نیویورک, United States — جامعۀ جهانی بهائی شدّت یافتن چشم‌گیر آزار بهائیان در شهر سمنان ایران را «شاخص و هشداردهنده» توصیف کرده است.

از سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۹)، ده‌ها مورد حمله از سوی مقامات، گروه‌های نیمه‌رسمی و عاملان لباس‌شخصی علیه تعداد زیادی از بهائیان سمنان انجام شده است. حداقل ۳۰ بهائی دستگیر شده‌اند و اکنون چندین نفر در حال گذراندن احکام طولانی زندان هستند؛ خانه‌ها و مغازه‌ها هدف حملۀ آتش‌افروزان قرار گرفته‌؛ و تعداد بسیاری از کسب‌و‌کارهای متعلق به بهائیان به دست مقامات تعطیل شده است.

بهائیان در این شهر با آزار مداوم نیز روبرو هستند که نوعاً شامل زیر نظر گرفته شدن دائمی توسط ادارات امنیتی دولت از نزدیک، ايراد سخنان تنفّرآمیز از سوی روحانیون، بدرفتاری با کودکان بهائی و تخریب گورستان بهائی است.

بانی دوگال، نمایندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، می‌گويد: «به نظر می‌رسد که مقامات ایرانی در سمنان با شدّت ویژه‌ای از راه بسیج و هماهنگ کردن عناصر رسمی و نیمه‌رسمی به آزار بهائیان مشغول‌اند.»

به گفتۀ وی، «ادارات و مؤسسات متنوع حکومتی، نیروی انتظامی، دادگاه‌ها، مقامات محلی و روحانیان نيز در اين کار سهيم‌اند.»

او می‌گويد: «این رویکرد هماهنگ هم شاخص و هم هشداردهنده است. هدف آنها در تمام این کارها آن است که سیاست قدیمی و ثابت حکومتی مبنی بر نظارت بر مسدود بودن راه رشد و توسعۀ بهائیان حتی نیرومندتر از قبل به اجرا درآید.»

از همان آغاز آئين بهائی در قرن سیزدهم شمسی (نیمۀ قرن نوزدهم میلادی) زندگی بهائیان ايران همواره تحت فشار بوده است. امّا از زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ (۱۹۷۹)، بهائیان با يک استراتژی آزار تحت حمايت حکومت روبرو بوده‌اند و در اقداماتی روشمند و بی شمار در معرض يورش، دستگیری و زندان قرار گرفته‌اند. اين اقدامات

در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵) شدت گرفت و در سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۸-۲۰۰۹) بیش از پیش شتاب یافت.

تعداد بی‌تناسب و بالای حملات علیه بهائیان سمنان وقتی شعله گرفت که در سال ۱۳۸۷ (اواخر ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹) یک مجموعه سمینار و گردهم‌آیی ضدّ بهائی در سطح وسیع برای عموم مردم در شهر سازمان‌دهی شد. پس از آن خانه‌های حدود ۲۰ بهائی مورد حملۀ مقامات قرار گرفت که مطالب مربوط به آئین بهائی، کامپیوتر‌ها و تلفن‌های همراه را توقیف کردند. ۹ بهائی که خانه‌های‌شان مورد یورش قرار گرفت، همه به اتهامات کاملاً دروغین و صرفاً در زمینۀ عمل به آئین بهائی دستگیر شدند.

از سال ۱۳۸۷ (۲۰۰۹)، حدود ۲۶ بهائی ساکن سمنان به مجموع بیش از ۷۰ سال زندان محکوم شده‌اند. هشت نفر که اخیراً برای‌شان احکامی از شش ماه تا شش سال صادر شده، اکنون در زندان هستند. علاوه بر آن، یک بهائی دیگر پس از پایان حکم زندان خود، مشغول گذراندن دوران تبعید داخلی است. چهار نفر دیگر با قرار وثیقه آزاد و منتظر دادگاه هستند و هشت نفر دیگر حکم خود را دریافت کرده‌اند، امّا تا زمان دادگاه تجدید نظر آزاد یا منتظر احضار برای شروع زندان خود هستند. چندین نفر دیگر بازجویی شده‌اند.

سه ماه پیش، عادل فنائیان به اتهاماتی از جمله «بسیج یک گروه به قصد اخلال در امنیت ملّی» و «تبلیغ علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران» به شش سال زندان محکوم شد. این اتهامات دروغین صرفاً ریشه در تلاش‌های او برای ارائۀ کلاس‌های آموزش اخلاقی به کودکان و جوانان و کمک به جوانان برای دستیابی به تحصیلات دانشگاهی دارد.

اما به گفتۂ بانی‌دوگال با وجود تبلیغات ضد بهائی و تنفّربرانگیز در شهر، طبق گزارش‌ها اکثر شهروندان سمنان هیچ‌گونه بدخواهی نسبت به

بهائیان ندارند و بسیاری از آنها خواهان ارتباط با بهائيان هستند. «در واقع بسیاری از بهائیان بستگان و دوستان نزدیک مسلمان دارند.»

«وضعیت باید توسط همۀ کسانی که خواهان بازگرداندن روند قانونی حقوقی و احترام به حقوق بشر در ایران هستند، به دقت مورد بررسی قرار گیرد. این حملات انجام شده توسط عناصر یا عاملان لباس‌شخصی نیمه‌رسمی نمایان‌گر یک تلاش توطئه‌آمیز دیگر حکومت ایران است تا بدون جلب توجه معیارهای بین‌المللی عدالت است را زيرپا بگذارد.»

«ما از همۂ دولت‌ها می‌خواهیم نقض فاحش حقوق بشر، حقوق مصرح در میثاق‌های بین‌المللی که ایران از امضاکنندگان آن است، توسط ايران را محکوم کنند.»

بهائیان سمنان – یک مطالعۀ موردی دربارۀ تنفّر دینی

سرویس خبری جامعۀ جهانی بهائی یک گزارش ویژه منتشر کرده که شامل مقالات، اطلاعات و منابع مربوط به وضعیت بهائیان سمنان است. گزارشی از کمپین روشمند آزار در شهر و گاه‌شمار رویدادهای مهم و اطلاعات زمینه‌ای دربارۀ تحریک به تنفر و طرح ایران برای اختناق جامعۀ بهائی بخش‌هائی از اين گزارش است.