جامعهٔ جهانی بهائی، نیویورک: برگزاری نشستی با تأکید بر نقش کلیدی زنان در اقدامات اقلیمی
جامعهٔ جهانی بهائی، نیویورک — جامعهٔ جهانی بهائی، نیویورک- اخیراً دفتر جامعهٔ جهانی بهائی در نیویورک نمایندگانی را از کشورهای عضو، نهادهای سازمان ملل متحد، فعالان جامعهٔ مدنی و دفاتر امور خارجی بهائیان در سراسر جهان گردهم آورد تا نقش منحصربه فرد زنان در رهبری فعالیتهای مرتبط با بحران اقلیمی را بررسی کنند. سفیرا رامشفر، نمایندهٔ جامعهٔ جهانی بهائی، توضیح میدهد که تمرکز این نشست بر دیدگاهی بود که اخیراً در بیانیهٔ جامعهٔ جهانی بهائی با عنوان «قلب تابآوری: بحران زیستمحیطی تسریعکنندهٔ فرهنگ برابری» طرح شده است. خانم رامشفر گفت: «هدف این گردهمایی این بود که مفاهیم و موضوعات مندرج در این بیانیه را مورد توجه قرار دهد. این گردهمایی به تعداد زیادی از فعالان اجتماعی در سراسر جهان اجازه داد تا در پرتو افکار مطرح شده در این بیانیه از تجارب یکدیگر بیاموزند.»
یک نکتهٔ کلیدی در بیانیهٔ جامعهٔ جهانی بهائی و از نتایج اصلی این نشست این بود که در میان خطرات فزایندهٔ اقلیمی، منفعت بشر در آن است که نقش رهبری زنان در همهٔ سطوح جامعه مورد استقبال و تقویت قرار بگیرد.
کیت ویلسون، نمایندهٔ دائم سنتلوئیسا در سازمان ملل متحد، دربارهٔ نیاز حیاتی مشارکت تعداد بیشتری از زنان در تصمیمگیریهای مرتبط با بحران اقلیمی صحبت کرد زیرا زنان بیش از اندازه تحتتأثیر این بحران هستند و به ناچار در مواجهه با چالشهای محلی بسیار مبتکر شدهاند.
او گفت: «زنان مادران ملتهای خود هستند. وقتی کودکانشان گرسنه باشد راهی برای کمک به بقای آنها پیدا میکنند. او با اشاره به مثالهایی از زنان کارائیب که برای کاهش وابستگی به زیرساختهای اغلب آسیبپذیر در هنگام حوادث طبیعی، به استفاده از تکنولوژیهای مبتنی بر منابع انرژی تجدیدپذیر روی آوردهاند گفت: «زنان همواره در جستجوی راه حل هستند.»
شرکتکنندهٔ دیگری در این گردهمآیی، لادیلیا مورالس از کمیتهٔ اقدام اجتماعی بهائیان پرتوریکو گفت در سالهای اخیر زنان پرتوریکو، کشوری که ۸۵ درصد مواد غذایی خود را از طریق واردات تامین میکند، مشارکت قابلتوجهی در کشاورزی پایدار داشتهاند. «یکی از پیامدهای دو طوفان اخیر، زمینلرزهها و همهگیری جهانی بیماری ویروس کرونا این بود که ما به عنوان یک جامعهٔ ملی متوجه شدیم با وجود داشتن خاکی حاصلخیز تا چه حد به موادغذایی خارجی وابسته هستیم.»
او توضیح داد که فهم این مسئله جوانان، به ویژه زنان را برای مشارکت در تولید مواد غذایی و توسعهٔ شبکهٔ کشاورزی برانگیخته است تا بتوانند مقدار محصولات غذایی محلی را افزایش دهند. «با وجود آنکه هنگام طوفان همه میخواستند به ما کمک کنند اما راهی برای آوردن غذا به اینجا نبود. ما شاهد همین شرایط در تونگا هم بودیم.»
خانم رامشفر افزود: «به منظور حصول اطمینان از اینکه تواناییهای بالقوهٔ زنان به طور کامل مورد استفاده قرا میگیرد حداقل در دو زمینه نیاز به اقدام وجود دارد: افزایش حضور زنان در نقشهای رهبری و ایجاد شرایط لازم برای مشارکت معنادارتر زنان در زندگی جامعه.» سعیدا ریضوی، از سازمان غیرانتفاعی «سی. اس. دبلیو رهبران و متخصصان جوان»، در ارتباط با این مسئله توضیح داد که برداشتهای سنتی از رهبری نیاز به بازنگری دارد. «در حال حاضر مفهوم [رهبری] ریشه در معنای مردانگی دارد. این مفهوم از بسیاری جهات دربارهٔ چیزی است که یک رهبر قدرتمند را از رهبری ضعیف متمایز میکند. قدرت زنان در انعطافپذیری و همدلی باید به عنوان خصوصیات یک رهبر قدرتمند مورد ستایش قرار گیرد.» سوزان کارامان از دفتر امور خارجی بهائیان ترکیه با اشاره به بیانیهٔ جامعه جهانی بهائی، برخی از خصوصیاتی را که معمولا به زنان نسبت داده میشود و برای رهبری ضروری هستند نام برد؛ از جمله «تمایل به همکاری و شمولگرایی، گرایش به مراقبت و ازخودگذشتگی، تمایل به اولویت دادن به اهداف بلندمدت، و در نظر گرفتن رفاه نسلهای آینده.» این جلسه بخشی از مشارکت مستمر دفتر جامعهٔ جهانی بهائی در نیویورک در زمینهٔ برابری زنان و مردان بود و به عنوان یکی از نشستهای جانبی شصت و ششمین نشست کمیسیون سازمان ملل متحد در مورد وضعیت زنان برگزار شد.