نیویورک, United States — جامعۀ بين المللى بهائى اطلاع يافته است که مقامات جمهورى اسلامى ايران ٥٤ بهائى را در شهر شيراز بازداشت کرده اند. دستگيرشدگان که اکثراً جوان هستند به هنگام بازداشت سرگرم انجام خدمات نوع دوستانه بودند. از دهه ١٩٨٠ تا کنون اين بالاترين تعداد بهائيان است که بطور گروهى دستگير شده اند. اتهام بازداشت شدگان هنوز روشن نيست، گرچه اين نوع بازداشت هاى خودسرانه در گذشته با اتهّاماتى نادرست و ساختگى همراه بوده است.

بازداشت اين افراد در روز جمعه ١٩ ماه مه و در حالى صورت گرفت که بهائيان همراه چند داوطلب غيربهائى سرگرم تدريس کودکان بى بضاعت در يک مدرسه بودند. اين فعاليت بخشى از یک سلسله خدمات اجتماعى بود که از سوى یک سازمان غيردولتى محلـّّى هدايت و اداره مى شد. بازداشت شدگان در زمان دستگيرى حامل جواز لازم براى انجام اين خدمات بودند، اجازه نامه اى که از طرف شوراى اسلامى شهر شيراز صادر شده بود و در تمام کلاسهاى درس نيز همراه آنان بود.

يک روز پس از بازداشت اين افراد، قاضى دادگاه به اعضاء خانواده آنان گفت که دستگيرشدگان به زودى آزاد خواهند شد. امّا تا اين تاريخ ظاهراً تنها غيربهائيان و يک نوجوان بهائى به قيد ضمانت آزاد شده اند. خبر آزادى گروهى ديگر از بازداشتشدگان تأئيد نشده است.

همزمان با اين بازداشتها به شش خانه بهائى يورش برده شد و کتابها، يادداشتها، کامپيوترها و ديگر اسناد آنان ضبط گرديد. در ١٤ ماه گذشته، ٧٢ بهائى در سراسر ايران دستگير شده و برخى از آنان هفته ها در بازداشت بسر برده اند.

خانم بانى دوگال، نمايندۀ ارشد جامعه بين المللى بهائى در سازمان ملل متـّحد مى گويد، بازداشتهاى اخير در شيراز که به دنبال متجاوز از يکسال دستگيرى و آزادىِ پى در پى بهائيان صورت گرفت، شمار اعضاء اين جامعه را که از آغاز سال ٢٠٠٥ ميلادى تا کنون بدون دليل دستگير شدهاند، به بيش از ١٢٥ نفر مى رساند.

خانم دوگال افزود، بطور کلى اين شيوه دستگيرى و بازداشت هاى خودسرانه بارزترين نوع ايذاء و آزار مذهبى است که نمیتوان آن را چيزى جز کوششى حساب شده از جانب دولت ايران براى برهم زدن تعادل جامعه بهائى و نگاه داشتن آن در يک حالت ترس و وحشت تلقـّى کرد.

بازداشتهاى اخير در شرايطى صورت مى گيرد که ناظران بين المللى حقوق بشر نگرانى فزايندۀ خود را نسبت به تشديد اقدامات بيست و پنج سال اخير دولت جمهورى اسلامى ايران عليه جامعۀ ۳۰۰٫۰۰۰ نفرۀ بهائيان ايران و اذيّت و آزار اعضاء اين جامعه، که بزرگترين اقليّت مذهبى آن کشور به شمار مى رود، ابراز داشته اند.

در ماه مارس، گزارشگر ويژه کميسيون حقوق بشر سازمان ملل متـّحد در زمينه آزادى مذهب يا عقيده، خبر مربوط به نامۀ محرمانه اى را فاش ساخت که به تاريخ ٢٩ اکتبر ٢٠٠٥ از سوى ستاد فرماندهى مشترک نيروهاى مسلح ايران نوشته شده و طى آن به نيروهاى انتظامى و واحدهاى سپاه پاسداران انقلاب دستور داده شده است که اعضاء جامعه بهائى ايران را شناسائى کرده و فعّاليّت هاى آنان را تحت نظر بگيرند. گزارشگر ويژه مراتب نگرانى شديد خود را نسبت به وجود چنين نامه اى ابراز داشت.

همچنين از اواخر سال ٢٠٠٥ بيش از ٣٠ مقالۀ اکثراً منفى و غالباً افتراء آميز در مورد بهائيان و دينشان در روزنامه رسمى کيهان، چاپ تهران منتشر شده است. در برنامه هاى راديوئى و تلويزيونى نيز بطور روزافزون مطالبى انتشار يافته که بهائيان و اعتقاداتشان را محکوم مى سازد.

از ماه ژانويه تا کنون علاوه بر ٥٤ نفرى که جمعۀ پيش در شيراز بازداشت شدند، هفت بهائى ديگر نيز، برخى تا مدّت يکماه در شهرهاى کرمانشاه، اصفهان و تهران در بازداشت بسر برده اند.

ازجمله کسانى که در ماه ژانويه دستگير شدند خانم رؤيا حبيبى ساکن کرمانشاه است که مى گويد، به مدت ٨ ساعت تحت بازجوئى قرار گرفته است. بخشى از اين بازجوئى متوجّه خدمات وى به عنوان هماهنگ کنندۀ طرح هاى آموزش مذهبى در ديانت بهائى بوده است.

در مدارک دادگاه، اتهام خانم حبيبى «تبليغ فرقه بهائيّت و رفتارى اهانت آميز نسبت به مقدسّات اسلام» ذکر گرديده است. خانم حبيبى به قيد ضمان آزاد شده است.

بانى دوگال نمايندۀ ارشد جامعۀ بين المللى بهائى در سازمان ملل متـّحد مى گويد، در حالى که دسترسى به جزئيّات اتهامات وارده عليه بهائيان غالباً دشوار است، ترديدى وجود ندارد که انگيزۀ اکثر اين اتهامات، همانند اتهامات وارده به خانم حبيبى، صرفاً ناشکيبائى مذهبى و تعصّبات دينى است.

سال گذشته حدود ٦٥ بهائى دستگير شدند که مدّت بازداشتشان از چند روز، تا بيش از يک ماه طول کشید.

در حالى که اکثر اين دستگيرشدگان کمتر از يک هفته در بازداشت بسر بردند، برخى از آنان تا سه ماه حبس و زندانى بودند. گروهى از زندانيان بدون آن که خبرى از آنان در دست باشد، در مکانهائى نامعلوم نگاهدارى میشدند، و اين در شرايطى بود که خانواده هايشان با تشويش و نگرانى در جستجوى آنان بودند. در عين حال، خانه هاى اين افراد را مأموران دولت تفتيش کرده و اسناد، کتا بها، کامپيوتر، دستگاه فتوکپى و ديگر اموال آنان را ضبط و توقيف کرده اند.

در دهه ١٩٨٠ حدود ٢٠٠ بهائى در ايران کشته و يا اعدام شدند. هزاران تن ديگر نيز بازداشت، و صدها تن به زندان افکنده شدند که محکوميّت برخى از آنان درازمدّت بود. در سا لهاى اخير، بر اثر نظارت هاى بين المللى، اعدامها و زندانهاى طويلال المدّت متوقّف شده است.

برای اطلاعات بیشتر به این بخش مراجعه فرمائید.