باتامبانگ، کامبوج- در سراسر سرزمین‌های پهناور قارهٔ آسیا، به شور و شوق تدارکات برای جشن‌های دویستمین سالگرد تولد حضرت باب روز به روز افزوده می‌شود.

همزمان با طلوع خورشید در باتامبانگ، افرادی که در نزدیکی معبد محلی بهائی این شهر زندگی می‌‌کنند دور هم جمع می‌شوند تا با دعا و نیایش در سحرگاه، برای برنامه‌های جشن‌های دویستمین سالگرد تولد حضرت باب مشورت کنند. چانسری اینگ (Chanserey Ing) یکی از ساکنین محلی می‌گوید: «تلاش می‌کنیم تا برای جشن‌ها آماده باشیم و فرصت‌هایی برای تعداد هر چه بیشتری از مردم فراهم کنیم تا در تلاش‌های جامعه‌سازی مشارکت کنند.»

این معبد که به عنوان کانونی برای تدارک جشن‌ها به شمار می‌رود، میزبان تعداد فزاینده‌ای بازدیدکننده است که برای دعا و تأمل بر تلاش‌های خود در زمینهٔ مشارکت در حیات اجتماع به این معبد می‌روند. برای مثال، گروهی از راهب‌های بودائی و چندین دانشجو به تازگی از این معبد محلی بهائی بازدید کردند تا در مورد آموزه‌های بهائی و رهنمودهای آن‌ برای پیشرفت اجتماعی کاوش نمایند.

چنین گفتگوهای هدفمندی در سرتاسر این قاره میان دوستان و همسایگان در جریان است. برای مثال، در اولان‌باتار در مغولستان، مغازه‌داران در میان روزهای پرمشغلهٔ خود لحظه‌ای درنگ می‌کنند تا به پرسش‌های عمیق در مورد ابعاد معنوی زندگی بیندیشند. گفتگو‌های آن‌ها با الهام از زندگی حضرت باب و ارتباط آموزه‌های بهائی با وضعیت امروز جهان است.

در نقطه‌ای دیگر از آسیا، جامعهٔ بهائی دایدانائو (Daidanaw) در میانمار به مناسبت دویستمین سالگرد تولد حضرت باب پروژه‌های اجتماعی خاصی از جمله تعمیر و ساخت جاده‌ای برای یکی از محله‌ها را در دست اقدام دارد.

در سرتاسر هند، جوامع با شور و شوق و به شیوه‌های مختلف برای دویستمین سالگرد تولد حضرت باب آماده می‌شوند. در دهلی‌نو، فعالیت‌ها در معبد بهائی نیلوفر آبی تعداد فزاینده‌ای از مردم از پیشینه‌های متنوع را به خود جذب می‌کند تا با یکدیگر دعا بخوانند و خدمت کنند. جوانان در برامهاپارا (Bramhapara) در استان آسام، محل سرپوشیده‌ای برای برگزاری کلاس‌های آموزش معنوی کودکان و نوجوانان ساخته‌اند. در شهر آهوا (Ahwa) جامعه قسمتی از فیلم آغوشی فراگیر را به زبان دانگی (Dangi)، یکی از زبان‌های محلی گوجارات و چند استان دیگر دوبله کرده است. اعضای جامعه می‌‌‌‌‌گویند این فیلم به مردم بیشتری کمک خواهد کرد تا مقصد و اهداف جامعهٔ بهائی و فعالیت‌های آن را درک کنند.

گروهی از جوانان در استانبول، ترکیه، به تازگی یک نقاشی دیواری رنگارنگ بر یکی از ساختمان‌های محله‌شان ترسیم کرده‌اند. این پروژه، دیگر ساکنین این منطقه را نیز انگیزه بخشیده تا به تلاش‌هایی بپیوندند که برای زیباسازی محله‌شان صورت می‌گیرد. یکی از جوانان این گروه می‌گوید: «ما این پروژه را برای ارتقای آگاهی در منطقه‌مان در مورد اهمیت خدمت در کنار یکدیگر انجام دادیم.»

بسیاری از افراد و جوامع شادی و سرور خود را نسبت به این دوران خاص در قالب موسیقی ابراز می‌کنند. در آذربایجان، گروهی از موسیقی‌دانان، شاعران و سایر هنرمندان یک آلبوم موسیقی شامل ترانه‌هایی به زبان‌های آذری، انگلیسی، فارسی و روسی تهیه کرده‌اند. گروه دیگری در اردن ترانه‌ای دربارهٔ حضرت باب و نخستین پیروان ایشان ضبط کرده‌اند. یکی از بهائیان کویت تعدادی از دعاهای حضرت باب را با موسیقی همراه کرده است. در ایتاناگار (Itanagar) در هندوستان، یک گروه با ساختن موسیقی بر روی آثار بهائی به زبان‌های مختلف محلی هندی آلبومی تهیه کرده‌اند.