بروکسل, بلژیک — برقراری و حفظ صلح در جوامعی که درگیر اختلافات خشونت‌آمیز هستند همچنان یک چالش دشوار پیش روی بشریت است. در چند سال اخیر، شمار روزافزونی از دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی که در پیشبرد صلح در جوامع آشوب‌زده فعالیت می‌کنند دریافته‌اند که به‌منظور گذار موفق آمیز به صلح، باید بر رابطه بین پایداری مردم منطقه و توانمندی موجود تمرکز کنند.

در راستای سیاست جهانی اتحادیه اروپا در زمینۀ حفظ امنیت و روابط برون مرزی، اخیراً این اتحادیه، فراخوانی برای همکاری و مساعدت دولت‌ها در زمینه پایداری (resilience) صادر کرد. در جواب این فراخوان، دفتر جامعه جهانی بهایی در بروکسل بیانیه‌ای با عنوان "صلح و پایداری: اقدام مؤثر جوامع محلی" ارائه کرد.

این بیانیه توجه مخاطبین را به اهمیت درک و جذب توانمندی‌های محلی مردم مناطق جلب می‌کند: «یکی از مشخصه‌هایی که در حین گفتگو دربارۀ موضوع پایداری آشکارشده این است که در جوامع جنگ‌زده سرچشمه و منبع توانمندی و استحکام را در سطح محلی جستجو کنیم و بکوشیم که مبتنی بر آن‌ها به‌عنوان یک وسیله برای تحول پایدار تلاش کنیم.»

در ادامه این بیانیه آمده است: «اگرچه دریافت کمک‌های مادی و فکری از طرف حامیان بین‌المللی ضروری است، برای ایجاد چارچوبی مبتنی بر استحکام، لازم است که صلح نه از خارج بلکه با استفاده از نیروهای سازنده داخلی پایه‌ریزی و تقویت شود.»

بیانیه جامعه جهانی بهائی اظهار می‌دارد که با استفاده از موارد فوق جوامع محلی را باید درزمینهٔ راه‌اندازی فعالیت‌های سازنده صلح در محدوده خویش همچون محرک‌های در نظر گرفت که از ابتدا تا انتهای فرآیند نقش دارند. اگرچه بیانیه جامعه جهانی بهایی بیان می‌دارد که اعمال و تحمیل صلح به هر گروهی از خارج از آن امکان‌پذیر نیست، بااین‌حال، بیانیه به نقش حساس مداخله بین‌المللی در توانمندسازی جوامع در حال درگیری اذعان دارد. بر اساس بیانیه جامعه جهانی بهایی، آنچه در این مداخله‌ها اهمیت دارد نگرش است:

گرایش خاص اتخاذ شده در ایجاد محیطی که در آن مهارت‌ها، دانش و توانمندی‌های محلی رشد کنند و به‌طور کامل فرصت ظهور پیدا کنند بسیار مؤثر است. یک تشریک مساعی واقعی در برقراری صلح باعث جذب همکاری کسانی می‌شود که از واقعیت اجتماعی اطراف خودآگاهی درستی دارند، پویایی و نگرانی‌های فرهنگی را درک می‌کنند، قادر به شناسایی و هدایت شبکه‌های محلی هستند و توانایی تشخیص نیازها و فرصت‌ها را دارند.

—جامعه جهانی بهائی

همزمان با این همکاری دفتر جامعه جهانی بهائی، بهائیان در سراسر دنیا در حال کسب درک و بصیرت جدیدی دربارۀ پیشرفت جوامع هماهنگ و پویا هستند. در قلب این فعالیت‌ها این اعتقاد قرار دارد که جمعیت‌های محلی هم باید و هم می‌توانند از پیشرفت مادی و روحانی خود حمایت کنند.

نماینده جامعه جهانی بهائی، خانم راشل بیانی (Rachel Bayani) گفت: «تجربه جامعه بهائی، هرچند اندک است نکات بسیار مهمی را روشن می‌کند. ما دریافته‌ایم که ایجاد شرایط اجتماعی و نیز تعهد فردی و جمعی مورد نیاز به منظور برقراری صلح نیازمند پرورش توانمندی‌های روحانی است.» وی در ادامه گفت: «برای مثال، بسیار مهم است که ما یاد بگیریم چطور توانمندی عفو و بخشش را در مورد کسانی که عمیقاً در حق ما بدی کرده‌اند پرورش دهیم یا اینکه از منافع کوتاه مدتی که فقط تعداد اندکی را دربر می‌گیرد بگذریم تا منافع کلی‌تر یاز جمله اقدام برای رفاه نسل‌های آینده را به دست آوریم.»

«در نهایت، هدف ایجاد صلح باید پرداختن به شرایط بنیادینی باشد که در درجه اول باعث ایجاد اختلاف شده است. به این منظور، باید بخش‌های مختلف اجتماع یاد بگیرند تا وابستگی متقابل میان خود را ببینند؛ اینکه ذاتاً با هم اختلاف ندارند. آن‌ها باید تفاوت‌هایشان را یک فرصت ببینند و نه یک تهدید.»