سیدنی — همزمان با ادامهٔ اختلال در سرتاسر جهان به دلیل بحران جهانی سلامت، تلاش‌ بهائیان برای خدمت به بشریت شدت می‌یابد. جوامع به سرعت و با خلاقیت، خود را با شیوه‌های جدیدی از تعامل وفق می‌دهند که با مقتضیات سلامت عمومی متناسب و متمرکز بر نیازهای معنوی و مادی باشند که به تازگی پدیدار گشته است.

خانم ونوس خالصی از دفتر روابط خارجی جامعهٔ بهائی استرالیا می‌گوید: «اراده‌ای قوی برای خدمت به محله‌هایمان وجود دارد. حتی با وجود محدودیت‌ها در زمینهٔ ارتباط اجتماعی، ما برای تقویت مشارکتمان در حیات اجتماع می‌کوشیم به خصوص با کمک به افراد سالمند یا آسیب‌پذیر و توجه به نیازهای یکدیگر.»

با وجود شرایط هولناک و اضطراب‌ آور کنونی، مردم سراسر جهان با دعا و نیایش امید پیدا می‌کنند. در همه جا، تعداد زیادی از مردم، چه از مسافت‌های نزدیک یا از قاره‌ای به قارهٔ دیگر به صورت آنلاین با یکدیگر در تماس هستند و برای دعا و نیایش روح‌افزا بهم می‌پیوندند.

معبدهای بهائی مدت‌ها مراکز و نمادهای روح نیایش جمعی بوده‌اند. این معابد نیز همچون سایر اماکن عمومی در اقدامی پیشگیرانه مجبور به بستن درهای خود شده‌اند. با این وجود، جوامعی که معبدهای بهائی در آن‌ها قرار دارند، در حال اتخاذ رویکردهای جدیدی هستند تا روحی را که در این بناها تسجم‌ یافته است در بخش‌های وسیعتری از اجتماع بدمند.

در سانتیاگو، شیلی، ۱۹ ویدئوی کوتاه از معبد همراه با موسیقی و دعا تولید و به صورت آنلاین منتشر شده است. در معبد بهائی ویلمت در ایالات متحدهٔ آمریکا برنامه‌های معمول نیایش به طور موقت آنلاین برگزار می‌شود و شامل تصویری است که حس حضور در معبد را به بیننده منتقل کند.

تلاش‌های آموزشی بهائیان در این شرایط پریشان ادامه دارد. موسسات بهائی، جوامع را تشویق کرده‌اند تا این فعالیت‌ها را به روشی برگزار کنند که به دستور‌العمل‌های تعیین شده توسط دولت‌ها احترام بگذارد و از تماس حضوری جلوگیری کند.

خانم لیلا تاورنارو حیدریان از دفتر امور خارجی جامعهٔ بهائی اتریش می‌گوید:« جامعهٔ ما بسیار سریع خودش را با شرایط وفق داد. تنها در طی چند روز، تمامی فعالیت‌هایی که توانمندی خدمت به اجتماع را پرورش می‌دهند به شکل آنلاین درآمد. این نوع رسانه‌ها به ما امکان داده تا کلاس‌های کودکان ادامه یابد، کلاس‌هایی که مثل همیشه به آن‌ها نیاز است. ایدهٔ استقامت، مراقبت از جامعه و با هم بودن که ما در این کلاس‌ها به آن‌ها توجه داریم موضوعاتی است که به کودکان در سپری کردن این دوران کمک می‌کند.»

جوانی از لندن که کلاس‌هایی برای آموزش معنوی کودکان در محلهٔ خودش برگزار می‌کند توضیح می‌دهد که چگونه او و دیگران در شرایط فعلی در حال پیدا کردن راه‌های موثری برای خدمت هستند: «مشورت دربارهٔ این تغییر در نحوهٔ اقداماتمان ایده‌ای به ذهنمان آورد: در وضعیت فعلی، آیا می‌توانیم هر پدر و مادری را یک معلم بالقوه ببینیم؟» این جوان اکنون از طریق مکالمات تلفنی والدین را حمایت می‌کند.

بهائیان در کشورهای آفریقایی و آسیایی که از شیوع بیماری آسیب شدید ندیده بودند، فعالانه گام‌هایی در جهت افزایش آگاهی عمومی در بارهٔ ویروس برداشتند. گروهی در موتیباستی (Motibasti) در نپال بنرهای اطلاعاتی تهیه کردند و با حفظ فاصله ایمن و استفاده از پوشش حفاظتی لازم، اطلاعات بسیار مهمی را دربارهٔ اصول بهداشت فردی و جمعی با دیگران به اشتراک گذاشتند. همچنین تلاش‌هایی در زمینهٔ تهیهٔ صابون جهت شستن دست انجام شده است.

دکتر تاورنارو حیدریان با تأمل بر تغییرات در اجتماع می‌گوید: «اینجا در اتریش، چه در مکالمات میان همسایگان در بالکن و چه در شیوهٔ صحبت چهره‌های شناخته‌شده و روزنامه نگاران، می‌توان شاهد تغییر بزرگی در تمرکز گفتمان به سمت حس قوی‌تری از هویت مشترک در مواجهه با یک چالش جهانی بود. مفاهیم وحدت و همبستگی مورد توجه جدی قرار گرفته‌اند. گروه‌های مختلف برای حل مشکل، تفاوت‌های خود را کنار می‌گذارند و مردمان از پیشینه‌های دینی متفاوت برای دعا به یکدیگرمی‌پیوندند .»

نیلاکشی راجکووا (Nilakshi Rajkhowa) از اعضای دفتر روابط خارجی جامعهٔ بهائی هند به روندی مشابه در کشور خودش اشاره می‌کند: «ما احساس می‌کنیم حال زمانی است که می‌توانیم با هر شخصی مکالمهٔ عمیقی دربارهٔ تحول اجتماعی و معنوی داشته باشیم چون مردم آگاهی بیشتری از این ایدهٔ محوری که در کانون پیام حضرت بهاءالله است پیدا کرده‌اند: ما همه یکی هستیم، ما به هم‌پیوسته هستیم و همه وظیفهٔ حمایت از یکدیگر را داریم.»