سازمان ملل — کمیته‌ی سوم سازمان ملل امروز قویاً به ایران هشدار داد و از دولت ایران خواست که به تعهدات بین‌المللی خود در مورد حقوق بشر عمل کند.
کمیته‌ی سوم مجمع عمومی، با ۷۸ رأی مثبت در برابر ۳٥ رأی منفی و ۶۹ رأی ممتنع قطعنامه‌ای را به منظور ابراز «نگرانی عمیق از نقض جدی و مداوم حقوق بشر» در ایران تصویب کرد.
این قطعنامه‌ی شش صفحه‌ای وقوع مکرر اعدام‌ها، شکنجه، محدودیت آزادی تجمّع و بیان، هدف قرار دادن روزنامه‌نگاران، نابرابری گسترده‌ی جنسیتی، و تبعیض دینی - از جمله بر ضد بهائیان ایران - را برخی از نگرانی‌های این مجمع عنوان کرده است.
به گفته‌ی خانم بانی دوگال، نماینده‌ی ارشد جامعه‌ی جهانی بهائی در سازمان ملل، «تصویب این قطعنامه هشداری محکم به ایران است که جامعه‌ی ملل، به‌رغم امیدهای بین‌المللی به بهبود روابط، موارد نقض حقوق بشر در آن کشور را نادیده نخواهد گرفت.»
«این قطعنامه همچنین مشخّص می‌کند که جامعه‌ی بین‌المللی ادعاهای مکرر ایران مبنی بر رو به بهبود بودن وضعيت حقوق بشر در آن کشور را قبول ندارد.»
خانم دوگال اظهار داشت که «به يقين، در وضعیت حقوق بشرِ بهائیان ایران هیچ اصلاحی صورت نگرفته است، و وضعیت تبعیض دینی در سراسر این کشور بدتر هم شده است.»
تصویب این قطعنامه از جانب کمیته‌ی سوم به دنبال گزارش‌های شدید بان کی-مون دبیر کل سازمان ملل متحد و احمد شهید گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر صورت گرفت که هر دو اضطراب خود را از نقض گسترده و مداوم حقوق بشر در ایران ابراز کرده‌اند.
گزارش آقای بان کی- مون از جمله اشاره به این داشت که هیچ پیشرفتی در وضعیت حقوق بشر برای اقلیتهای مذهبی و قومی صورت نگرفته است. ایشان نوشت که «اقلیتهای مذهبی مانند بهائیان و مسیحیان در معرض تجاوزاتی هستند که ریشه‌اش هم در قانون و هم در عمل تثبیت شده است.»
دکتر شهید، مأمور ویژه‌ی سازمان ملل برای بررسی حقوق بشر در ایران، نيز دامنۀ گسترده‌‌ای از نقض حقوق بشر، از جمله عدم روند صحیح دادرسی قانونی، بخصوص برای اعدام‌ها، و «ادامه‌ی دستگیری‌های خودسرانه، بازداشت و پی‌گرد قانونی افراد به خاطر استفاده از حقوق اساسی‌شان» را توضیح داده است.
دکتر شهید ده بند از گزارش خود را به آزار مستمر بهائیان ایران اختصاص داده است، از جمله اشاره می‌کند که بهائیان با تبعیض گسترده در کار و تحصیل مواجه‌اند، و بیش از صد بهائی در حال حاضر در زندان هستند.
قطعنامه‌ی امروز «با نگرانی» خاطرنشان کرده است که عملکرد ایران در تحقق بخشیدن به وعده‌هایی که چهار سال پیش طی نخستین بررسی ادواری جهانی در شورای حقوق بشر داده است «بسیار ضعیف و ناخوش‌آیند» است.
این قطعنامه بالاخصّ بر«تبعیض مستمر، آزار و اذیت، و نقض حقوق بشر» علیه بهائیان را تأکید نموده و آزادی هفت مدیر زندانی جامعه‌ی بهائی، پایان دادن به «غیرقانونی اعلام کردن اقدامات مربوط به تأمین آموزش عالی برای جوانان بهائی»، و بطور کلی «سلب قیود» ازجامعه‌ی بهائی ایران را خواستار شده است.
این قطعنامه که توسّط دولت کانادا ارائه گردید از طرف ۴۴ کشور دیگر حمایت شد و بیست و هفتمین قطعنامه‌ی سالانه در مجمع عمومی سازمان ملل در بارۀ حقوق بشر در ایران بود که از سال ۱۹۸۵ تا کنون به تصویب رسیده است.
این قطعنامه، مانند تمام قطعنامه‌های قبلی، از ایران خواسته است تا به دیده‌بانان جهانی حقوق بشر اجازه دهد که از ایران بازدید کنند - کاری که هنوز تحقق پيدا نکرده است، با آنکه دولت ایران از سال ۱۹۶۸ تا کنون در شمار امضاکنندگان میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بوده است.
