ژنو, Switzerland — اخیراً موجی از حمله با مواد آتش زا به فروشگاه های متعلّق به بهائیان رفسنجان در ایران به راه افتاده که به نظر می رسد بخشی از کمپینی برای مخدوش کردن روابط میان بهائیان و مسلمانان شهر باشد.

پس از حدود دوازده مورد از این حملات که از ۳ آبان ۱۳۸۹ (۲۵ اکتبر ۲۰۱۰) شروع شده، به حدود ۲۰ خانه و فروشگاه متعلق به بهائیان اخطارنامه ای خطاب به «اعضای فرقۀ بهائیت» فرستاده شده است.

این سندِ بدون نام، از بهائیان می خواهد تعهدی را امضا کنند که به موجب آن از «رابطه و دوستی با مسلمان ها» و «به کار گیری و استخدام شاگردان مسلمان» خودداری کنند. به بهائیان همچنین گفته شده دین خود را از جمله در اینترنت تبلیغ نکنند.

در نامه عنوان شده که اگر گیرندگان این شرایط را بپذیرند، «متعهد می شویم که هیچ گونه تعرضی به جان و اموال شما نداشته باشیم.»

دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو، گفت: «به مدت بیش از دو ماه تا کنون فروشگاه های بهائیان بی گناه با آتش مورد حمله قرار گرفته است. بعضی از این بهائیان بیش از یک بار با حملۀ آتش افروزان بر اموال خود مواجه شده اند.»

او گفت: «حالا علاوه بر منبع معیشت شان، جان های شان نیز مورد تهدید قرار می گیرد مگر آن که قول بدهند خود را از دوستان و همسایگان شان جدا نگه دارند.»

خانم علائی می پرسد: «عاملان چنین حملات و تهدیدهایی امیدوارند به چه چیز دست یابند؟ آنچه این عمل را در معرض دید همۀ جهان قرار می دهد نفرت با انگیزه های مذهبی است که عناصر خاصی در جامعۀ ایران آن را برمی انگیزند.»

خانم علائی اشاره کرد که بهائیان به مسئولان محل مراجعه کرده و خواستار رسیدگی به موضوع شده اند، ولی به گفتۀ او «هیچ کاری انجام نشده است.»

«برخی به طرز باورنکردنی آنها را متهم ساخته اند که به دستور دولت های خارجی، خود به ایجاد آتش سوزی اقدام کرده اند.»

مهاجمان، فروشگاه های تعمیر و فروش لوازم خانگی و عینک سازی های متعلق به بهائیان را به طور خاص هدف قرار داده اند.

برای مثال در ٢٤ آبان (۱۵ نوامبر) دو مغازۀ فروش و تعمیر لوازم خانگی به آتش کشیده شدند که به خسارتی افزون بر ده ها هزار دلار آمریکا منجر شد. یکی از مغازه داران متعاقباً ملک مجاور را برای ادامۀ کسب خود اجاره و درِ امنیتی برای آن نصب کرد. یک ماه بعد، با وجود پیشگیری ها، مهاجمان توانستند با فشار مواد منفجره را از سوراخی که در سقف ایجاد کرده بودند، به درون مغازه بیندازند که به انفجاری منجر شد که در را پنج متر به هوا پرتاب و پنجره ها را خرد کرد.

در جدیدترین رویداد، در ۱۲ دی (۲ ژانویه) یک مغازۀ تعمیرات دیگر به آتش کشیده شد. در این مورد مایعی اشتعال پذیر با لوله به پشت ورقه های فلزی که صاحب مغازه جهت محافظت نصب کرده بود، کشانده شد.

خبرنامه ای که توسط یک بنیاد فرهنگی مسلمان در رفسنجان منتشر شد، نوشت حملات به این انگیزه انجام شده که بعضی حرفه ها به صورت «انحصاری» به دست بهائیان شهر افتاده است. یک کافی شاپ متعلق به فردی مسلمان نیز، پس از آن که خبرنامه به اشتباه آن را متعلق به بهائیان معرفی کرد، به آتش کشیده شد.

دیان علائی گفت: «فشار اقتصادی بر جامعۀ بهائیان ایران هم اکنون هم با محرومیت آنها از داشتن شغل و جواز کسب شدید است.»

«این حملات و تهدیدها نیز علی الخصوص شکل جدیدی از آزار شر انگیز است و علیه شهروندانی عادی صورت می گیرد که تنها سعی می کنند به امرار معاش پردازند و مطابق دین خود عمل کنند.»

در ۳۰ آذر (۲۱ دسامبر)، سازمان ملل قطعنامه ای را تصویب کرد که «نگرانی عمیقی از نقض جدی، مداوم و مکرّر حقوق بشر» در ایران ابراز می کرد. قطعنامه به ویژه تبعیض علیه اقلیت ها، از جمله پیروان آئین بهائی را در ایران محکوم کرد.