مرکز جهانی بهائی — در جدیدترین قسمت از پادکست «در گفت‌وگو»، ماینا مکانداویره (Maina Mkandawire) از مالاوی، و سوکونتیاری رِت (Sokuntheary Reth) از کامبوج که به ترتیب از اعضای هیئت‌های مشاورین قاره‌ای در آفریقا و آسیا هستند، بررسی می‌کنند که چگونه برخی جوامع با عناصری از فرهنگ که مانع تحصیل و مشارکت کامل‌تر زنان در حیات اجتماع است برخورد می‌کنند.

آن‌ها توضیح می‌دهند که در بسیاری از اجتماعات،آداب و رسوم سنتی معمولاً آموزش پسران را در اولویت قرار می‌دهد و این مسئله تأثیر شدیدی بر رشد فکری دختران می‌گذارد و فرصت‌های آن‌ها را برای پیشرفت در سایر عرصه‌های زندگی محدود می‌سازد.

خانم رِت می‌گوید: «بعضی از خانواده‌ها آموزش پسرهایشان را در اولویت قرار می‌دهند، چون انتظار دارند که او به‌عنوان یک مرد، بعدها از نظر مالی از خانواده حمایت کند. بسیاری نیز انتظار دارند که دختر وقتی بزرگ شد… فقط در خانه بماند.»

خانم مکانداویره توضیح می‌دهد که در بعضی موارد، امکان ادامۀ تحصیل دختران به دلیل برخی رسوم خاص به‌طور قابل‌توجهی محدود می‌شود. او می‌گوید در برخی مناطق «انتظار می‌رود یک کودک در سن ۱۳ سالگی ازدواج کند.»

در این گفت‌وگو تأکید می‌شود که برنامه‌های آموزش اخلاقی و معنوی بهائی به شرکت‌کنندگان کمک می‌کند تا نگرش‌های رایج نسبت به زنان را بررسی کنند و پیش‌فرض‌های پنهانی را که باعث کمرنگ شدن نقش مهم آنان در پیشرفت اجتماعی می‌شود آشکار سازند.

خانم مکانداویره توضیح می‌دهد که عطش مادران برای یادگیری زمانی افزایش می‌یابد كه آن‌ها می‌بینند فرزندانشان، به‌ویژه دخترانشان، با مشارکت در برنامه‌های آموزشی بهائی، از نظر فکری پیشرفت می‌کنند.

خانم رِت خاطرنشان می‌کند که این گفت‌وگوها در مردان درک عمیق‌تری از اصل برابری زنان و مردان ایجاد کرده و به حمایت بیشتر آنان از آموزش زنان منجر شده است.

خانم مکانداویره اظهار می‌کند با ریشه گرفتن این اصل در خانواده‌ها و محیط‌های جمعی، زنان اکنون «قادرند با اعتماد به نفس صحبت کنند… و با مردان مشورت نمایند.»

این قسمت از پادکست بخشی از مجموعۀ «در گفت‌وگو» است که در آن جمعی از افراد کاربرد عملی اصول بهائی در ساختن اجتماع‌های صلح‌آمیز را بررسی می‌کنند.