اپیزود 20
در گفت‌وگو: دیدگاه دفتر جامعۀ جهانی بهائی در بروکسل دربارۀ آموزش و نگرش‌های اجتماعی‌ای که جوانان را توانمند می‌سازد
جدیدترین قسمت از پادکست، بینش‌های دفتر جامعۀ جهانی بهائی در بروکسل را دربارهٔ شرایط مناسب جهت شکوفایی توانمندی‌های جوانان برای مشارکت معنادار در اجتماع بررسی می‌کند.
۱۸ خرداد ۱۴۰۴

مرکز جهانی بهائی — در جدیدترین قسمت از پادکست سرویس خبری جهانی بهائی، صحبت‌های راشل بیانی (Rachel Bayani) و آلساندرو بندتی (Alessandro Benedetti)، نمایندگان دفتر جامعۀ جهانی بهائی (BIC) در بروکسل را می‌شنویم که شرایط لازم برای شکوفایی توانمندی‌های جوانان جهت مشارکت معنادار در اجتماع را بررسی می‌کنند.

یکی از این شرایط لازم، نوع نگرش جامعه نسبت به جوانان است. خانم بیانی با مرور یکی از گردهمایی‌های اخیر در «هفتهٔ جوانان اروپا»، نکتۀ تأمل‌برانگیزی را از زبان یکی از شرکت‌کنندگان جوان یادآور می‌شود: «توانایی جوانان برای مشارکت در پیشرفت اجتماعی، به طور مستقیم به نوع نگرش اجتماع نسبت به آنان بستگی دارد. اگر به جوانان به چشم نقش‌آفرینانی توانمند نگاه نشود، حس عاملیت آنها به‌طور قابل‌توجهی تضعیف می‌شود.»

شرکت‌کنندگان در این پادکست خاطرنشان می‌کنند که تجارب حاصل از فعالیت‌های جامعه‌سازی بهائی در سراسر اروپا نشان می‌دهد که هم جوانان و هم جوامع آن‌ها زمانی شکوفا می‌شوند که جوانان به عنوان عاملانی توانمند در جهت تغییر به رسمیت شناخته شوند.

خانم بیانی توضیح می‌دهد که جوانان اغلب نقش «پیونددهنده» میان گروه‌های مختلف ایفا می‌کنند و با بازکردن مسیری برای خود در میان سنت‌های خانوادگی و واقعیت‌های گسترده‌تر جوامع محلی‌شان به طور مؤثری شکاف‌های فرهنگی را پر می‌کنند.

او خاطرنشان می‌کند که جوانان، هم کشوری که در آن زندگی می‌کنند و هم میراث فرهنگی خود را به خوبی درک می‌کنند: «آن‌ها در موقعیت ویژه‌ای قرار دارند که می‌توانند به جوامعشان کمک کنند تا واقعیت اجتماعی خود را بررسی کرده و به طور جمعی مسیرهای پیش رو را شناسایی کنند.»

آقای بندتی نیز اضافه می‌کند که جوانان همچنین در بسیاری از نقاط جهان، به‌ویژه در عرصهٔ آموزش، نقشی حیاتی در پیوند میان نسل‌ها ایفا می‌کنند. او توضیح می‌دهد: «جوانان مسئولیت آموزش معنوی و فکری نسل‌های جوان‌تر را بر عهده می‌گیرند و با تعیین معیارهای نو، موجب ظهور فرهنگی مبتنی بر یادگیری جمعی می‌شوند.»

او همچنین دربارهٔ اقدامات آموزشی بهائی صحبت می‌کند که جوانان را برای ارزیابی انتقادی مفروضات رایج در زمینه‌های تحصیلی خود مجهز می‌سازد. او با یادآوری تجربهٔ شخصی خود در دانشگاه، اشاره می‌کند که چگونه نظریه‌های اقتصادی ممکن است انسان را به عنوان موجودی عمدتاً منفعت-‌طلب به تصویر بکشند و از شنوندگان دعوت می‌کند تا گزینۀ دیگری را تصور کنند: «اگر ماهیت انسانی را برخوردار از صفت بخشندگی تصور کنیم چه خواهد شد؟» چنین نگرشی، به گفتهٔ او، می‌تواند رویکردهای موجود در بسیاری از حوزه‌های علمی را عمیقاً دگرگون سازد.

این بحث و گفت‌وگو همچنین اذعان دارد که جوانان با فشارهای اجتماعی عظیمی مواجه‌اند، نیروهایی که مروج انفعال و مصرف‌گرایی هستند. خانم بیانی تأکید می‌کند که احیای حس عاملیت، نیازمند تلاشی آگاهانه برای تبدیل چالش‌های پیچیدۀ اجتماعی به گام‌های قابل‌مدیریت است: «توانایی تبدیل چالش‌های طاقت‌فرسا به اقدامات عملی و گفت‌وگو دربارهٔ آن‌ها با همسالان… خود اقدامی توان‌افزا است.»

این قسمت از پادکست بخشی از مجموعهٔ «در گفت‌وگو» است که تلاش‌های بهائیان سراسر جهان برای کمک به پیشرفت اجتماعی از سطح محلی تا بین‌المللی را بررسی می‌کند.

اپیزودهای بیشتر