لانگن‌هاین, آلمان — بازدیدکنندگانی از سراسر اروپا در مسیر حرکت به سمت معبد بهائیِ لانگن‌هاین مکثی کردند و مجذوب کلماتی شدند که ذهن و قلبشان را به آرامش درونی رساند: «این خانه مأمنی برای عمیق‌ترین افکار در مورد واقعیت معنوی و سوالات بنیادین زندگی است.» با ورود به داخل معبد، آن‌ها در فضایی مملو از آرامش و احترام‌ غوطه‌ور شدند. نور از میان ۵۴۰ قطعۀ شیشه‌ای در گنبد به داخل می‌تابید و فضا را روشن می‌کرد. بیرون در محوطۀ معبد، جشنی پر شور برپا بود که در آن وحدت و صلح به تجربه‌ای ملموس تبدیل شده بود.

این مکان مقدس طی چهار روز پذیرای حدود ۴۰۰۰ نفر بود؛ از جمله مقامات دولتی، نمایندگان جامعۀ مدنی، افرادی از تمامی ادیان و بی‌دینان و خانواده‌ها و ساکنان جوامع اطراف که برای جشن گرفتن شصتمین سالگرد معبد آمده بودند.

کریستین هاینز (Christian Heinz)، وزیر دادگستری ایالت هسن (Hessen) از جمله سخنرانان این مراسم بود که در مورد اهمیت معبد صحبت کرد. او تأکید کرد معبد، که در محیط آرام هوفهایم-لانگن‌هاین بنا شده، در زمانی که بیشترین نیاز به آن وجود داشت، به عنوان نمادی از امید ظاهر شد؛ یعنی درست پس از جنگ جهانی دوم، زمانی که قارۀ اروپا در حال بهبود از آشفتگی‌ها و خسارت‌های عمیق بود.

آقای هاینز گفت: «آنچه به ذهن متبادر می‌شود این است که معبد بر اساس این باور بنا شده که صلح میان مردم تنها در جامعه‌ای فراگیر می‌تواند وجود داشته باشد؛ جایی که در آن همه بتوانند طبق خواست خود مشارکت و کمک کنند. این مکان به روی همۀ مردم فارغ از اعتقادات مذهبی یا اصل و نسب آن‌ها باز است - مأمنی برای همگان.» او خاطرنشان کرد که این همه‌شمول بودن دقیقا در نقطۀ مقابل گرایش‌های انحصار‌طلبانه‌ای است که امروزه در جامعه دیده می‌شود.

هانس مارتین نولتنیوس (Hans Martin Noltenius)، منشی محفل روحانی ملی بهائیان آلمان، گفت که این معبد «نمادی از وحدت بشریت، اصل راهنمای آئین بهائی، است که با ۹ ورودی رو به تمام جهات، از مردم با هر پیشینه و مذهبی استقبال می‌کند.»

شهردار کریستین فوکت (Christian Vogt ) بر اهمیت معبد به عنوان نمادی از وحدت تأکید کرد: «این ساختمانِ فوق‌العاده، بخش جدایی‌ناپذیری از شهر ما است. اما به‌ویژه، این گشاده‌رویی و رواداریِ شما نسبت به افراد از همۀ ادیان و جهان‌بینی‌ها است که جامعۀ ما را غنی‌تر می‌کند.»

در زیر به مراسم چهار روزۀ جشن سالگرد در محوطۀ معبد نگاهی شده است. این مراسم شامل برنامه‌های دعا، ارائه‌های هنری و نمایشگاهی دربارۀ تاریخچۀ معبد بود.

برنامه‌های دعا و قطعاتی که توسط گروه کُر خوانده شدند، فضای معنوی و الهام‌بخشی را در معبد بهائی ایجاد کردند.

در داخل معبد، بازدیدکنندگان از پیشینه‌های مختلف، لحظات آرامی را برای دعا و تفکر یافتند. جیدن (Jayden)، ۱۴ساله، توضیح داد که چگونه فضای اطراف معبد به او این امکان را داد تا عمیقأ در مورد زندگی و آیندۀ خود تأمل کند. او گفت: «من شروع به تأمل در مورد سوالات مهمی کردم که قبلا به آن‌ها فکر نکرده بودم و ایده‌های جدید برای آینده‌ام یافتم، آینده‌ای درحوزۀ هنر.»

حضور تعداد زیادی از جوانان به‌طور قابل توجهی به جو پر جنب و جوش جشن کمک کرد. یکی از جوانان به نام لسه (Lasse) گفت: «هر وقت در معبد هستم، همیشه وحدت خانوادۀ بشری را احساس می‌کنم. هیچ حس جدایی بر اساس محل تولد افراد وجود ندارد؛ از همه به گرمی استقبال می‌شود و شما احساس راحتی می‌کنید، نه حس غریبی. این احساس زیبا به ندرت در اجتماع یافت می‌شود.»

کریستینا (Kristina)، یکی دیگر از جوانان حاضر در این مراسم، گفت: «شرکت در جشن‌ها و گذراندن این روزهای شاد در کنار مردمی فوق‌العاده‌ از سراسر جهان، افتخار بزرگی برای من بود. احساس اتحاد در طول آخر هفته همراه من بود.»

طی چهار روزِ برنامه‌ها و فعالیت‌هایِ جشن، شرکت‌کنندگان با برنامه‌های آموزشی بهائی که الگوهای زندگی اجتماعی مبتنی بر خدمت و عبادت را تقویت می‌کنند، آشنا شدند. مانیش کانوژیا (Manish Kanojiya)، یکی از حاضران، گفت: «دعاهای صمیمانه و گفت‌وگو در مورد ابتکارات جامعه، یادآور این بود که ایجاد تأثیر مثبت، با گرد هم آمدن در نهایتِ محبت و مهربانی آغاز می‌شود.»

لیلا از قزاقستان، توضیح داد: «خدمت به دیگران تنها یک عمل فردی نیست، بلکه فعالیتی جمعی است که جوامع را به هم پیوند می‌دهد. این جشن نشان داد که از طریق نیایش و خدمت مشترک می‌توانیم جوامع قوی و متحدی بسازیم که اصول آئین بهائی مانند برابری زن و مرد، تطابق علم و دین و عدالت را تجسم می‌بخشند.»

این رویداد شامل نمایشگاهی در مورد تاریخچۀ معبد بود.

نمای هوایی از معبد بهائی در لانگن‌هاین.