جامعهٔ جهانی بهائی، بروکسل — هر سال، ده‌ها هزار نفر از آفریقا راهی اروپا می‌شوند تا در مزارع کشورهای عضو اتحادیهٔ اروپا در کنار نیروی کار محلی که رو به کاهش است در صنعتی مشغول به کار شوند که به طور فزاینده‌ای به کارگران مهاجر فصلی وابسته می‌‌شود.

هنگامی که در آوریل سال ۲۰۲۰ همه‌گیری جهانی ویروس کرونا سفرهای بین‌المللی را مختل کرد، برداشت فصل بهار در سراسر اروپا به خطر افتاد و نشان داد که اتحادیهٔ اروپا تا چه اندازه به کارگران فصلی و شرایط دشوار زندگی آن‌ها وابسته است. علاوه بر این، همه‌گیری جهانی ویروس کرونا توجه را بار دیگر به بحران‌های اقتصادی، از دست رفتن زمین‌های کشاورزان و سایر عواملی معطوف کرد که مردم را به وادار به ترک مناطق روستایی در آفریقا می‌کند.

راشل بیانی از دفتر جامعهٔ جهانی بهائی در بروکسل در سمیناری آنلاین که چهارشنبهٔ گذشته توسط همین دفتر برگزار شد گفت: «نحوهٔ سازماندهی امور کشاورزی، چه در اروپا، چه در آفریقا یا هر جای دیگر در جهان، پایدار و عادلانه نیست. پرسش‌های بنیادینی وجود دارند که باید در پرتو اصولی مانند یگانگی نوع بشر بررسی شوند.»

این گردهمایی بخشی از یک مجموعه‌ سمینار است که دفتر بروکسل و سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد (FAO) به صورت مشترک میزبان آن‌ها هستند و سیاست‌گزاران، اساتید دانشگاه و سازمان‌های جامعهٔ مدنی از اروپا و آفریقا را با هدف بررسی ارتباط بین کشاورزی، پایداری روستایی و مهاجرت به ویژه در زمینهٔ مشارکت‌های بین دو منطقه، گرد هم می‌آورد.

رودریگو دا لاپورتا (Rodrigo de Lapuerta)، مدیر دفتر رابط سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در بروکسل، در مورد رویکرد متفاوت این سمینارها گفت: «سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد تخمین می‌زند که ۸۰٪ از کل مهاجرت‌ها مربوط به مناطق روستایی است. مهاجرت و تحول روستایی با پایداری سیستم‌های غذایی-کشاورزی کاملا مرتبط هستند. با این حال، فکر نمی‌کنم که تا به حال به این دو مسئله به شکل مشترک پرداخته شده باشد.»

حاضران در این گردهمایی‌ها بر جنبه‌های مختلف رابطه‌ی میان مهاجرت و کشاورزی تأکید کردند. آقای اولا هنریکسون (Ola Henrickson)، مدیر منطقه‌ای سازمان بین‌المللی مهاجرت (International Organization for Migration) گفت: «عوامل زیادی وجود دارند که بر چرایی و چگونگی مهاجرت مردم از مناطق روستایی تأثیر می گذارند. اما این ضروری است که این مهاجرت به جای اجبار، از روی انتخاب باشد.»

یکی از موضوعات مورد تمرکز سمینار‌ اخیر پویایی بخش کشاورزی اتحادیهٔ اروپا و نیاز به بازنگری در سیستم‌های تولید بود.

ماکسیمو توررو کولن (Maximo Torero Cullen)، اقتصاددان ارشد سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد در گردهمایی اخیر گفت: «باید متوجه باشیم که امنیت غذایی به رعایت حقوق کارگران بخش غذا و کشاورزی‌ وابسته است. همه‌گیری جهانی ویروس کرونا به ما نشان داده است که نقش مهاجران تا چه اندازه غیرقابل چشم‌‌پوشی است. این همه‌گیری همچنین به درستی شرایط نامناسب زندگی و کار در بخش کشاورزی و نامرئی بودن این کارگران را مورد توجه قرار داده است.»

دکتر تررو کولن و سایر شرکت‌کنندگان بر این موضوع تأکید کردند که سیاست‌های کشورهای اروپایی و آفریقایی و نهاد‌های منطقه‌ای فعال در حوزه‌ٔ تولید سیستم‌های غذا و کشاورزی پایدار باید منافع، ایمنی و بهروزی کارگران بخش کشاورزی را در کانون تلاش‌هایشان قرار دهند.

کمیله لا کز (Camille Le Coz)، از مؤسسه سیاست مهاجرت اروپا (Migration Policy Institute of Europe) گفت: «بسیاری از کشور‌های عضو اتحادیهٔ اروپا عمدتاً برنامه‌های کارگران فصلی خود را بر مبنای تأمین نیاز‌های بازار کار کشور خودشان تنظیم می‌کنند. او بر این نکته تأکید کرد که با این وجود برخی کشورها در حال بررسی رویکردهای دیگر، از جمله تنظیم سیاست‌های مهاجرتی بر محور «توسعهٔ متقابل» و ایجاد ترتیباتی هستند که هم برای کشور‌های مبدأ و مقصد و هم برای خود کارگران مفید باشد.»

خانم بیانی در مورد این گردهمایی گفت: «سیستم های اقتصادی و کشاورزی کنونی ما و دلالت‌های آن‌ها در زمینه‌های مهاجرت، محیط زیست، تغذیه و معاش باید به دقت بررسی شوند. آموزه‌های بهائی بینش‌هایی را ارائه می‌دهند که می‌تواند در این گفتگو مفید باشد: یکی از این بینش‌ها این است که در مسائل اقتصادی باید به کشاورز اولویت داد زیرا که کشاورز 'اولین کوشنده‌ٔ اجتماع بشری است.' این ایده به ما اجازه می‌دهد به شیوه‌های دیگری در مورد سیستم‌های تولید فکر کنیم.»

خانم بیانی در ادامه گفت: «موضوعاتی که در این سمینارها مورد بررسی قرار گرفتند تنها بخشی از سوالات عمیقی هستند که پیش روی بشریت قرار دارند. آموزه‌های بهائی توضیح می‌دهند که همهٔ عناصر اجتماع، از جمله روابط اقتصادی، باید در پرتو اصل اساسی یگانگی نوع بشر به تحولی عمیق دست یابند.»

سمینارهای پیش‌رو در ماه‌‌های آتی با تمرکز بر موضوعاتی مانند آموزش و آیندهٔ روستاها، به بررسی کشاورزی و مهاجرت خواهند پرداخت.