در گفتگو: داستانهایی از مراسم افتتاحیه معبد بهائی پاپوآگینهنو
پورت مورسبی, پاپوآگینهنو — در جدیدترین اپیزود از پادکستهای سرویس خبری جامعه بهائی سفری داریم به مراسم افتتاحیه مشرقالاذکار پاپوآگینهنو و تجربه سه شرکتکننده در این مراسم تاریخی را خواهیم شنید.
جولی جوکاری، از اعضای محفل روحانی ملی بهائیان پاپوآگینهنو، یکی از مهمانان پادکست داستان الهامبخشی از جوانی را نقل کرد که برای شرکت در مراسم افتتاحیه معبد از یکی از جوامع محلی دورافتاده به مدت شش روز پیادهروی کرد تا به پایتخت کشور پورت مورسبی برسد.
خانم جوکاری گفت: «این جوانان با دل و جان میخواستند که در مراسم شرکت کنند و با وجود مشکلات زیاد موفق شدند. همه آنها در نهایت شادی و سرور آنجا بودند.»
امیلی کسایی، که در سطح منطقهای به جامعه خدمت میکند به تلاشها و مشورتهایی اشاره کرد که در سطح کشور در تدارک برای مراسم افتتاحیه صورت گرفته بود. او توضیح داد که برخی از جوامع که نمیتوانستند تمامی اعضایشان را اعزام کنند افرادی را برای حضور در مراسم به نیابت از کل جامعه انتخاب کرده بودند. خانم کسایی میگوید: «آنها این افراد را در آغوش میکشیدند، چشمهایشان را میبوسیدند و میگفتند هر چه که شما ببینید انگار ما دیدهایم.»
جلال میلز، از مشاورین اقیانوسیه و استرالیا در این مورد صحبت میکند که چه طور در دهههای گذشته تلاشهای بهائیان پاپوآگینهنو برای پرورش جوامع صلحآمیز از طریق کاربست اصول روحانی مانند عدالت، یگانگی نوع انسان و برابری زنان و مردان به ایجاد معبد منجر شده است.
آقای میلز میگوید: «ما از این صحبت میکنیم که چه طور دوستان پای پیاده به مراسم افتتاح معبد بهائی آمدند. آنها همیشه در حال تلاش و حرکتند. تمامی این تلاشها زاده عشق است. در حالی که به این فکر میکنیم که این معبد چه طور بخشی از زندگی محلی میشود این سفر ادامه دارد.»
در انتهای پادکست خانم کسایی میگوید: «این معبد نمادی معنوی و منحصربفرد از وحدت است و تمامی مردمان و ادیان را متحد میکند. این به راه و رسم و فرهنگ ما تبدیل خواهد شد.»