مالزی: ترویج وحدت در سرزمینی متنوع
کوالالامپور, مالزی — در مالزی، جایی که تنوع فرهنگی، مذهبی و زبانی آرمانهای ارزشمندی هستند، گفتگوی ملی دربارهٔ چگونگی تقویت انسجام اجتماعی، به ویژه در دوران همهگیری جهانی بیماری کرونا، به طور فزایندهای بر مسئولیتهای موسسات اجتماعی و دولت، تمرکز پیدا کرده است. با این حال، چگونگی مشارکت همهٔ اقشار اجتماع در ایجاد وحدت کمتر مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است.
این مشاهده توسط دفتر روابط خارجی بهائیان مالزی الهامبخش برگزاری مجموعه بحثهایی با عنوان «نقشآفرینان وحدت» بوده که دانشگاهیان، سازمانهای جامعهٔ مدنی و نمایندگان جوامع مذهبی کشور را گرد هم میآورد تا دلالتهای عمیقتر وحدت و اصل یگانگی نوع بشر را بررسی کنند.
آقای ویدیاکاران سوبرامانیام (Vidyakaran Subramaniam) از دفتر امور خارجی بهائیان مالزی گفت: «ما باید بپذیریم که وحدت باید تبدیل به هدفی برای همگان شود و همه میتوانند در پیشرفت کشورمان سهیم باشند.»
وی می افزاید: «افراد، جوامع و موسسات اجتماعی هر یک نقشی دارند و ایجاد وحدت منوط به این است که این سه بازیگر اصلی تحولات اجتماعی، در کنار هم به خوبی در جهت رسیدن به این هدف تلاش کنند.»
در گردهمایی اخیر با موضوع نقش گفتگو در ایجاد یک اجتماع منسجمتر، شرکت کنندگان، اصل مشورت بهائی را مورد بررسی قرار دادند. خانم دیلین هو (Dylane Ho)، یکی دیگر از اعضای دفتر امور خارجی بهائی گفت: «بسیاری از مکالمات در فضای عمومی اغلب شکل مناظره به خود میگیرند - گروههای مختلف دیدگاههای خود را ارائه می دهند و فرض بر این است که این دیدگاهها با یکدیگر در تضاد هستند. این نوع تعامل برای دستیابی به توافق آرا و ترویج وحدت کمک چندانی نمیکند.»
او ادامه داد: «برای ایجاد درک مشترک، اعتماد لازم است. اعتماد زمانی ایجاد میشود که فضای امنی برای بحث و گفتگو فراهم شود، فضایی که در آن احترام به همگان وجود داشته باشد، مردم با ادب صحبت کنند و با تواضع و ذهنی باز به نظرات دیگران گوش دهند. وقتی اینگونه رویکردی به مکالمات داشته باشیم، افراد با پیشینههای مختلف با اهداف ظاهراً متفاوت میتوانند نقاط توافق نظر را پیدا کرده و از اختلافهایشان بگذرند.»
شرکتکنندگان در گردهمایی دیگری که عمدتا شامل بنیانگذاران و مدیران سازمانهای مختلف بود، در مورد نقش سازمانهای جامعهٔ مدنی در ایجاد درجات بالاتر وحدت تأمل کردند.
یک موضوع مشترک که مورد توجه قرار گرفت، نیاز به باور راسخ به شرافت انسانها بود. خانم نورانی ابوبکر (Norani Abu Bakar)، بنیانگذار سازمان جهان روبان آبی (Blue Ribbon Global) گفت: «ما باید به یاد داشته باشیم که هر شخص چیزهای زیادی برای ارائه دارد. باید اعتماد کنیم که خوبی در همه وجود دارد. هنگامی که به این موضوع باور داشته باشیم، میتوانیم بر بسیاری از ترسها و موانع وحدت، به ویژه ترس از دیگران غلبه کنیم.»
گفتگوهای دیگر این مجموعه نیاز به بازتعریف نهاد خانواده بر اساس اصل برابری زنان و مردان به ویژه در تصمیمگیریجمعی را بررسی کردند.
خانم آنجلی دوشی (Anjli Doshi)، معاون سابق مدیرکل هیئت ملی توسههٔ جمعیت و خانواده (National Population and Family Development Board) گفت: «نحوهٔ یادگیری حل مشکلات از درون خانواده آغاز میشود.»
دکتر دوشی در ادامه توضیح داد که چگونه توانایی حل مشکلات، هنگامی که در خانواده پرورش یافته باشد، میتواند در اقدامات معطوف به خیر عمومی تجلی پیدا کند. او گفت: «ما باید به همه به چشم انسان بنگریم، به یکدیگر کمک کنیم و تنها نگران رفاه مردم قومیت خودمان نباشیم.»
گردهماییهای آینده به بررسی نقش رسانهها و دین در تقویت وحدت می پردازد. پس از اتمام این مجموعه، دفتر امور خارجی بهائیان مالزی قصد دارد بینشها و تجربیات حاصل از بحث و گفتگوها را به عنوان مشارکتی در گفتمان وحدت اجتماعی در قالب یک کتاب منتشر کند.