لیریا، والنسیا, اسپانیا — بهائیان اسپانیا همراه ۱۰ کشور اروپایی دیگر برای پنجاهمين بار محفل روحانی ملّی خود را انتخاب کردند.

انتخابات مؤسسات ملّی بهائی در سراسر جهان طی دوران جشن های ۱۲ روزۀ رضوان که در ۱ اردیبهشت هر سال آغاز و در ۱۲ اردیبهشت به پایان میرسد، در همایش هایی ملی انجام می شود.

نمایندگان و بازدیدکنندگان به عنوان بخشی از برنامۀ پنجاهمين همایش ملّی اسپانیا خاطرات انتخابات پیشین را از کسانی که در آنها شرکت کرده بودند، شنیدند.

روح الله مهرابخانی که اکنون ۹۰ ساله است، در دهۀ ۱۹۵۰ از ایران آمد تا به تأسیس یک جامعۀ بهائی در اسپانیا کمک کند. او یکی از نه عضو انتخاب شده برای اولین محفل روحانی ملّی در سال ۱۹۶۲ بود.

آقای مهرابخانی گفت: «آن بهائیان اولیه ویژگی هایی داشتند که به نظر من امروز در کارمان برای کمک به دیگران میتوانيم خیلی از آنها بیاموزیم.»

او با یادآوری زندگی در زمان رهبر اسپانیا در آن دوران گفت: «آن افراد، که بعضی شان در زمان رژیم اقتدارگرای فرانکو به خاطر خدمت در مؤسسات بهائی حتی زندان و تبعید از کشور را تحمل کردند، حاضر بودند آسایش مادی خود را فدا کنند تا مصالح عاليۂ جامعه و هموطنان شان ترويج يابد.»

در اين همایش یک پیام ویدیویی از چارلز آيواس، ساکن ایالات متحده، نيز که وطن خود را در ۱۹۵۴ ترک کرد تا یکی از اولین بهائیان ساکن جزایر بالياریک شود، نشان داده شد. آقای آيواس و آقای مهرابخانی تنها اعضای اولین محفل روحانی ملّی هستند که هنوز در قید حیاتند.

آقای آيواس گفت: «انتخابات ۱۹۶۲ هیجان انگیز بود. نقطۀ برجسته و رشد خیلی مهمی برای مان بود. ما محفل را تشکيل دادیم و شروع به کار کردیم. بعد، پس از مدتی، رسمیت هم به جامعه مان داده شد.»

«اشتیاق دگرگون سازی جامعه»

امروز بیش از ۴۰۰۰ بهائی در اسپانیا وجود دارد. برگزاری گردهمایی هایی برای تقويت روحيۂ فداکاری در جامعه، کلاس هایی برای کودکان، تشکيل گروه هایی برای هدايت نيروی جوانان و حلقه های مطالعه ای که شرکت کنندگانش کاربرد تعالیم روحانی را در زندگی هایشان بررسی می کنند و مهارت هایی برای خدمت به جامعه فرا میگيرند، از جمله فعالیت های آنهاست.

یکی از نمایندگان در همایش ملّی گفت به باور او اشتیاقی که جوانان در کشورهای آفریقای شمالی در ماه های اخیر برای به دست گرفتن پیشرفت خودشان نشان داده اند، به آن ملت ها محدود نبود.

مانوئل ملگارخو ساکن تولدو گفت: «جوانان در اسپانیا نیز همان اشتیاق به تحول را نشان می دهند چون آنچه آینده برای شان به بار خواهد آورد را نمی بينند. آنها هم دقیقاً به همان اندازه مشتاق دگرگون سازی جامعه و تأثیر بر تقدیر جمعی خودشان هستند.»

بیت العدل اعظم، در پیام سالانۀ خود برای روزهای رضوان که خطاب به بهائیان جهان است و در همۀ همایش های ملّی خوانده شد، ابراز خرسندی کردند که اشتیاق به مشارکت در پیشرفت اجتماعی به ویژه از سوی جوانان «قادر است در مجهوداتی که جامعۀ بهائی به منظور ایجاد توان مندی جهت اقدام مؤثّر در بین مردم متنوّع جهان انجام می دهد، جلوه ای چنین سازنده داشته باشد.»

دیانا خیمه نز، یکی دیگر از نمایندگان در همایش که پدر فقيدش، آنتونیو، به عنوان یکی از اعضای اولین محفل روحانی ملّی اسپانیا خدمت کرده بود، اشاره کرد که چطور خدمات بهائیان اولیۀ اسپانیا از چشم انداز حضرت بهاءالله برای ایجاد یک جامعۀ متحد جهانی الهام گرفت.

خانم خیمه نز گفت: «امیدوارم که این همایش نیزعامل مشابهی بشود که به جامعۀ بهائی نيرو دهد تا آن چشم انداز را در ۵۰ سال آینده بیشتر و بیشتر به جامعه ارائه کند.»

۱۱ مؤسسۂ تازه

بهائیان علاوه بر اسپانیا در بلژیک، دانمارک، فنلاند، ایتالیا، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، پرتغال، سوئد و سوئیس نیز به تازگی محفل روحانی ملّی خود را برای پنجاهمين بار انتخاب کردند.

در همایش ۱۹۶۲ در اسپانیا، یک کتاب دعا و مناجات بهائی به زبان اسپانیایی برای اولین بار با مجوّز مسئولان دولتی به فروش گذاشته شد.

تهیۀ منابع مقدماتی دربارۀ دیانت بهائی نیز یکی از وظایف اولیه و مهم اولین محفل روحانی ملّی بهائیان هلند بود.

گانتر ویتن یک روزنامه نگار ۳۲ ساله بود که در آن محفل انتخاب شد. او به یاد می آورد: «ما تقریباً هیچ منبع چاپی نداشتیم، شاید یک یا دو جزوه. اولین نشريه بهائی که دریافت کردم یک تکه کاغذ ساده بود -از آن نوع که معمولاً هيچوقت به آن نگاه نمی کردم- به همين خاطر متحير شدم که چرا آنطور تحت تأثیر مضمون آن قرار گرفته ام.»

«من در آلمان به دنیا آمده بودم و هلندی زبان اول من نبود. اما با کمک دوستان توانستیم منابع تازه ای بنویسیم. سال ها در نگارش، چاپ و توزیع مشارکت داشتم، برنامه ريزی مفصلی لازم بود.»

سالگردها فقط نقطه های تاریخ ساز تأسیس آئین بهائی در اروپا نبودند، بلکه تشکیل آن ۱۱ محفل در سال ۱۹۶۲ راه را برای انتخاب بیت العدل اعظم در سال بعد هموار کرد.

در آوریل ۱۹۶۳، گانتر ویتن به اعضای محافل روحانی ملّی سراسر دنیا پیوست تا در اولین انتخابات بین المللی شرکت کند.

او گفت: «مطمئن نيستم که می فهمیدم بخشی از چه جریانی بودم. هنوز هم برایم سخت است که واقعاً معنايش را درک کنم. به عنوان یک روزنامه نگار، از چشم ها و حواس ام استفاده کردم، اما با این همه به نظرم چیزی فراتر از مشاهدۀ معمولی ام بود.»