اپیزود 21
در گفت‌وگو: بیش از یک قرن تلاش برای تقویت هماهنگی در آذربایجان
اعضای جامعۀ بهائی آذربایجان دربارۀ این موضوع تأمل می‌کنند که چگونه تلاش‌ها برای تقویت روابط هماهنگ در سطح تودۀ مردم بر گفت‌وگوهای ملی دربارۀ مسائل مبرم تأثیر گذاشته است.
۱۳ تیر ۱۴۰۴

مرکز جهانی بهائی — در جدیدترین قسمت از پادکستِ «در گفت‌وگو»، سه نفر از اعضای جامعۀ بهائی آذربایجان تاریخ پربار آئین بهائی در این کشور را بررسی کرده و دربارۀ این گفت‌وگو می‌کنند که چگونه اصول معنوی در حال شکل دادن به الگوهای حیات جامعه در سطح تودۀ مردم است و تفکر دربارۀ مسائل اجتماعی در سطح ملی را ارتقا می‌بخشد.

این گفتگو، با اشاره به تأسیس نخستین مدرسۀ دخترانۀ آذربایجان در اوایل قرن بیستم، تلاش‌های جامعۀ اولیۀ بهائی آن کشور برای ترویج آموزش کودکان را بررسی می‌کند.

رمضان عسگرلی (Ramazan Asgarli)، عضو محفل روحانی ملی بهائیان آذربایجان می‌گوید: «این امر تأثیر چشمگیری در پیشبرد گفتگوها دربارۀ برابری زنان و مردان و همچنین آموزش، به ویژه آموزش اخلاقی داشته است.»

جاوید محمدوف (Javid Mammadov)، عضو هیئت معاونت در آذربایجان، توضیح می‌دهد که این تعهد دیرین به آموزش همواره به تلاش‌های امروز جان می‌بخشد. او می‌گوید: «ما در فرایند جامعه‌سازی به جوانان فضا و مطالبی ارائه می‌دهیم تا مطالعه کنند و بیاموزند که چگونه به همراه یکدیگر پیشرفت کنند؛ چگونه جامعه را بسازند و از طریق آموزش اخلاقی و معنوی رشد کنند. »

او اضافه می‌کند که این امر، مبنایی برای تشکیل خانواده‌های سالم و مستحکم در آینده است.

گلنارا ایوازووا (Gulnara Eyvazova)، عضو هیئت مشاورین قاره‌ای آسیا توضیح می‌دهد که این اقدامات آموزشی از رشد فردی فراتر رفته و موجب تقویت روابط خانوادگی در سراسر محله‌ها و روستاها می شود.

او داستان جوانی را نقل می‌کند که پس از مهاجرت به اروپا و آشنایی با تعالیم بهائی، بسیار تحت تأثیر آموخته‌های خود دربارۀ خدمت به والدین قرار گرفت. این جوان به روستای خود بازگشت و مرکزی برای هنرهای رزمی تأسیس کرد که به‌تدریج به فضایی تبدیل شد که جوانان در آن دربارۀ پرسش‌های مهم مربوط به آیندۀ خود تأمل می‌کنند.

خانم ایوازووا می‌گوید: پس از چندی سال، جوانان به جای رفتن به پایتخت برای ورود به دانشگاه می‌گفتند: "ما در دانشگاه‌های نزدیک تحصیل خواهیم کرد تا بتوانیم به پیشرفت منطقۀ خودمان کمک کنیم."»

شرکت‌کنندگان در این گفت‌وگو توضیح می‌دهند که چگونه بینش‌های به دست آمده در خصوص ایجاد روابط هماهنگ در سطح محلی، به مباحث گسترده‌تر اجتماعی شکل داده است. طبق توضیحات آقای عسگرلی، گفت‌وگوهایی که در محله‌ها و روستاها آغاز شده بودند، به تدریج به گفت‌وگوهایی در مجامع ملی انجامیده است؛ از جمله نخستین کنفرانس این کشور دربارۀ همزیستی و سمیناری در مورد هماهنگی علم و دین.

این قسمت از پادکست بخشی از مجموعهٔ «در گفت‌وگو» است که در آن جمعی از افراد کاربرد عملی اصول بهائی در ساختن اجتماع‌های صلح‌آمیز را بررسی می‌کنند.

اپیزودهای بیشتر