ژوهانسبورگ, آفریقای جنوبی — همه‌‌گیری جهانی بیماری کرونا بسیاری از اجتماع‌ها را متوجه این ساخته است که وقتی مردم با الهام از آرمان‌های متعالی برای رفع نابرابری‌هایی همچون اختلاف نژادی، دشواری‌های اقتصادی، دسترسی به آموزش و درمان، و حقوق گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده تلاش کنند، پیشرفت امکان‌پذیر می‌شود.

همزمان بحران بهداشت جهانی بسیاری از مشکلات موجود را تشدید کرده است از جمله مهم‌ترین این معضلات خشونت علیه زنان است که سازمان ملل متحد آن را «همه‌‌گیری جهانی در سایه» توصیف کرده است. در آفریقای جنوبی، رئیس جمهور سریل رامافوسا (Cyril Ramaphosa) درست چند هفته پس از اولین قرنطینۀ سراسری در مارس ۲۰۲۰ در نامه‌ای سرگشاده توجه افکار عمومی کشور را به این موضوع جلب کرد.

دفتر بهائی امور خارجی آفریقای جنوبی به عنوان بخشی از تلاش‌هایش برای شرکت در این گفتگوی ملی، از طریق برگزاری مجموعه‌ای از جلسات بحث و گفتگو با حضور مقامات دولتی، فعالان جامعۀ مدنی و دانشگاهیان، به نقش خانواده در ترویج برابری جنسیتی توجه می‌کند.

ملینگان پوسوایو (Mlingane Poswayo) از دفتر امور خارجی بهائیان آفریقای جنوبی هفتۀ پیش در جلسه‌ای گفت: «برابری زن و مرد صرفاً ایده‌آلی نیست که باید در اجتماع متحقق شود، بلکه حقیقتی راجع به ماهیت انسان است. ما به عنوان نوع بشر همه یک هویت مشترک داریم و آن روح ماست که جنسیت ندارد.»

او در ادامه گفت: «خانواده محیطی تاثیرگذار را در اختيارمان می‌گذارد که در آن می‌توان آگاهی نسبت به این حقیقت را پروراند و به عمل تبدیل کرد. بنابراین، آموزش اخلاقی دربارۀ برابری زن و مرد از سنین کودکی در خانواده و جامعه ضروری است.»

باپالتسوه دیفوکو (Bapaletswe Diphoko) موسس «بنیاد اقدامات شجاعانه» (Courageous Act Foundation) با تاکید بر نیاز به آموزش اخلاقی گفت: «در حال حاضر هیچ رویکرد عمومی‌ای در رابطه با آموزش برابری جنسیتی به جوانان وجود ندارد. به همین دلیل ما به فرهنگ و هنجارهای اجتماعی‌ای تکیه می‌کنیم که بعضی از آنها منسوخ شده‌اند.»

تاله ناتان (Tlale Nathane) مددکار اجتماعی و از اعضای جامعهٔ دانشگاهی با تاکید بر اهمیت تغییر فرهنگی گفت: «در گذشته در زبان ما، به نشانه‌ٔ احترام، از واژهٔ اینکوزیکازی (inkosikazi) برای اشاره به زنان استفاده می‌شد و آن‌ها نقش مهمی در خانواده و جامعه، در رهبری و تصمیم‌گیری ایفا می‌کردند. با این حال، برخی نگرش‌ها و آداب کنونی، جایگاه زنان در اجتماع را تضعیف کرده است.»

او در ادامه گفت: «من می‌خواهم شاهد پیشرفت در خانواده‌های آفریقای جنوبی در زمینه‌ٔ برابری زنان و مردان باشم.»

شمونا مونیلال (Shemona Moonilal)، عضو محفل ملی بهائیان آفریقای جنوبی با تامل در این بحث و گفتگوها، چشم‌انداز امیدبخشی را بر اساس تجارب حاصل از برنامه‌های آموزشی بهائی به اشتراک می‌گذارد. «در این برنامه‌ها، دختران و پسران خردسال در کنار یکدیگر در مورد اصول و خصلت‌های معنوی‌ای می‌آموزند که از همان اولین سال‌های زندگیشان به آنها فرصت می‌دهد تا یکدیگر را برابر ببینند و فرهنگ همکاری را تقویت نمایند.»

او می‌افزاید: «همچنین نگرش‌ها و دیدگاه‌هایی که در این پروژه‌ها پرورش می‌یابند در آنها توانمندی خدمت به اجتماع را ایجاد می‌کند. دختران و پسران یاد می‌گیرند تا با یکدیگر مشورت کنند، تصمیم بگیرند و جهت رفاه معنوی و مادی جوامع خود به شکل هماهنگ اقدام کنند.»

«آنچه شاهدش هستیم این است که با مشارکت بیشتر جوانان در این فرایند در محله‌ها و مناطق مختلف کشور، برابری زنان و مردان بیشتر نمودار می‌شود و روابط معنوی که باعث استحکام پیوند‌های خانوادگی می‌شود، تقویت می‌گردد.»

دفتر امور خارجی بهائیان آفریقای جنوبی در نظر دارد در ارتباط با مسائلی چون نقش مردان و پسران در ترویج برابری جنسیتی گفتگوهای بیشتری برگزار کند.