منطقهٔ کامولی, اوگاندا — انسان همواره به دعا و نیایش به عنوان منبعی برای هدایت و ارتباط با خدا تکیه کرده است.

پادکست: نیروی تحول‌بخش دعا: ریشه دواندن جلسات دعا در اوگاندا

در مصاحبه‌ای نمایندگان یک جامعه در اوگاندا در مورد تاثیر نیایش جمعی بر اجتماع صحبت می‌کنند.

برای دسترسی به محتوای صوتی بیشتر پادکست «سرویس خبری جامعهٔ بهائی» را دانلود کنید.

RSS  |  Spotify  |  Apple Podcasts  |  SoundCloud  |  Tunein  |  iHeart  |  Stitcher

در جدیدترین پادکست سرویس خبری جامعهٔ جهانی بهائی، چارلز اولورو (Charles Oloro) و مایکل اوکریا (Michael Okiria) اهل اوگاندا دربارهٔ شرکت تعداد فزاینده‌ای از مردم در جلسات منظم دعا و نیایش دسته‌جمعی و تجربهٔ نیروی تحول‌بخش دعا صحبت می‌کنند. این فضاها که با عنوان جلسات دعا شناخته می‌شوند به روی همهٔ افراد جامعه باز هستند. این جلسات آداب و رسوم مخصوصی ندارند و هیچ فردی نقش ویژه و متفاوتی از دیگران در آن‌ها به عهده ندارد. این جلسات همچنین فضای مناسبی برای اعضای یک جامعه فراهم می‌آورند تا دربارهٔ نیازهای مادی و معنوی خود مشورت کنند.

آقای اولورو می‌گوید: «ما شاهد رشد فرهنگ جدیدی هستیم که در آن دوستان دورهم جمع می‌شوند، به خداوند روی می‌آورند و در واقع برای هر آنچه در جامعه‌شان رخ می‌دهد طلب راهنمایی می‌کنند. هر کسی می‌تواند به این فضا وارد شود و از عطرهای آسمانی آن‌ بهره گیرد.»

مصاحبهٔ سرویس خبری جامعهٔ جهانی بهائی با آقای اوکریا و آقای اولورو زمانی صورت گرفت که این دو نفر برای شرکت در یک جلسهٔ مشورتی در مرکز جهانی بهائی حضور داشتند. این جلسه با حضور نمایندگانی از هشت منطقه از سراسر جهان برگزار شد که در آن‌ها ده‌ها هزار نفر در فرآیند آموزشی و جامعه‌سازی پویای بهائی مشارکت دارند. این دو نفر نمایندهٔ منطقه‌ای در اوگاندا با نام کامولی جنوبی (Kamuli South) بودند که چندین روستا و شهر را در برمی‌گیرد. توانمند‌سازی مردم محلی جهت مشارکت در تغییر اجتماعی از طریق به‌کارگیری اصول بهائی در واقعیت اجتماعی‌شان در کانون این تلاش‌های جامعه‌سازی قرار دارد.

آقای اوکریا توضیح می‌دهد: «مردم دربارهٔ نیازهای جامعه‌شان با یکدیگر صحبت کرده و تلاش می‌کنند تا با مشورت با یکدیگر راه‌حلی برای چالش‌هایی که جامعه‌شان با آن روبروست بیابند.»

بیت‌العدل اعظم در ماه فوریه مجموعه‌ای از آثار بهائی دربارهٔ دعا و نیایش منتشر نمودند که در کتابخانهٔ مرجع بهائی در دسترس عموم قرار دارد.