پورت مورسبی, پاپوآ‌ گینهٔ نو — رهبران و نمایندگان جوامع متنوع دینی پاپوآ‌ گینهٔ ‌نو روز دوشنبه زیر چادری در محیط آرام یک پارک طبیعی در پورت مورسبی به آن‌چه مدت‌ها در آرزویش بودند دست پیدا کردند: جمع شدن دور هم با اتحاد و هماهنگی حول محوری مشترک.

این گردهمایی بین‌الادیان که به مناسبت «روز جهانی دین» برگزار شد، یک تلاش مشترک در میان بسیاری از جوامع دینی این کشور بود. ایدهٔ این رویداد ماه قبل توسط بهائیان پاپوآ‌ گینهٔ‌ نو پیشنهاد شده بود و مورد استقبال رهبران دینی این کشور قرار گرفته بود.

گزینا ولمر(Gezina Volmer) مدیر دفتر امور روابط خارجی بهائیان پاپوآ‌ گینه نو می‌گوید: «هدف از برگزاری برنامهٔ روز جهانی دین ایجاد فضایی بود که در آن بتوانیم بر خواندن متون مقدس با موضوعی که مورد توافق همهٔ ادیان است توافق کنیم. موضوعی که انتخاب کردیم نحوهٔ رفتار کردن یک فرد با دیگران است که همهٔ ادیان در این مورد به پیروانشان می‌گویند به گونه‌ای با دیگران رفتار کنند که خودشان دوست دارند با آن‌ها رفتار شود. این حکم هدف دین را که پرورش الفت و محبت است مورد توجه قرار می‌دهد. با وجود تردیدهای اولیه، انتخاب این موضوع باعث شد همه بتوانند به راحتی در این برنامه مشارکت داشته باشند.»

آماده شدن برای برنامه و دستیابی به توافق عمومی

خانم ولمر توضیح می‌دهد که جلسات آماده‌سازی پیش از برنامه در همفکر شدن و ایجاد توافق نظر نقش مهمی داشتند.

خانم ولمر می‌گوید: «هدف اولین جلسه صرفا دور هم گرد آوردن افراد بود. به همین سادگی. وقتی هنوز نمی‌دانیم چه‌طور دور باید دور هم جمع شویم، این اولین قدم است.»

خانم ولمر در ادامه توضیح می‌دهد چگونه این جلسات آماده‌سازی، پیوندهای دوستی را تقویت کرد و به شرکت‌کنندگان اجازه داد در بخش‌های مختلف برنامه، مشارکت داشته باشند و به یکدیگر خدمت کنند. او می‌گوید: «این یک اقدام جمعی بود. فضا سرشار از سرور بود و ما همگی دوشادوش یکدیگر کار می‌کردیم.»

وقتی دوستی‌ها قوی‌تر شد، این فضای گرم و پذیرا هر هفته شرکت‌کنندگان جدیدی را به خود جذب کرد. خانم ولمر می‌گوید: «وقتی فرد جدیدی به گروه می‌پیوست، ما صبر می‌کردیم تا مطمئن شویم که سرعت حرکت جمع با او متناسب است و همه، افراد جدید را با آغوش باز می‌پذیرفتند.»

اولین گردهمایی در نوع خود

امام بوصائری اسماعیل آدکنله، رئیس «جامعه‌ی اسلامی پاپوا گینهٔ نو» می‌گوید: «همان‌طور که همگی در روز برنامه گفتند، این یک رویداد‌ منحصربه‌فرد بود که در کشور ما سابقه نداشت.»

ژا آگابه-گرانفر(Zha Agabe-Granfar) از دفتر امور خارجی بهائی در مورد جو حاکم بر گردهمایی روز جهانی دین می‌گوید: «این برنامه یک گردهمایی زیر «خیمهٔ وحدت» بود. همه در فضایی آکنده از محبت، احترام و شکیبایی به یکدیگر گوش می‌دادند.»

