گلاسگو, بریتانیا — طی دو هفتهٔ گذشته، نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی (BIC) در بحث و گفتگوهایی در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۱ معروف به «کاپ‌ ۲۶» (COP 26) شرکت کرده‌ و بر نیاز به بازنگری رابطهٔ بین اجتماع و جهان طبیعت تاکید کرده‌اند.

آقای دنیل پرل (Daniel Perell)، نمایندهٔ جامعهٔ جهانی بهائی در نیویورک می‌گوید: «بشریت در لحظه‌ای سرنوشت‌ساز قرار دارد که باید متوجه یگانگی ذاتی خود شود - اینکه همهٔ ما در یک محیط زندگی می‌کنیم و برای رفع مسائل حیاتی که در دهه‌های آینده با آن مواجه خواهیم شد همکاری همهٔ ما نیاز است.»

آقای پرل به همراه آقایان سریک توکبولات (Serik Tokbolat) از قزاقستان، پیتر آبوری (Peter Aburi) از کنیا و خانم مایا گراف (Maja Groff) از هلند، هیئت نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی در این کنفرانس را تشکیل می‌دادند

نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی، طی مشارکت خود در گفتگوها، پیشنهادات مشخصی ارائه کردند. آقای پرل گفت: «ما به سازوکاری نیاز داریم که جنبه‌های مختلف رابطهٔ بشریت با جهان طبیعت را هماهنگ کند.»

«برای مثال، چنین سازوکاری می‌تواند منابع مالی را جهت بسیج اهداف زیست‌محیطی به کار برد و بر توزیع آنها نظارت کند. این سازوکار می‌تواند به دولت‌ها کمک کند از سیاست‌‌گذاری‌های مضر برای محیط زیست به سمت جایگزین‌های پایدارتر حرکت کنند.»

آقای پرل در ادامه توضیح داد که اگر چه این تنها یکی از راه‌های ممکن برای سازماندهی اقدامات است اما نکتهٔ مهم این است که نسبت به روش‌های عملی‌سازی تصمیمات توافق آرا حاصل شود و هر رویکرد یا سازوکاری برای رسیدگی به تغییرات اقلیمی با رویکردی کل‌نگر بررسی شود. او گفت: «در نهایت، نهادها و معاهدات پراکنده‌ٔ موجود در زمینهٔ تغییرات اقلیمی، اگر زیر یک چتر گرد هم آیند، نظام‌های حکمرانی که بر تغییرات اقلیمی نظارت می‌کنند انسجام بیشتری خواهند یافت.»

این کنفرانس دوازده روزه، روز جمعه به پایان می‌رسد و بیش از ۱۲۰ رهبر جهان به علاوهٔ بی‌شمار سازمان‌های جامعهٔ مدنی، روزنامه‌نگاران و خبرگزاری‌ها، کسب و کارها و فعالان اقلیمی را در گلاسکو در اسکاتلند، جهت بررسی تلاش‌های جهانی برای رسیدگی به تغییرات اقلیمی گرد هم آورده است.

نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی، در بحث و گفتگوها، مسائل اخلاقی مرتبط با مصرف‌گرایی و ماده‌گرایی افراطی را که با بهره‌برداری از محیط‌زیست و تخریب آن مرتبط است بررسی کردند.

دکتر توکبولات گفت: «توسعه، اغلب به معنای بسط توانایی به دست آوردن کالا در نظر گرفته می‌شود. پیش از اینکه تغییرات اقلیمی منجر‌به عواقب بازگشت‌ناپذیر شود، درک ما از پیشرفت باید فوراً مورد بررسی مجدد قرار گیرد.»

آقای آبوری در ادامه بیشتر توضیح داد که: «حرکت در این مسیر مستلزم نظم بخشیدن به تمهیدات اقتصادی بر اساس آرمان‌های متعالی و خیر عموم است.»

موضوعات دیگری که توسط نمایندگان جامعهٔ جهانی بهائی در نشست‌های مختلف بر آن تاکید شد نقش ساختارهای بین‌المللی در رسیدگی به چالش‌های زیست‌محیطی بود که جامعهٔ جهانی بهائی آن‌ها را در بیانیه‌اش با عنوان «حکومت‌داری شایسته: بشریت و مسیر دستیابی به یک نظم جهانی عادلانه» بررسی کرده است.

خانم گراف در گفتگویی به میزبانی «مجمع جهانی محیط‌زیست» (International Environment Forum)، سازمانی الهام‌گرفته از آموزه‌های بهائی توضیح داد که چگونه همکاری بیشتر و اشتراک دانش بین کشورها می‌تواند به طور قابل توجهی به اقدامات اقلیمی کمک کند. او گفت: «ما پیشنهادی برای ایجاد یک سازمان مرکزی در زمینهٔ سیاست‌های اقلیمی جهانی داریم تا دولت‌ها بتوانند تجربیات خود را با این مرکز به اشتراک گذاشته، از بهترین شیوه‌ها بیاموزند و اجرای سیاست‌های اقلیمی را سرعت بخشند.»

نمایندهٔ جامعهٔ جهانی بهائی همچنین به نقش مهمی که افراد می‌توانند در مقابله با تغییرات اقلیمی ایفا کنند اشاره کرد.

آقای پرل در گفتگویی که توسط «صندوق جهانی حیات‌وحش» (World Wildlife Fund) برگزار شد گفت: «همه‌گیری جهانی ویروس کرونا به ما قدرت اقدام محلی توسط افراد را نشان داده است. ما شاهد نیروی قدرتمند تلاش برای خیر عمومی در میان خانواده‌ها، دوستان و همسایگان بوده‌ایم.»

او افزود: «این خود منبع امیدی است که می‌توانیم در مواجهٔ جمعی‌مان با چالش‌های متعددی که بشریت با آن روبرو است، از آن درس گرفته و در گفتگوهایمان در این کنفرانس از آن استفاده کنیم.»