سازمان ملل, United States — طبق گزارشی که دیروز از طرف کارشناس سازمان ملل در مورد حقوق بشر منتشر شد، به رغم وعده‌های زیادی که اخیراً ایران برای بهبود کارنامۀ حقوق بشرخود داه است، شواهد قابل توجّهی در تغییر اوضاع ملاحظه نمی‌شود.

آقای احمد شهید، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل در بارۀ حقوق بشر گفت: "اوضاع حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران بدون هیچ نشانی از بهبود، همچنان بسیار نگران‌کننده است."

دکتر شهید، با ذکر چندین مورد، نگرانی خود را در بارۀ شمار زیاد اعدام‌ها، ادامۀ تبعیض علیه زنان و اقلیتهای قومی، شرائط بد زندان‌ها، و محدودیت در آزادی بیان و آزادی مراوده اعلان کرد.

او همچنین گفت که اقلیتهای دینی در ایران، از جمله بهائیان، مسیحیان، مسلمانان سنی، و دیگران "به طور روزافزون در معرض انواع تبعیض های قضائی، در زمینه‌هایی مانند اشتغال و آموزش قرار دارند و اغلب با بازداشت خودسرانه، شکنجه، و بدرفتاری روبرو هستند."

گزارش دکتر شهید، که امروز رسماً به مجمع عمومی سازمان ملل ارائه خواهد شد، چندین پاراگراف را به سرکوبی‌ای که جامعۀ بهائی ایران با آن مواجه است اختصاص داد.

او گفت: "مشاهدات گزارشگر ویژه بیانگر آن است که روند روزافزون نقض سیستماتیک حقوق بشر اعضای جامعۀ بهائی همچنان ادامه دارد. بهائیان با بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه، بدرفتاری، اتهام به اختلال در امنیت ملی صرفاً به خاطر فعالیت های دینی خود، محدویت در بجاآوردن شعائر دینی، محرومیت از تحصیلات عالی، ممانعت از اشتغال در دوائر دولتی، و اذیت و آزار در دبستان ها روبرو هستند."

بانی دوگال، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل، ضمن قدردانی گفت که این گزارش تصویر شفافی از آنچه که در ایران اتفاق افتاده و ادامۀ آن حتی پس از انتخاب آقای حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور آن کشورکه علناً وعدۀ بهبود اوضاع را داده بود، بدست میدهد.

خانم دوگال گفت: "گزارش های اخیر از ایران جزئیات نگران کننده ای را بیان می کند که نشان می دهد اصلاً هیچ بهبودی در این زمینه حاصل نشده است. در حقیقت گزارش هائی که به دفتر جامعۀ جهانی بهائی رسیده نشان می دهد که در حقیقت اوضاع ایرانیان بهائی بدترهم شده است. و ما توجه کرده ایم که گرچه اخبار آزادی اخیر تعدادی از زندانیان عقیدتی در رسانه ها بازتاب زیادی داشته، هیچیک از اعضای جامعۀ بهائی هنوز آزاد نشده است."

خانم دوگال گفت: "آنچه که ما می بینیم ادامۀ همان تاکتیک‌های متداول است، یعنی کوشش برای اغفال جامعۀ بین المللی و خشنود ساختن ممالک عالم، در حالیکه سرکوبی درداخل کشور به اشد قوا ادامه دارد. جامعۀ بهائی در ایران، مانند بسیاری از اقلیتهای دیگر آن کشور، هنوز از اساسی ترین حقوق اولیۀ خود محروم هستند، از جمله از حق زیستن به عنوان جامعه ای کامیاب و پویا. دولت ایران باید پاسخگوی این ریاکاری و داشتن استانداردهای دوگانه باشد."

خانم دوگال در ادامه گفت: "دولت ایران در پاسخ رسمی خود به گزارش دکتر شهید، ادعا میکند که "حقوق شهروندی پیروان آئین های دیگر از جمله بهائیان کاملاً رعایت میشود."

• اگر چنین است، چرا برنامه‌های تبلیغاتی نفرت‌زا بر ضد بهائیان، با مدیریت رسانه های تحت کنترل دولت، بدون هیچ فروکشی ادامه دارد و در چند هفتۀ گذشته حتّی شدّت یافته است؟ • اگر چنین است، چرا بهائیان عادی، برای امرار معاش خود، دائماً با اذیت و آزار بیرحمانه مواجه هستند، و مدارک رسمی دولت آشکارا بهائیان را از اشتغال به چندین کار حرفه ای ممنوع کرده، در حالی که درعمل آنان از مشاغل بسیار دیگری نیزمحروم هستند؟ • اگر چنین است، چرا املاک متعلّق به جامعۀ بهائی هنوز تحت مصادره است و حتی قبرستان های بهائی هم از تخریب مصون نیستند؟ • اگر چنین است، چرا طبق یک فرمان رسمی دولت، ٨١ دانشگاه از پذیرش دانشجویان بهائی خودداری می‌کنند و چرا دستور دولت برای اخراج هر دانشجوئی که معلوم شود بهائی است هنوز با قوت کامل در حال اجرا است؟ • اگر چنین است، چرا حتی وکلای شجاعی که از بهائیان به خاطر ظلم هائی که به آنها روا شده دفاع میکنند، خودشان روانۀ زندان می‌شوند؟ • و اگر چنین است، چرا رهبر معظم کشور فتوائی مبنی بر"نجس" بودن بهائیان صادر می کند و از مردم می‌خواهد که آنها را به گونه ای روشمند شناسائی کنند و از جامعه برانند؟

این اقدامات و تعداد بیشمار دیگری که جمعاً نشانه‌هائی از تبعیض آشکارند، بدون شک دلیل بر حضور یک کمپین مزورّانه و خصومت آمیز و سازمان یافته از طرف دولت با هدف ریشه کن کردن یک جامعۀ دینی از زادگاه خود می‌باشد."

خانم دوگال می پرسد: "دولت ایران تا کی به این تزویر و دوروئی ادامه خواهد داد؟"

طبق گزارشی که دیروز از طرف کارشناس سازمان ملل در مورد

چرا طبق یک فرمان رسمی دولت، ٨١ دانشگاه از پذیرش دانشجویان

مدارک رسمی دولت آشکارا بهائیان را از اشتغال به چندین کار

اگر چنین است، چرا برنامه‌های تبلیغاتی نفرت‌زا بر ضد بهائیان، با مدیریت رسانه های تحت کنترل دولت، بدون هیچ فروکشی ادامه دارد و در چند هفتۀ گذشته حتّی شدّت یافته است؟