گروه متنوعی از شرکت‌کنندگان در پایتخت هندوستان نقش عبادتگاه‌ها در اجتماع معاصر را مورد کاوش قرار دادند.

روز پنجشنبه، سمپوزیومی به میزبانی جامعهٔ بهائی هندوستان در معبد نیلوفر آبی برگزار شد. این معبد، یک عبادتگاه بهائی است که هم در هند و هم در خارج از این کشور شناخته شده است. در این برنامه بیش از ۸۰ نفر از جمله رهبران دینی، دانش‌آموزان، پژوهشگران و سایرین حضور داشتند. شرکت‌کنندگان به بررسی این موضوع پرداختند که چگونه معابد، کلیساها، مساجد و سایر اماکن مقدس می‌توانند مردم را متحد کرده و موجب تأملاتی عمیق بر واقعیت معنوی و پرسش‌های اساسی زندگی شوند.

برگزارکنندگان توضیح دادند که این گفتگو به خصوص در هندوستان جایی که همزیستی دینی یکی از موضوعات متداول بحث و گفتگو است از اهمیتی ویژه برخوردار است. برخی از سخنرانان اشاره کردند که عبادتگاه‌ها برای تجربهٔ دینی جمعی حیاتی هستند. این سمپوزیوم به سخنرانان فرصتی داد تا در این مورد تأمل کنند که این اماکن مقدس و معنوی چگونه می‌توانند به طرز فراگیرتری پذیرای همگان باشند و گفتگویی وحدت‌بخش ایجاد کنند.

بیندو پوری (Bindu Puri)، مسئول مرکز فلسفه در دانشگاه جواهر لعل نهرو در دهلی‌نو می‌گوید: «این عبادتگاه‌‌ها فرصت‌هایی برای تغییر و تحول خلاقانهٔ افراد و جوامع فراهم می‌کنند. آن‌ها می‌توانند فضاهایی ایجاد کنند که پیروان ادیان مختلف گرد هم بیایند.»

خانم نیلاکشی راجخوا (Nilakshi Rajkhowa) از جامعهٔ بهائی هند توضیح می‌دهد: «اماکن مخصوص نیایش تکیه‌گاه زندگی معنوی فرد و جامعه بوده‌اند؛ بنابراین، به نظر می‌رسید زمان آن فرارسیده که گفتگویی را در این باره شروع کنیم، گفتگویی که امیدواریم ادامه‌دار باشد و از آن بتوان بینش‌هایی دربارهٔ این اماکن مقدس و معنوی به دست آورد.»

شرکت‌کنندگان مفهوم عبادتگاه در آثار بهائی را مورد کاوش قرار دادند. در آثار بهائی توضیح داده شده است که این ساختمان‌ها باید به روی همگان فارغ از دین، پیشینه، قومیت و جنسیت باز باشند. چندین سخنران به طور خاص از معبد بهائی در دهلی‌نو تمجید کردند. هزاران نفری که هر روزه از این ساختمان که به شکل نیلوفر آبی است دیدن می‌کنند آن را همچون مأمنی برای دعا و تفکر و تعمق می‌بینند. این معبد همچنین فراهم کنندۀ خدمت در محلهٔ اطرافش است. از یک سو فضایی برای یک فرآیند آموزشی پویا ایجاد می‌کند و از سوی دیگر مشوق شرکت افراد در این فرآیند است، فرآیندی که مردمانی از هر سن را در مطالعه و اقدام سیستماتیک با هدف ارتقای محله خود از نظر معنوی، اجتماعی و مادی گرد هم می‌آورد.

خانم کرمل تریپاتی (Carmel Tripathi) از جامعهٔ بهائی هندوستان می‌گوید: «این گردهمایی، آغاز مجموعه‌ای از گفتگوها دربارهٔ نقش عبادتگاه‌‌ها در اجتماع است. بیشتر شرکت‌کنندگان ابراز کردند که حقیقتاً به فضایی همچون این جلسه نیاز داشتند تا افکار خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و ما مشتاق هستیم تا جلسات بیشتری دربارهٔ این موضوع با رسانه‌ها، دانش‌آموزان و سایرین برگزار کنیم.»