بعد از هفته‌ها همکاری، برنامهٔ روز دوشنبه جلوه‌ای از آن‌ چیزی بود که جوامع دینی با کمک یکدیگر به آن دست پیدا کرده بودند. در مکانی آرام در پورت ‌مورسبی، متون مقدس ادیان مختلف به چندین زبان تلاوت شدند. هنگامی که نماینده‌ی جامعهٔ یهودی نتوانست در برنامه شرکت کند، نماینده‌ای از دینی دیگر که به زبان عبری تسلط داشت، پیش قدم شد تا اطمینان حاصل کند که آثار مقدس یهودی در برنامه اجرا می‌‌شود.

کاردینال سر جان ریبات (Cardinal Sir John Ribat)، اسقف اعظم اسقف‌نشین کاتولیک در پورت مورسبی، که با دفتر امور خارجی بهائی در برگزاری برنامهٔ «روز جهانی دین» همکاری کرده بود، مشاهدات خود از این برنامه را این طور بیان می‌کند:

«همه یک پیام مشترک را از نقطه‌نظرهای مختلف ارائه می‌دادند. این یعنی چه؟ من این‌گونه می‌فهمم که عشق و محبت باعث می‌شود هیچ کینه‌ای علیه دیگران نداشته باشید. در حقیقت خودتان را کاملاً وقف مصالح دیگران می‌کنید و این معنای فداکاری برای دیگران است.»

«ما همه از نتیجهٔ کار راضی هستیم.»

این رویداد توسط یک روزنامهٔ ملی، چندین نشریهٔ آنلاین و همچنین از طریق پخش زنده در رادیو پوشش داده شد.

همگام شدن در مسیری جدید

شرکت‌کنندگان در این گردهمایی که حال امکانات جدیدی برای همکاری‌های‌ بیشتر می‌بینند، برای دیدار در هفتهٔ بعد برنامه‌‌ریزی کرده‌اند تا در مورد برنامه‌های آینده تأمل کنند. خانم ولمر می‌گوید: «همهٔ دست‌اندرکاران، این گردهمایی را به عنوان ‌مقدمه‌ای برای گفتگویی عمیق‌تر بر نقش دین در اجتماع دانسته‌اند.»

«دلیل این موضوع آن است که دین در اجتماع ما نقش مهمی را در زندگی هر فرد، خانواده، و حتی در مؤسسات ایفا می‌کند. با این حال، گاهی اوقات مردم به دلیل تفاوت در اعتقادات و آداب دینی، ارتباط با یکدیگر را دشوار می‌یابند. ما به عنوان یک ملت، از یکی بودن صحبت می‌کنیم اما چگونه می‌توانیم مانند یک کل گرد هم بیاییم؟ مراحل قبل از برگزاری «روز جهانی دین» و خود این برنامه، نمونه‌ای عالی در این زمینه به ما می‌دهد.»

امام اسماعیل توضیح می‌دهد که رهبران ادیان امیدوارند که نحوهٔ تعامل میان آنان در این جلسات، اعضای جوامع‌شان را به رفتاری مشابه برانگیزاند. او ادامه می‌دهد: «این برنامه برگزار شد و تمام شد و اکنون ما به مرحلهٔ بعد می‌رویم. این تداوم حرکت، مناسب است.»

محفل روحانی ملی پاپوا گینهٔ نو، مسیر جدیدی را مقابل جوامع دینی این کشور مشاهده می‌کند. کنفوسیوس ایکوریر (Confucius Ikoirere) منشی محفل روحانی ملی می‌گوید: «سطوح بالاتر وحدت میان رهبران دینی در ماه گذشته، نمایانگر وحدت بیشتر میان کل جوامع دینی است و هر قدر هم نامحسوس، اما می‌تواند حاکی از وحدت عظیم‌تری در کشورمان باشد.»

خانم آگابه-گرانفر می‌گوید میان کسانی که در این فرایند همگام یکدیگر بوده‌اند ارتباط عمیقی برقرار شده است. «تنها چند ماه پیش، رهبران و نمایندگان دینی بسیار کم همدیگر را می‌شناختند و قبل از این همدیگر را ملاقات نکرده بودند. اما همان طور که در فرهنگ ملانزی رایج است، هنگامی که ما یکدیگر را می‌شناسیم و درک می‌کنیم، آغوش‌مان به روی هم گشوده خواهد بود.»