آدیس آبابا, اتیوپی — دفتر جامعهٔ جهانی بهائی در آدیس‌آبابا به تازگی دانشمندان، نمایندگان جوامع دینی و سازمان‌های جامعهٔ مدنی را گرد هم آورد تا این موضوع را بررسی کنند که بینش‌های برخاسته از علم و دین چگونه می‌تواند بحث و گفتگوها در گفتمان تغییرات اقلیمی را تحت‌تاثیر قرار دهد.

سلیمان بیلای (Solomon Belay) از دفتر آدیس‌آبابا می گوید: «در نهایت بحران زیست‌محیطی بحرانی معنوی است.»

دکتر بیلای در ادامه توضیح می‌دهد که علیرغم تمرکز روزافزون بر گفتمان محیط زیست، به ویژه با نزدیک شدن به بیست و ششمین «کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد» در ماه نوامبر (COP 26)، فضاهای محدودی برای بررسی تأثیر علم و دین در یافتن پاسخی موثر به بحران محیط زیستی وجود دارد.

وی می‌افزاید: «همهٔ ما، هر فرد، موسسه و ملت محافظ محیط‌زیست هستیم. معضلی با این ابعاد مستلزم اقدام هماهنگ با استفاده از بهترین شواهد علمی موجود و بر مبنای اصول معنوی‌ای مانند عدالت و یگانگی است.»

این نشست بخشی از فعالیت‌های دفتر آدیس‌آبابا برای مشارکت در گفتمان محیط‌زیست است که به صورت مشترک با «کنفرانس کلیساهای تمام آفریقا» (AACCP) و «پروژهٔ ادیان متحد» (URI) برگزار شد.

سخنرانان این کنفرانس دربارهٔ این صحبت کردند که راه‌حل‌های بحران زیست‌محیطی تنها با اتکا به یکی از نظام‌های اجتماعی حل نمی‌شود. فرانچسکا دو گاسپاریس (Francesca de Gasparis)، عضو موسسهٔ «محیط‌زیست جوامع دینی آفریقای جنوبی» (SAFCEI) در این نشست گفت: «علم به خودی خود کافی نیست و راه‌حل‌های اقتصادی نیز به تنهایی کارایی ندارند.»

وی ادامه داد: «دین در این زمینه نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند چون ارتباط با قلوب و افکار است که قدرت الهام بخشیدن به اقدامات سازنده را دارد.»

آتینو امبویا (Atieno Mboya) نمایندهٔ دفتر آدیس‌آبابا با بیان این که دین می‌تواند قوایی برای ایجاد الگوهای نوین زندگی فردی و جمعی باشد گفت :«یکی از چالش‌های ثروت مفرط یا فقر فاحش این است که افرادی که بیشترین رنج را از تأثیرات تغییرات آب و هوایی می‌برند همان کسانی هستند که از توزیع ناعادلانهٔ منابع نیز رنج می‌برند.»

او ادامه داد: «الگوهای اقتصادی ما باید با در نظر گرفتن اصول معنوی ارائه شده توسط دین مانند وحدت نوع بشر، دوباره مورد بررسی قرار گیرند تا بتوانند ضامن سعادت همهٔ ساکنان زمین باشند.»

آرتور دال (Arthur Dahl)، پژوهشگر محیط‌زیست و رئیس مجمع بین‌المللی محیط‌زیست (International Environment Forum)، اصل بهائی هماهنگی علم و دین را برای گفتمان‌های مربوط به عدالت اقلیمی و پیشرفت اجتماعی ضروری توصیف کرد. «فرهنگ روبه‌رشد مصرف‌گرایی و نگاهی سطحی که به دنبال کسب سود مادی کوتاه‌مدت است بحران محیط‌زیست را وخیم‌تر ساخته است.»

وی ادامه داد: «حفظ محیط‌زیست نه تنها به فناوری‌های جدید بلکه به درک نوینی از خودمان و جایگاه‌مان در جهان نیاز دارد. ما نیازمند بازتعریف کامل ارتباط‌مان با طبیعت و روابط تداوم‌دهنده‌ٔ اجتماع هستیم.»

دفتر آدیس‌آبابا در پی این نشست با عنوان «پیند تغییرات اقلیمی، دین و علم» قصد دارد با همکاری کنشگران اجتماعی از پیشینه‌های متفاوت، دانشمندان و جوامع دینی با توجه به واقعیت اجتماعی کشورهای آفریقایی موضوعات مرتبط به ویژه مسائلی مانند کشاورزی، پایداری روستایی و مهاجرت را بررسی کند.