منتوآ (Mantua), ایتالیا — در حالی که بسیاری از نقاط جهان با بیماری جهانی ناشی از ویروس کووید ۱۹ دست و پنجه نرم می‌کنند، بهائیان در برخی از مناطق به شدت آسیب دیده در حال جستجوی روش‌هایی برای خدمت به اجتماع خود هستند. سال‌ها تجربه در زمینهٔ فعالیت‌های جامعه‌سازی آن‌ها را برای پاسخی خلاقانه و مدبرانه به شرایط کنونی مجهز کرده است.

در ایتالیا که اقدامات برای پیشگیری از بیماری بیشتر مردم را خانه‌نشین کرده است، جوامع به فعالیت‌های امیدبخش خود ادامه می‌دهند. بسیاری از این ابتکارات موقتاً به صورت آنلاین برگزار می‌شود و مردم برای حمایت از یکدیگر، دعا خواندن و پیشبرد اقدامات آموزشی جامعهٔ بهائی که پیوندهای دوستی و توانمندی خدمت به اجتماع را پرورش می‌دهد، با استفاده از کنفرانس‌های ویدئویی آنلاین با هم در تماس هستند.

یکی از مربیان کلاس‌های آموزش اخلاقی کودکان در مورد فعالیت‌هایش در این شرایط می‌گوید: «من برای کلاسم مطالب سمعی- بصری و دیجیتال آماده می‌کنم و از طریق اینترنت آن‌ها را در اختیار خانواده‌ها قرار می‌دهم. کودکان تمرین‌ها را در خانه انجام می‌دهند و با والدین یا خواهر یا برادرهایشان مباحث را مطرح می‌کنند.» در کشورهای دیگر همزمان با تعطیلی مدارس، بهائیان از راه دور برای انجام تکالیف درسی به کودکان یاری می‌رسانند. همچنین کودکان در گروه‌های آنلاین کوچک گرد هم می‌آیند تا در مطالعه دروس مدرسه به یکدیگر کمک کنند.

بهائیان ایتالیا از طریق تماس‌های تلفنی با خانواده و دوستان، همکاران و آشنایان خود سعی می‌کنند مایهٔ دلگرمی آن‌ها باشند. بسیاری از این تماس‌ها منجر به مکالمه‌های عمیقی شده و پیوندهای دوستی را مستحکم ساخته است.

بهائیان ایتالیا از طریق تماس‌های تلفنی با خانواده و دوستان، همکاران و آشنایان خود سعی می‌کنند مایهٔ دلگرمی آن‌ها باشند. بسیاری از این تماس‌ها منجر به مکالمه‌های عمیقی شده و پیوندهای دوستی را مستحکم ساخته است.

یکی از اعضای جامعهٔ بهائی ایتالیا می‌گوید: «این وضعیت ما را متوجه کرده است که شکست‌ناپذیر نیستیم. این برای ما فرصتی است که در مورد پرسش‌هایی تأمل کنیم که شاید در سایر اوقات به اندازهٔ کافی به آن‌ها زمان اختصاص نمی‌دهیم.»

محفل روحانی ملی ایتالیا، سه‌شنبه در نامه‌ای خطاب به بهائیان این کشور گفت: «ما شاهد نمونه‌های بی‌شمار همبستگی و وفاداری میان کادر درمان، معلمان، صاحبان مشاغل مختلف و شهروندان مسئولیت‌پذیر بوده‌ایم که با پاسخ فوری به این بحران، شرافت ذاتی نوع انسان را آشکار ساخته‌اند. ماهیت حقیقی ما بخشش، خدمت و مشارکت در پیشرفت است.»