینهٔ تولید غذا می‌تواند بر سیاست‌های بین‌المللی در حوزهٔ غذا و کشاورزی تاثیر بگذارد

آقای ایور ریورا (Ever Rivera)، نمایندهٔ سازمان «فوندائیک» (FUNDAEC)، سازمانی الهام گرفته از دیانت بهائی با تجربهٔ بسیار در زمینه‌های آموزش و کشاورزی، توضیح داد که چگونه مفاهیم کوتاه‌بینانه و محدود باید با درک عمیق‌تری از ماهیت انسان جایگزین شوند، درکی که ناظر بر شرافت هر انسان بوده و از او‌ در مقابل تعصب و پدرسالاری محافظت کند.

آقای ریورا در ادامه توضیح داد که رویکرد فوندائیک، توسعهٔ توانمندی مردم برای کمک به رفاه اجتماعتشان، به ویژه در حمایت از ابتکارات فردی با هدف خودکفایی در تولید غذا است.

«فوندائیک رویکردهایی را ترویج می‌‌کند که از دانش عمیق سنتی کشاورزان و بهترین شیوه‌های علم مدرن استفاده می‌کند تا کشاورزان را قادر سازد فرآیندهای تولید مواد غذایی را تقویت کرده و ساختارهای اجتماعی و سیستم‌های جدیدی را برای تقویت رفاه جمعی توسعه دهند.»

این رویکردها شامل ایجاد گروه‌های کوچکی از کشاورزان است که با یکدیگر همکاری و از یکدیگر حمایت می‌کنند، ایجاد انبار‌های روستایی که همگان به آن‌ها دسترسی دارند، و تغییر در شیوه‌های کشاورزی و توزیع محصولات به منظور حذف واسطه‌های غیرضروری در عرضهٔ محصولات کشاورزی به بازار است.»

گفتگوها در این گردهمایی همچنین به تاثیرات مضر برخی از چالش‌های عمدهٔ تخریب محیط‌زیست مانند فرسایش خاک، جنگل‌زدایی وسیع و کمبود آب پرداخت. دکتر مارتین فریک (Martin Frick)، معاون نمایندهٔ ویژهٔ اجلاس سیستم‌های غذایی سازمان ملل متحد اظهار داشت که «همهٔ این اشتباهات را می‌توان جبران کرد و برای این کار هیچ وسیله‌ای موثرتر از سیستم‌های غذایی نیست. شما تنها با رسیدگی به مسائل مربوط به شرافت انسانی ... و عدم توازن قدرت می‌توانید به این هدف دست یابید.»

دفتر جامعهٔ جهانی بهائی در ژنو قصد دارد همزمان با برگزاری نشست‌های دیگری برای بررسی این مسائل بیانیه‌ای در مورد موضوعات مربوط به کشاورزی و امنیت غذایی منتشر کند.