حیفا, اسرائیل — بیش از ١٠٠٠ نماینده از جامعۀ جهانی بهائی از ٩ تا ١٢ اردیبهشت (٢٩ آوریل تا ٢ مه) برای شرکت در یک رویداد کم‌نظير جهانی، مالامال از شادی، احترام و هدف‌مند در اینجا اجتماع کردند.

یازدهمین همایش بین‌المللی بهائی با پنجاهمین سالگرد آغاز این همایش‌ها در ١٣٤٢ (١٩٦٣) هم‌زمان بود. بیت-العدل اعظم - شورای بین‌المللی اداری آئین بهائی - برای اولین بار در آن همایش آغازین انتخاب شد.

یک انتخابات جهانی

همایش شاهد انتخاب ٩ عضو بیت‌العدل اعظم برای دورۀ پنج سالۀ آینده بود. در این فرایند انتخاباتی یگانه، از همۀ اشکالِ مبارزات و فعالیت‌های انتخاباتی به شدّت پرهیز می‌شود. به جای آن پس از تأمل در حالت دعا، نمایندگان گردآمده در سکوت و به صورت خصوصی نام‌های ٩ نفری را که به نظرشان بهتر می‌توانند در این مؤسسه خدمت کنند، نوشتند.

پس از آن به مدت بیش از سه ساعت، نمایندگان حاضر به صف روی صحنه آمدند تا آرای خود را در یک جعبۀ چوبی ساده بریزند. روز بعد، نتیجه اعلام شد و اعضای تازۀ بیت‌العدل اعظم از سوی جمع با استقبالی گرم و احترام آميزمورد استقبال قرار گرفتند. ببینید

جامعه‌ای در حالت یادگیری

از جمله اقدامات محوری این همایش، جلسات مشورتی بود که طی آنها نمایندگانی از بیش از ١٥٠ کشور - زنان و مردانی از همۀ پیشینه‌ها و با هر نوع زندگی - فرصت یافتند، به عنوان بخشی از یک فرایند یادگیری جهانی، افکار، تجارب و بینش‌های خود را به هم‌دیگر ارائه کنند.

تمرکز اصلی این مشورت‌ها در پیامی به همايش از سوی بیت‌العدل اعظم تعیین شده بود. این پیام کاری را که جامعۂ بهائی برای پیشبرد معنوی و مادی جهان، پیش رو دارد توصیف می‌کرد.

بسیاری از راهکارهائی که در نقاط مختلف جهان تجربه شده بود، به ویژه در زمینۀ تلاش‌های جوانان در قبول مسئولیت آموزش روحانی افرادی که از خودشان جوان‌تر هستند، برای ديگر نمایندگان در سراسر جهان نيز ملموس بود.

ننسی اولورو روبارتس، نماینده‌ای از یوگاندا، گفت: «من کم‌کم افراد را درک می‌کنم؛ آنها دربارۀ همان چالش‌هایی سخن می‌گویند که ما نیز با آنها مواجهیم و به نحوی تلاش می‌کنند بر آنها غلبه کنند. و کم‌کم درک می‌کنم که دنیای بهائی يکی است.»

زیمنا اوسوریو از کلمبیا به تغییری آشکار در تصویری که امروز از جامعۀ جهانی بهائی در حال شکل‌کرفتن است اشاره کرد.

او گفت: «گاهی آن را درک نمی‌کنی، زیرا در کشور خودت هستی و چالش‌های خودت را در نظر داری. امّا وقتی به اینجا می‌آیی می‌توانی ببینی که کارها دارند به پیش می‌روند، ما داریم تغییر می‌کنیم و فرهنگی می‌سازیم که متفاوت است.»

«و همۀ این فعالیت‌ها و عناصر متفاوت که سعی داریم در سطح محلی به کار بریم، بر سطح جهانی تأثیر دارند.»

ادای احترام به بهائیان ایران

در این رویداد چندین برنامۂ موسیقی روح‌افزا از کشورهای مختلف اجرا شد. در یکی از اين برنامه‌ها، نمایندگانی از جمهوری دموکراتیک کنگو به جامعۀ بهائی ایران که مدت‌هاست در رنج است، ادای احترام ویژه کردند.

یکی از خوانندگان رو به حاضران گفت: «گرچه آنها به صورت ظاهر در این همایش حاضر نیستند، ولی از نظر روحانی با ما هستند.»

غيبت بهائیان ایران، کشوری که جامعۀ بهائی در آن با آزار شدید روبروست و نظام اداری آن تعطيل شده، با تاج گلی از رزهای قرمز که در سراسر همایش در جلوی صحنه قرار داشت، به نمايش گذاشته شد.

نگرش و اطمینان

وقتی نمایندگان به کشورهای خود بازگشتند، همه از اين کلمات بیت‌العدل اعظم نيرو گرفتند که: «جامعۀ جهانی بهائی در هر یک از میادین مختلف مستمرّاً به پیش می‌رود، ادراکش گسترش می‌یابد، مشتاق کسب بصیرت از تجارب می‌باشد، آماده است تا هرگاه منابعش اجازه دهد وظایف جدیدی را به عهده گیرد...»

ویجیثا سراسینگه، یکی از اعضای محفل روحانی ملی سری‌لانکا، گفت با مشارکت در این همایش هم نگرش و هم اطمینانش افزايش يافته است.

آقای سراسینگه گفت: «من وحدت در کثرت و یگانگی نوع بشر را در واقعیت می‌بینم. احساسی قوی دارم که برگردم و فعالیت‌های‌مان را با اطمینانی بسیار بیش از پیش انجام دهم.»