داکا, بنگلادش — حدود ۱۸۰ متخصّص حقوقی از سراسر کشور برای کنفرانسی دربارۀ آئین بهائی و قوانین شخصی و خانوادگی که پیروان این آئین ملزم به اجرای آنها هستند، در اینجا گرد هم آمدند.

هدف این رویداد بی سابقه، که در تالار دیوان عالی کشور برگزار شد، آماده کردن وکلا و قضاتی بود که ممکن است لازم باشد در مسائل حقوقی مانند ازدواج و ارث به بهائیان کمک کنند.

در بنگلادش، تقسیم بندی حقوق "عمومی" و "خصوصی" - یا "شخصی"- متفاوت است و با امور خانوادگی نیز مطابق با قوانین دینی برخورد می شود. حدود ۹۰ درصد جمعیت کشور مسلمان هستند و از قوانین شخصی و خانوادگی اسلامی به خوبی آگاهی دارند.

جبّار ایدلخانی، یکی از اعضای هیئت مشاورین قاره ای که در این کنفرانس سخنرانی کرد، گفت: "این مسئله بسیار حائز اهمیت است، زیرا اگر در میان بهائیان مشکلی وجود داشته باشد و آنها به دادگاه های عادی مراجعه کنند، قضات باید بر اساس قوانین شخصی در آئین بهائی حکم کنند."

او گفت: "بنابراین وکلا و قضاتی که در این کنفرانس و نیز جلسات آموزشی پیشین شرکت کردند، اکنون دربارۀ این که این قوانین چگونه برای بهائیان قابل اجراست، آگاهی بیشتری دارند."

کنفرانس یک روزه، که در روز ۱۲ آذر (۳ دسامبر) برگزار شد، با سخنان میزانور رحمان، رئیس کمیسیون حقوق بشر بنگلادش، آغاز گردید.

دکتر رحمان گفت: "اگر هدف دین تضمین کرامت انسانی است، قوانین شخصی آئين بهائی نیز به همین موضوع می پردازد. از این لحاظ، این دین با ادیان دیگر هیچ تفاوتی ندارد."

از دیگر سخنرانان کنفرانس قاضی دلوار حسین بود که مقاله ای مهم و راه گشا دربارۀ خاستگاه و پیشینۀ قوانین شخصی بهائی ارائه کرد. سخنران دیگر وکیل سامارندرا ناث گوسوامی، سازمان دهندۀ اصلی کنفرانس، بود که دربارۀ اهمیّت قوانین بهائی برای متخصّصان حقوقی صحبت کرد. آقای گوسوامی پیشتر جلسات آموزشی کوچکی را دربارۀ همین موضوع برگزار کرده بود.

از دهۀ ۱۳۰۰ (دهۀ ۱۹۲۰) بهائیان در بنگلادش حضور داشته اند. اوّلین محفل روحانی محلّی در سال ۱۳۳۱ (۱۹۵۲) در داکا تشکیل شد. محفل روحانی ملّی بهائیان بنگلادش نیز در سال ۱۳۵۱ (۱۹۷۲)، اندک زمانی پس از اعلان استقلال این کشور، تأسیس گردید. اکنون حدود ۱۳۰۰۰ بهائی در این کشور زندگی می کنند.