این قسمت از پادکست، دلالت‌های اصل یگانگی نوع بشر را در رابطه بین قاره آفریقا و اروپا بررسی می‌کند.

در گفت‌وگو: این قسمت از پادکست، تاثیرات یگانگی را در زمینه همکاری آفریقا و اروپا بررسی می‌‌کند

۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

در گفت‌وگو: این قسمت از پادکست، تاثیرات یگانگی را در زمینه همکاری آفریقا و اروپا بررسی می‌‌کند

این قسمت از پادکست، دلالت‌های اصل یگانگی نوع بشر را در رابطه بین قاره آفریقا و اروپا بررسی می‌کند.

برای دسترسی به محتوای صوتی بیشتر پادکست «سرویس خبری جامعهٔ بهائی» را دانلود کنید.

RSS  |  Spotify  |  Apple Podcasts  |  SoundCloud  |  Tunein  |  iHeart  |  Stitcher

مرکز جهانی بهائی — در بحبوحه چالش‌‌ها و درگیری‌‌های رو به افزایش در جهان، درک فزایند‌ه‌‌ا‌ی از وابستگی متقابل ملت‌‌ها در حال شکل‌‌‌‌‌‌گیری است. جامعه جهانی بهائی (BIC) با مشارکت در مجامع بین‌المللی به این بینش حیاتی می‌پردازد که در سطح بنیادین نوع بشر یکی است.

در جدیدترین قسمت پادکست سرویس خبری جامعه جهانی بهائی، نمایندگانی از دفاتر جامعه جهانی بهائی در آدیس‌آبابا و بروکسل به بررسی تاثیرات این وابستگی متقابل در زمینه همکاری اتحادیه آفریقا و اتحادیه اروپا می‌پردازند. این مشارکت به همبستگی اجتماعی و اقتصادی دو قاره توجه دارد.

این گفت‌وگو بررسی می‌کند که چگونه پیشرفت، سعادت و آسایش یک قاره با رفاه قاره دیگر ارتباطی ناگسستنی دارد. به عنوان مثال،‌ این گفت‌وگو خاطر نشان می‌کند که سیاست‌های کشاورزی اروپا نه تنها اقتصاد کشورهای عضو اتحادیه اروپا را شکل می‌دهند، بلکه بر معیشت روستایی در سراسر آفریقا نیز تأثیر می‌گذارند.

راشل بیانی از دفتر بروکسل بر اصلی اساسی که محور این گفت‌وگو است، یعنی «شرافت ذاتی هر انسان» تأکید می‌کند و توضیح می‌دهد که این ایده نشان می‌دهد هر فردی توانمندی تولید دانش را دارد که این موضوع، نتایج عمیقی بر روابط بین دو قاره دارد.

این دیدگاه به جای اینکه دانش را به عنوان کالایی ببیند که از جایی به جای دیگر منتقل می‌شود، هر جامعه را قادر به مشارکت در توسعه خود و همچنین کمک به مجموعه‌ای از دانش مشترک و رو به رشد می‌داند.

سالمن بیلی (Solomon Belay) از دفتر آدیس‌آبابا با تاکید بر اصل مشورت به عنوان عنصری ضروری برای تقویت روابط هماهنگ‌تر و عادلانه‌تر در درون و بین جوامع، این ایده را تشریح می‌‌کند. آقای بیلی تاکید می‌کند که با پذیرش مشورت، افراد، جوامع و مؤسسات می‌توانند «اقداماتی را انجام دهند که آن‌ها را قادر می‌سازد تا عاملان تحول خود شوند.»